Günlerce kaderi için ağlayan ve Facebook'ta bu tür yasları anlatan Apasiev'in biyografisinden kurtulacağına inanıyorum. Tipik olarak siyasetten yoksun ve testosteron dolu tüm radikaller için! Öyle ki, süresi dolan önceki tüm "politik ikonlar" için tipiktir. Bugün, sınırlara kadar azgın, kontrolsüz hırs ve biyolojik yaşa takıntılı olan sadece Apasiev, genç olduğuna, herkesin onu sevdiğine ve masum olduğuna inanıyor.

Kişisel trajedinin sahibi, güçlü olduğunu ve başkaları tarafından şımartıldığını anlamadığını, Parlamento'da masum olduğuna ikna ediyor ve aynı zamanda bir masumiyet belgesi istiyor. Bu adam kendisi hakkında travmatik bir gençlik yaşadığını söylüyor - ve geri kalanımızın zenginlik, lüks ve diğer zevklerden geçtiği iddia ediliyor - kendine yas tutarak kritik bir kitle yaratıyor ki bu aslında hiç de kritik değil. Bu, ne anarşist ne de siyasette yetenekli olan hiç kimsenin ve hiç kimsenin değil, bu aşırı sağ ve aşırı muhafazakar siyasette yalnızca "genetik" bir zincirdir. Ortaya çıkan siyaseti sadece düz bir alan, retorik siyaseti ateş ediyor.

Zengin politikacı

Apasiev'in siyasi sahnesi - ben parayı boşa harcıyorum ve siz alkışladığınız bir dizi itiraftır - bizi düne kadar bu ülkede iktidarda olan insanlarla koalisyonda bulunmadığına, böylece her iki siyasi partinin hayal kırıklığını tek başına üstleneceğine ikna eder. palto, elbette, ağır bir şekilde yüklerken, çünkü, Tanrım, ona aittir ve "eğer, ona ait olsun" diyen aptallar var! Sıkıcı sesi ve iğrenç basit klişelerle dolu dili - senkronizasyon ve tercümanı bekler ve beklerken başkalarını "vurur" - başkalarını vurur, kendini vurur. "Marsh Radmilo, piz ... seni anne", "hepimiz seni vuracağız", "birlikte uyuyanlar", "çocuklar sana kan tükürecek" ...

Çok akademik. Gerçek bir doktor - Mengele. Normal ülkelerdeki acımasız açıklamalarından sadece biriyle siyasi kariyerine şimdiye kadar son vereceğini bilerek ve Apasiev'in garantörleri - bunlar onun seçmenleridir - bu ayrıntıları fark etmedikleri için "kakasını atması" ve ona kakası yapması onlar için önemlidir. devlet bütçesinden çok fazla para ayırın. Bu tür kusmuklar onu artık en fakir "öğrenci" haline getirmiyor, ancak güç dağılımına göre - iki milletvekili - Apasiev bugün en zengin politikacı. Bütün hikaye ona güzelce anlatıldı, geçmiş öğrenci günlerinden şikayet ediyorum, neden çalışıp bir şeyler yaratayım, bir siyasi parti açayım ve güzelce para harcıyorum. Siyasi platform olmadığının farkında, Allah altyapıyı korusun; program yok, politika yok, insan yok, hiçbir şey yok - ama kimsenin bir suria'sı var ve ona kişisel olarak büyük para kazandıran hiçbir şey yok. Ve ne fiziksel ne de zihinsel olarak atlayamayacağı retorik insanlar vuruluyor.

Öte yandan, Apasiev ve onun "Sol" unun siyasi bir yöntemin gönüllü bir kurbanı olduğu açıktır - milliyetçi: politik radikalleşme için bonsek, kurumları parçalayan ve iki zıt dünyayı - kamusal ve gizli Kuzey Makedonya - benzeyen bir kişi. Siyaset ve suç, kurbanlar ve infazcılar, adalet ve yolsuzluk, "yüksek" hedefler ve nakit, özel politika ve bunun kamusal gerekçelendirmesinin karşılıklı olarak karışmış ve imkansız kombinasyonlarının yüzü ve yüzü. Böylece Apasiev rubicon'u geçti. Adam için geri dönüş yok. Apasiev bugün sonunda, başlangıçtaki kadar iyi olmaktan uzak. Birincisi, politikasını bu şekilde belirlemesine izin verilmediğinden ve ikinci olarak, istemediği için mi? Bunu sadece şeytan bilecek.

İğrenç çocuk

"Solcu" fikrinin taşıyıcısı, farklı bir Kuzey Makedonya'nın "iğrenç çocuğuna" dönüştü, bu ülkenin en büyük rezaletini ve talihsizliğini yaratan eski imha ediciler tarafından, intikam ritüelleriyle büyütülmüş insanlar tarafından kaçırıldı. Apasiev, "çığır açan", özel görevler ve hizmetlerin hızıyla bir makro tarihin parçası olmaya mahkumdur; herkes tarafından unutulacak, acımasızca başladığı kenara geri dönecek. Apasiev artık kendisinin de dediği gibi (alaycı): "ülkemiz"; Dorian Gray'i aramak - bir başarısızlık; ona "küçük nergis" demek için - zaten görülmüş; Kötülük - buharlaştı; Harry Potter - yetersiz; Peter Pan - üstesinden gelin.

Politik sahnedeki bu küçük yırtıcı, Gotham serisindeki en tuhaf karakterleri seçmiş gibi görünüyor: Bu distopik dizideki yerel politik aktörler, şu sosyal cerrahiye aitler: Önce kes, sonra uyuştur. Spesifik olarak, önce ameliyat olur, sonra anestezi verirsiniz. Bu ülkenin böylesine dramatik siyasi şahsiyetleri, tarihle asla durmayan, sosyal olanla değil, aksine kişisel olanla tanınırlar. Kendini olağanüstü kızgınlığından ayırdığında, akıl hocaları hırsını, ideolojisini, açgözlülüğünü ya da onu testosteronla dolu "fakir bir öğrenci" yapanların intikamını uçuruma götürüp almamasını tamamen kayıtsız kalacaktır.