Yugoslavya dağıldığında, yeni bağımsız devletler, genellikle başlangıç ​​kısmında, örneğin Sırp veya Hırvat halkı ve içinde yaşayan diğer tüm vatandaşların bir devleti olduğunu belirten anayasaları kabul ettiler.

Orwell'in etkisini görmek kolaydır çünkü birinin diğerinden farklı olması dışında herkes eşittir. Bu daha sonra kağıt üzerinde değişti. "Devletimiz" rutin olarak devletin etnik mülkü olarak bahsedilir.

Çünkü devlete kimsenin sahip olmadığını söylemek gerekiyor. Milliyetçiler, Sırbistan'daki 2000 sonrası tartışmalarda, sivil bir devlet olduğunu ya da olması gerektiğini söyleyenlerle bunun sadece Sırp olması gerektiğini söyleyenler arasında bir tür eşitlik kurmaya çalıştılar. Böylece milliyetçilik kadar yanlış milli aşırılık olması gereken "yurttaşlık" kavramı ortaya çıktı, devleti sayılan millete ait olmayanlar ikinci sınıf yurttaşlardır.

Bununla birlikte, aradaki fark, sivil devletin yalnızca, şu veya bu kolektif niteliğe göre kimsenin devlete sahip olmadığı anlamına gelmesidir. Bunun anlamı, en iyi, başlangıcından sonra uygarlaşmış bir ülke, yani Amerika örneğinde görülür. Topraklarına yeniden sahip olmak isteyenleri alalım. Bazıları bunun Hıristiyan veya beyaz veya popüler olduğu, elitist olmadığı veya kuruluşa veya zenginlere ait olmadığı anlamına gelir. Devlet mülkiyetine yapılan bu referans ne anlama geliyor?

Özünde, Orwellian formülasyonunun önerdiği şey, devletin bizim ve içinde yaşayan herkesinki olduğudur. Bazılarının kendi ülkelerinde diğer vatandaşlardan daha üstün bir hakka sahip olması, daha sonra hukukta ve siyasette önemli olan her şeye yansır. Amerika'da bunu tarihsel nedenlerle meşrulaştırmak zordur, çünkü vatandaşları göçmendir, bu nedenle tarihsel hukuka başvurmak zordur. Tabii ki, bu tür tek devlet değil. Ve aslında, tüm uluslar bir şekilde göçmendir. Ancak zaten burada olanlar, aksi takdirde eşit haklar tanınan diğerlerine göre şu veya bu tür bir avantaja sahip olmaya çalışabilirler ve çoğu zaman bunu yaparlar.

Bununla birlikte, ilke olarak, devlet, liberal-demokratik bir düzen veya siyasi birlikler tarafından mümkün olduğu kadar güvence altına alınan hiç kimsenin kolektif mülkü değildir.

Devlet ayrıca kendi topraklarının veya herhangi bir bölgenin sahibi değildir. Bu, özellikle nüfus veya bölge değişimi örneğinde açıktır. Bu, devletin bazı sakinleri sınır dışı edecek veya nüfus mübadelesi için başka bir devletle müzakere edecek yeterli güce sahip olamayacağı anlamına gelmez. Bu bizim ve burası senin ülken, bu yüzden sana seninkini, bizimkini göndereceğiz. Ya da bizimki o bölgede yaşıyor ve sizinki de bu bölgede yaşıyor, böylece bölgeleri değiştirebiliriz. Bu güç gerçekçi değildir, bu yüzden anayasa ile sınırlanma eğilimindedir, bu da devletin toprağın ve üzerinde yaşayan insanların sahibi olduğunu reddeder.

Devlet, tabii ki, diyelim ki, toprağa, cevherlere veya ormanlara sahip olabilir ve bunları özel kişilere veya şirketlere veya hatta yabancı devlet şirketlerine satarsa ​​onları yabancılaştırabilir. Bununla birlikte, eyalet toprakları söz konusu olduğunda, insanların o devletin yasal düzeninde yaşadığı bir alanı kastediyoruz. Yani bölge, bir devletin hukuk düzeninin ne kadar uzağa ulaştığına göre belirlenir. Bölgenin kendisi devlete ait değildir çünkü devletin vatandaşları devlete ait değildir.

Yine bu, devletin bölgeye ulaşmak için güç kullanamayacağı veya bazı vatandaşlarını sınır dışı edemeyeceği veya başkalarıyla değiştiremeyeceği anlamına gelmez. Bölgeyi yabancılaştırmaya karar verebileceği gibi. Örneğin, bir devletin toprakları birinin veya iktidardakilerin mülkü olarak kabul edilirse, toprağın bir kısmını yabancılaştırabilir, örneğin onu başka bir devlete satabilir veya eyalet topraklarının bir kısmını başkalarıyla değiştirebilirler. Örneğin, Trump bir noktada Grönland'ı satın almayı amaçladı. Hangi Danimarka aslında satamaz. Bu, Grönland halkının isterlerse bağımsız olamayacakları ve başka bir devletle birleşemeyecekleri anlamına gelmez.

Böylece, bunun bizim devletimiz veya bizim topraklarımız olduğu şeklindeki tüm retorik, devlet fikrine güvenemez, ancak gerekli güce sahipse empoze edilebilir.

Dan alınan "Vijesti" Podgorica dan