Истражувачите откриле невообичаено високи концентрации на молекулата фосфин – запалива хемикалија, која ја поврзуваат со микробна активност – во атмосферскиот слој токму над горната површина на планетата Венера.

Ова откритие е енигматично, зашто на Земјата, фосфинот во суштина секогаш се поврзува со живи суштества, како нус-производ на метаболички процеси или човечка технологија, како што се индустриските фумиганти и лаборатории за метамфетамин. Иако е токсична за многу организми, молекулата е издвоена како потенцијален индикатор за живот, бидејќи навистина е тешко да се создаде со обична геолошка или атмосферска акција.

Претрупана со облаци од сулфурна киселина, оваа планета поседува опресивни површински притисоци и температури толку жешки што предизвикуваат топење на оловото. Венера е пеколна планета!

Но, конкретно овој слој на облак каде што е присутен фосфинот покажува дека има изобилство на сончева светлина и атмосферски притисок и температура слична како на Земјата.

Овие резултати ќе бидат внимателно проверени од научниците. Сепак, се чини дека овој момент предизвика нов интерес за истражување на нашата соседна планета.

Phosphine is to Venus as methane is to Mars? 20 parts-per-million of phosphine have been detected in the temperate clouds of Venus, and its source is not evident. Greaves et al.: https://t.co/aZhuAXkNdZ pic.twitter.com/a3sFW6qXoS

— Nature Astronomy (@NatureAstronomy) September 14, 2020

Венера засега останува неистражено место.

„И покрај тоа што е буквално планета од соседството, има многу мистерии кои сè уште не се решени“, објаснува Мајкл Вонг, астробиолог на Универзитетот во Вашингтон.

Со цел да се исклучат сите логични објаснувања за создавање на фосфин без присуство на живи суштества, истражувачите ќе треба да научат многу повеќе за самата планета, вклучувајќи ја и нејзината хемија, геологија и атмосферска физика.

Друго прашање може да биде откривањето на самиот фосфин. Звучните бранови што решавањето на која било одредена линија го прават донекаде предизвикувачно, се надредени на спектарот на планетата Венера. Овие брановидни структури можат да имитираат присуство на фосфин, вели Бруно Безард, спектроскоп од Париската опсервација.

„Не можам да најдам силен аргумент да кажам дека не станува збор за бран“, вели тој.

Иако шансите да се најде истиот сигнал со употреба на две одделни постојки статистички е навистина мал, сепак истражувачите планираат да направат дополнителни набљудувања на други бранови должини, за понатамошно тестирање на нивните првични резултати. Ќе изработат мапи со поголема резолуција за тоа каде се појавува фосфинот за да се види дали тој покажува каква било сезонска варијација, исто така, може да помогне за прашањето дали се врзува со некаков биолошки процес на Венера.

Ова неочекувано откритие се појавува аналогно на најавата за потенцијален живот во 1996 година во античкиот марсовски метеорит означен како Алан Хилс 84001.

Заедно со структурите што изгледаа како фосилни бактерии, во тој примерок била присутна невообичаена форма на железни кристали кои испадна дека се идентични со оние произведени од микробиолошки суштества на Земјата.

Поминаа навистина многу години пред истажувачите да успеат да откријат неорганско објаснување за присуството на тие кристали.

НАСА моментално ги разгледува опциите за две различни мисии на Венера во рамките на својата програма за откривање.

Било кој од овие напори, заедно со дополнителни набљудувања со помош на телескопи од Земјата, може да помогне во решавање на дилемата со фосфинот на Венера.

Дотогаш, многумина на терен веројатно ќе ја пролонгираат својата целосна проценка: „Многу е шпекулативно да се каже дека на Венера има живот“, вели Вонг. „Но, исто така е шпекулативно да се каже дека на Венера не може да има живот.“