Mayıs ayının ilk günü, her zaman olduğu gibi, Uluslararası İşçi Bayramı'nın kutlanmasıyla başladı. Her biri kendi arka bahçesinden olan sendikalar, işverenlere ve hükümete önemli mesajlar gönderdiler. Konumlar farklıydı, ancak gereksinimler benzerdi: bir pandemi durumunda daha fazla dayanışma, yasaya daha fazla uyum, daha iyi sağlık hizmeti ve koroner kalp hastalığının tam kapsamı. Çalışanların yönetmeliklere göre almaları gereken ödeneklerin yanı sıra, haftanın en kısa sürede ve daha tutarlı bir şekilde işsiz bir gün olarak tanıtılmasından bahsedildi. Aynı vesileyle, Uluslararası İşçi Bayramı'nda, Berlin, İstanbul, Madrid, Paris, Torino'da binlerce kişi sokaklara çıktı ...

Şu anda bu tür gruplaşmaların zamanı olmadığı ve bu ülkelerde polisle ve kalite önlemlerine uymayanlarla ciddi çatışmaların yaşandığı doğrudur. Ancak tacın olmadığı zamanlarda bile protestolarımızın kitlesel olmadığı ve İşçi Bayramı'nı barbekü ve bira ile kutlamayı tercih ettiğimiz doğrudur. Sanki her şey bizim hoşumuza gidiyormuş gibi.

Uluslararası İşçi Bayramı, Chicago'daki 1-4 Mayıs 1886 grevinin kurbanlarının onuruna kutlanıyor. Sekiz saatlik bir çalışma gününün başlatılması talebi ile düzenlendi. Bugün 135 yıldan sonra, 8 saatlik iş günü mücadelesi bile herkes için kazanılmadı. Makedonya'da giderek daha fazla çalışan birçok şirket var ve fazla mesai ücreti bile ödenmiyor.

Pazar gününün işsiz bir gün olması fikri, en azından tepkilere göre, birçok işveren için şok oldu!? Hala "istisnalar" içinde bulmak mümkünse, yani o gün de çalışabilmek mümkünse, pazarlık yapıyor ve mücadele ediyorlar, çünkü önümüzdeki yıldan itibaren, şimdi duyurulduğu gibi, Pazar günü bir non-non- iş günü.

Öte yandan Avrupa'da olduğu kadar dünyada da dört günlük bir çalışma haftası başlatılması çağrıları giderek daha fazla duyulmaktadır. En son haberler, kısaltılmış çalışma haftasının nasıl işleyeceğini görmek için bu sonbaharda bir testin yapılacağı İspanya'dan geldi. Danimarka'da ise Odessred'deki şehir yetkilileri, belediye idaresindeki tüm çalışanlar için şimdiden dört günlük bir çalışma haftası başlattı. Ve böylece örnekler birbirini takip eder. Aslında, Alibaba'nın sahibi milyarder Jack Ma gibi tanınmış ekonomistlerin ve patronların tahminleri, 2030'dan sonra çalışma haftasının ve gün içindeki çalışma saatlerinin sayısının önemli ölçüde azalacağı yönündedir. işyerinde çok sayıda insanın yerini robotlar alacak.

Robotlar gelene kadar kendimizle uğraşmak güzel. Ve yapacak çok işimiz var. Kendi başımıza yapmazsak kimse çalışanlarımızın yasalarını daha adil hale getiremez. Müfettişler bunu yapmazsa kimse fazla mesaiyi cezalandıramaz. Sendikanın ve halkın güçlü baskısı dışında, gördüğümüz gibi 5 yıl süren sabit süreli bir işi kimse iptal edemez. Kesinlikle - işçi hakları hem işçiler, hem Hükümet hem de işverenler tarafından ciddiye alınmazsa, Makedonya'da bir 135 yıl daha sekiz saatlik bir iş günü savaşında geçirilecektir.