Gjorgje Balaseviç, bizi otuz buçuk yıldır şarkısında yaşayan efsane ile tanıştırdı. Novosti, çok daha uzun süre, kumar becerisi şarkıyla biten dedesi ve büyük dedesi Petar Bozanic'in (1895-1975) anısına, mirasçılarının ölümüne kadar yaşadığı Feketic'te kaldıklarını yazıyor Novosti.

Petar Bozanic, "Boza Pub" (1895-1975), Gospic'e çok uzak olmayan Tusevici köyünde Lika'da doğdu ve korkusuzluğunu Selanik cephesinde Arnavutluk'u geçerken Lika'da gösterdi. Diğer birçok Selanik gönüllüsü gibi, tarım reformu ile Backa'nın kalbinde dokuz hektarlık arazi kazandı ve 20 arkadaşıyla Novo Selo'yu kurdu.

Bir kumarbazdı, bir bohemdi, bir beyefendiydi, her zaman zayıfların yanında yer alıyordu, ancak kendisi ve kartlarla aynı masada değilse. Büyük bir kalbi ve geniş bir eli olan, her zaman vermezsen bir şey alamayacağını söyleyen bir adam. Sırbobran, Vrbas, Novi Sad, Sombor'a gittiği biletlerle… En büyük ustalar Srbobran'dan Kosta Gavaski, Feketic'ten Sandor Tarko ve Petar Bozanic ile oynadığı sırada masanın altına düşenlerin orada kaldığı biliniyordu. Eğlenceye bir son vereceğinden, hiç kimse onlarınkini yükseltmeye cazip gelmeyecek. Sırf masadan kalkmasın diye evinde sığır ve kümes hayvanlarını beslemek için yerine geçecek her gönüllüye 500 dinar veriyordu ve bu parayla en iyi atı alabiliyordunuz!

Feketi sakinleri, siyasetten daha çok nefret ettiği tek şey olan kandırılmasına engel olanlara hâlâ cömert olduğunu anlatıyor. Bir defasında oynarken arkasından bir aynası olduğu ve kartları takip ettikleri söylenir. Uyarıldığında "Camı kır" değil, "Parayı kır" demedi. O adama o sırada dört bin dinar verdi ve adam bunun çok olduğunu söyleyince ona iki bin dinar daha verdi.

Kendisini de sevmediği "barlardan" (jandarmalar) koruyanlara ödül verdi. Onun bir yerde oynadığını duyar duymaz parasını almak için gittiler ama ziyaretleri boşuna oldu.

- Bir gece buz oynarken, kusuru düzeltmek için bir direğe tırmandım. Jandarmaların barına yaklaştığını görür görmez, tamir ettiğim şeyi yakalayamasınlar diye onardım. Ona ne yaptığımı söylediğimde, istediğim kadar para almamı söyledi - tanıdıklarından biri hatırladı.

- 1938 civarında meyhanedeydi, parti cumartesiden pazartesiye kadar sürdü ve içinde Srbobranlı bir toprak sahibi olan Zivko Mudrinski şarkıda söylendiği gibi her şeyi kaybetti. Büyükbabası kaybından dolayı iki gün terlemesine izin verdi ve sonra her şeyi geri verdi. - Torun Slavka Krivokapic, "Goddess Pub" efsanelerinden yalnızca birini hatırlıyor.

II.Dünya Savaşı'nın patlak vermesiyle, Peter ve ailesi, dört yıl geçirdikleri Macaristan'daki Sharvar kampında diğer kolonistlerin kaderini yaşadılar. Ancak orada da kartlar oynandı.

- Macar askerleri onun dillerini konuştuğunu ve kart oynadığını çabucak öğrendi ve partilere o kadar dahil oldular ki kimsenin onları rahatsız etmesine izin verilmedi. İlk başta kasıtlı olarak kaybetti ve içeri girdiklerinde, tutsakları olmasına rağmen, ona sahip oldukları her şeyi nasıl vereceklerini biliyorlardı. - Slavka diyor ve ekliyor:

- Para ve yemek için kağıt oynadı. Böylelikle ailesine ve yurttaşlarına kamptaki o günleri en azından biraz daha kolaylaştırmalarına yardımcı oldu.

Bir Macar subaydan aldığı "yarı ölçekli forint" ile kamptan döndüğü söylendi. Ancak, bu hikayeyi hiçbir zaman onaylamadı, ancak insanların buna inanması, o korkunç zamanlarda bile kendi kahramanlarına sahip olmaları daha kolaydı.

Savaştan sonra elektrik, su ve yollar olmadan Novo Selo kapatıldı ve Petar kazandığı her şeyi bırakıp ailesiyle Feketic'e gitti. Orada bir evi yeniden inşa etti.

- Bir zamanlar o kart evini kaybettiğini söylüyorlar. Bu istisnaydı. Ama ertesi gün, Büyükanne Martha aynı masaya oturdu, kağıt oynadı ve eve döndü. - torunu hatırlıyor.

- Ana desteğiydi ve mucizevi bir şekilde onu savunmadı. Şarkıya nasıl girdiğini ve Balaseviç'in dedesinin hikayesini nasıl öğrendiğini bilmiyorum ama onunla ilgili hikayeler her yerde dolaşıyordu.

"Goddess Pub" ne Prag'da ne de Viyana'da. O, kırk yıldan fazla bir süredir Feketic'teki köy mezarlığına gömüldü. Ainz hala oynuyor, ama bu kadar şevkle değil. Ama bugün bile herkes hemfikir, artık Tanrı'nın Pub denildiği gibi yoktur.