Bu Temmuz günleri, eski Yugoslavya'nın bazı bölgelerinde faşist işgalcilere karşı ayaklanmanın başlamasının XNUMX. yıldönümünü kutladı, ancak hala Halkın Kurtuluş Mücadelesine meydan okunduğu ve partizanların Üçüncü Parti'nin çeşitli işbirlikçileriyle eşitlendiği bir zamanda yaşıyoruz. Reich.

Belki de tüm bunlar, ulusal bir toplantı olarak hizmet ettikleri kadar, hatta daha çok "komünist rejim" ile bir hesaplaşma işlevi gören son savaşlar olmasaydı, böyle görünmeyecekti. Anti-faşist mücadelenin getirdiği her şeyin reddedilmesine ve yetmiş yıl önce vatana ihanet denen şeyin yüceltilmesine kadar uzanan tarihin büyük revizyonu başladı ve hala devam ediyor.

Birisi uzun zamandır sadece anti-komünistlerin komünistlerden daha kötü olduğunu söyledi.

İkincisi, çeşitli otoriteler tarafından desteklenen, uzun zaman önce komünist Yugoslavya'ya karşı bir intikam kampanyasına başladılar. Çetniklerin ve Ustaşaların dönekleri, yeni çatışmalar için zemin hazırlıyor gibi görünen çeşitli ulusal sağcılara hemen katıldı.

Sırbistan'da Çetnik hareketinin mensupları, suç işlemeyenler, hukuken Halkın Kurtuluş Mücadelesi savaşçılarıyla eşit tutuluyor.. Bu, ulusal uyumu yeniden sağlama girişimiydi, ancak cesaretlendirilen Çetniklerin ilerlediğini ve aynı zamanda, ara sıra çelenklere ve ara sıra itiraflara rağmen, anti-faşistlerin marjinalleştirildiğini çabucak kanıtladı. Partizan ulusal kahramanların isimleri sadece Ulusal Kurtuluş Savaşı'nın eski koleksiyonlarında bulunabilirken, savaş suçlularını "komünist terör kurbanları" için bir ödül olarak sokaklara ittik.

Amca ve Nedic

Bir açıklama var mı? Var. Çetnikleri rehabilite eden Sırbistan'daki demokratik yetkililer, komünizmden ayrılmanın yakında Batı'nın sempatisini kazanacağını tahmin ediyorlardı. Yugoslavya'nın 1936'da İspanya İç Savaşı'nda başlayan şanlı anti-faşist tarihin ayrılmaz bir parçası olduğuyla övünmek yerine, geçmişi denetleme ustaları büyük hatalar yapıyor, siyasi gerilimler yaratıyor ve şişeden kötü ruhları çağırıyorlar.

Yugoslav ordusunun anavatanındaki komutanı ve Chetnik hareketinin lideri General Draza Mihajloviç, 1946'da bir savaş suçlusu olarak vurularak öldürüldü, ancak anti-komünizm ve Büyük Sırbistan ideolojisi XNUMX'larda yayılmaya başlayınca, Amca, 2015 yılında Belgrad'daki bir mahkeme tarafından adil olmayan bir yargılamanın kurbanı olarak resmen rehabilite edildi..

Generalin rehabilitasyon süreci daha sonra başlatıldı Milan NedicII. Dünya Savaşı boyunca Ulusal Kurtuluş Başbakanı olarak faşistlerle açıkça işbirliği yaptı. Rehabilitasyon mahkemelerden geçmedi, ancak kanıtlanmış işbirlikçilere gösterilen medya ilgisi, olumlu etkilerden çok daha güçlü olumsuz etkiler yarattı. Ne politikacılar ne de medya, Nedic'in Avrupa'nın Yahudileri öldürmek için ilk gaz odaları olarak kamyon kiralayan biri olduğunu hatırlama fırsatını kaçırmadı.

Eski bir Sırp bakan gibi daha yüksek sesle çıkanlar, "Ekselansları General Milan Nedic'in anısına, her Sırp'ın ayağa kalkma görevi var" dedi.

İkinci Dünya Savaşı kenarda

20 Ekim yıllardır kutlanıyor. 1944'te Belgrad'ın kurtuluş günü. 2000 yılında kaldırıldığında, Slobodan Miloseviç'in 20 Ekim'in artık kutlanmayacağını, işgal günü olduğunu söylemesinden sonra "özgür Belgrad"ın ilk belediye başkanı.

Vladimir Putin 2019'da Belgrad'a gelene kadar tatil o zamandan beri kutlanmadı.

Resmi tarih şimdi iki anti-faşist hareket olduğunu öğretiyor: partizan ve Chetnik, ancak partizan 2000'den sonra neredeyse tamamen kaldırıldı. Sırbistan'da şu anda iktidarda olan milliyetçiler, yalnızca miras kalan faydaları sömürdüler ve geliştirdiler.

Tarih ders kitaplarında ve halk anlatısında iki Balkan savaşı, Birinci Dünya Savaşı ve XNUMX'larda, bildiğimiz gibi, "Sırbistan'ın katılmadığı" savaş olduğunda, Sırbistan'daki genç neslin bilgilendirilmesi nasıl beklenebilir? . Dünya Savaşı kenarlara itildi.

Günlük amaçlar için anlık geçmiş

Anti-faşizm yeni ulusal doktrinlere uymuyor. Her şeyden önce, Sırplar, Hırvatlar ve Boşnaklar. Karadağ, Kuzey Makedonya ve Slovenya bu büyük tarihi sahtekarlıklardan bir ölçüde kurtulmuşlardır.

Anti-faşist anıtsal miras unutulurken, II. Dünya Savaşı'nın çoğunda faşist işgalcilerle işbirliği yapan Chetnik hareketinin savaşçılarına ait anıtlar Sırbistan'da filizleniyor. Avluda Tito, meydanda Draza Amca.

İkinci Dünya Savaşı, otuz yıldır gizli veya açık işbirlikçileri rehabilite etmek için kullanılıyor. Anti-faşizm, hafızayı sistematik olarak silme girişiminin devasa bir kurbanı haline geldi. Avrupa anti-faşizminin temellerine gömülü olan partizan geleneği yok ediliyor.

Revizyonist doktrin ısrarla, gerçek bir tarihsel angajmanı geçersiz kılmaya ve anlık tarihe yardımcı olacak, günlük siyasetin hedeflerine ulaşılmasına yardımcı olabilecek bir başkasını sunmaya çalışır.

Yeni Sırp ulusal tarihçileri, kimin ve neden kurbanlarımız olduğunu unutmam için beni ikna etmeye çalışıyorlar. Kiminle ya da neyle barıştığımızı merak etmeyeyim. Bugün milli ve totaliter hafızanın dışında kalan hatıralar var mı?

Yılda bir veya iki veya üç gün uygun konuşmalar yapılır, SFRY'nin üç rengi sallanır veya Josip Broz Tito'nun mezarı ziyaret edilir. Sonra bir saat içinde milliyetçi gerçekliğe dönüyoruz ve anti-faşizmin tüm milliyetçiliklere karşı tutarlı bir direniş olduğunu unutuyoruz.

- Geçmişi kontrol eden, geleceği kontrol eder! - George Orwell'i yazdı ünlü romanı "1984". Değiştirilen yorumda aşağıdakiler geçerli midir: "Geçmişi kim yok eder, geleceği yok eder?".

("Sütunlar" sütununda ifade edilen görüşler her zaman "Özgür Basın"ın yayın politikasının görüş ve yansımaları değildir)