Pijan Slavej'in "Language for Two" şiir koleksiyonunun konser tanıtımı 14 Eylül'de Üsküp'teki "Cresha Bar"da gerçekleştirilecek ve "Foltin"in yoğun konser etkinliğinin zirvesinde Branislav Nikolov ile sohbet ettik. grup.

Pjan Slavej'in "Krevetizm ve Yatay", "Kalpler" ve "Yalan Makinesi" şiir koleksiyonları serisi, yeni kitabı "İki Kişilik Dil" ile devam ediyor. Kitabın tanıtımı "Pian Slavej" grubunun konser performansıyla tamamlanacak. Bütün bunlar, Branislav Nikolov'un vokalisti ve söz yazarı olduğu "Foltin" grubunun ülkenin çeşitli şehirlerinde yoğun konser performansları sergilediği bir dönemde gerçekleşiyor.

Branislav Nikolov ile yaptığımız söyleşide şiirsel anlatıma, Pijan Slavej'in özelliklerine ve "Foltin" konser faaliyetlerinin sürekliliğine değiniyoruz.

Yeni kitabınız "İki Kişilik Dil"in tanıtımı nerede, kiminle ve nasıl planlanıyor?

– Bu soruyla ilgili aklıma gelen ilk düşünce, yazarımın duyarlılığı ve kimliğiyle tutarlı olduğum kadar, geleneksel olarak dört baskı boyunca da yayıncım Dejan Trajkoski'ye ve onun yayınevi "Prozart"a bağlı olduğumdur. Medya".

Ama bu kısmen "kiminle?" sorusunun cevabını veriyor, bu nedenle büyük bir memnuniyetle "Drunk Slavey" grubunun üyelerinin benimle olacağını söyleyeceğim çünkü bu sefer yakışır şekilde bir konser tanıtımı yapmaya karar verdik. . Şarkı sözlerini yayınlamak ve onları şarkı ya da konser gibi göstermemek benim için pek doğal değil. Gelenekleri korumaktan bahsederken, "Cresha Bar"da toplam dört promosyon var: iki şiir koleksiyonu ve iki "Foltin" albümü. Dördü de ıslıkçıydı. İşte orası. Biz de böyleyiz.

Her iki yılda bir Sarhoş Bülbül kitabının çıkmasında bir numeroloji var mı?

- En azından bilinçli düzeyde numerolojide hiçbir şey yoktur, ancak zaman çerçevesi tesadüfi değildir. Hissetmek ve yazmak için pilleri boşaltmak ve yeniden şarj etmek iki yıl alır. Ve tabii ki herhangi bir rutin veya katı disiplinden, son teslim tarihlerinin belirlenmesinden, stratejilerden vb. bahsetmiyoruz. Bu sadece bu format için içsel hızım. Bir öncekine duyulan tutku ve aşırı doyumdan, kademeli hoşlanmaya, ardından takıntılı derinleşmeye ve bir döngünün nihai tamamlanmasına kadar. Her zaman tam olarak iki yıl. Ama bu seriye son vermenin zamanının geldiğini de biliyorum.

Kitaplardaki metinler hem okunabilir hem de söylenebilir. Hangi duygularla yazıldılar, hangi niyetle yayımlandılar?

– Şiirdeki melodikliğe ve ritmikliğe bağımlıyım. Ve bu beni her zaman somut müzikal gerçekleştirmeye götürmüyor. Bazen şarkı sizden söylemenizi istemiyorsa söylenmeden kalmalı ve söylenmemelidir. Ve bunu isteyen kişi de uyum sağlamak için katı yasa ve kurallara uymak zorundadır.

Öte yandan, bebeklik döneminde hissettiğim bir şarkıyı şarkıya malzeme olarak yazdığım oluyor. Bu durumda şarkı müzikle birlikte sarmal bir dolaşma ve kaynaşma içinde büyüyor. Ben bir şarkı yazarıyım ve daha çok bir şarkı yazarıyım ve utangaç ve ihtiyatlı bir şekilde kendimi şair olarak kabul ediyorum.

Ancak şiir, söylense de söylense de, sözcükleri daha üst düzey bir moleküler yapıya yerleştirir. Şiir şifrelenmiş bir gerçektir. Şiirin dışında şiir yoktur.

Müzikal temel ayrıca Pjan Slavej'in iki albümüne (EP) verilmiştir. Kitaplar ve albümler hangi bağlantıdadır?

– Pjan Slavej'e gelince, önce kitaplar, sonra albümler. Sonuçta belki de bu iki ateş tek bir kıvılcımdan yanıyor. Tekrar söylüyorum müzik ve söz birbirini sonsuz seviyor. Dünyadaki en özgürleştirici gözyaşlarını döken şey aşktır.

Sarhoş Slavey ile "Faultin" arasında da doğal bir bağlantı var. Bülbül'ün "Faultin"in küçük kardeşi olduğu söylenebilir mi, yoksa ilişki başka boyutlara da yayılıyor mu?

- Bu soruyu zaten birkaç kez cevapladım. Ve cevap verdim mi bilmiyorum. Bir grubun kalbi diğerinden farklıdır. Zamanla kompozisyonlar hemen hemen eşit hale gelse de benzerlik olduğu gibi farklılık da ortaya çıkıyor. Ve bunu yapay olarak açıklamaya çalışmayacağım. Neredeyse aynı kişilerin iki farklı grupta, iki farklı isim ve programla yer almasının kışkırtıcı olduğunu biliyorum, ancak son olarak kompozisyondaki eşitlik, fikirdeki temel farklılığı daha da net bir şekilde gösterebilir. Ve bu yüzden "Sarhoş Bülbül"ün eski güzel "Faultin"in bir tür krizinden kaynaklanmadığını söylemek çok önemli. El ele devam ediyoruz.

Sadece ağustos ayında "Foltin" ile birkaç konser verdiniz ve Bitola'daki konserin yankıları "Bitola'dan gelen gerçek bir kültür bombası". Konserde evinde, kendi gözünün önünde gerçekte ne oldu?

- Kendi insanlarınızın önünde bu en zorudur, ancak hayallerinizin seyircisini kendi hedef kitlenizde bulursanız, o zaman kolay ve hızlıdır. Ve tüm olayın nasıl sonuçlandığına şaşırdık. Kalabalığı teknik olarak ısıtmak için orada olan sadece destek gruplarıyla yaptığımız konser değildi. En başından beri daha büyük bir şeyin olduğu izlenimi vardı. Ses kusursuzdu ve Bitola'dan gelen üç genç grup ("Tsar Von Time", "Sioto Jazz" ve "Korozia") bize Bitola şehrinin çok önemli bir festivalindeymişiz gibi hissettirdi. kültürel sahne.

Uzun lafın kısası, kendi aramızda ve karşımızda olmak bizim için keyifti. Konseri, ilk ışığın yakılmasından sonuncunun söndürülmesine ve aradaki önemli ve önemsiz yüzlerce faaliyete kadar kendimiz organize ettik. Ama bu tamamen başka bir röportajın konusu.

Müzik albümleri, tiyatro ve film müzikleri, türlerin spesifik ve alışılmadık bir karışımı, dans gösterileri biçimindeki konserler... "Faultin" olgunluğunu nasıl deneyimliyor?

- Genç bir meslektaşın dediği gibi: "Issız gençlik, geçmenin yolu yok!" Gerçekten de sanat yaratıcılıksız olamaz. Ve yaratıcılığın zirvesi gençliktedir. Daha sonra, olgun çağda yaşanacak ve keyif alınacak dünyalar yaratılır. Geçenlerde kendimize "sözde göçmen kabare" adını verdiğimiz "Lo-lee-ta-too" albüm aşamasından ("Lolitatu") eski bir konserimizi izledim ve sonra daha yeni bir konsere geçtim. Birkaç yıl önce, "Foltin"in güçlü ve kapsamlı dönüşümler ve metamorfozlar yaşayan bir grup olduğu yönündeki karakteristik izlenimi bir kez daha edindim. Yaşlanmanın getirdiği fiziksel değişimlerden değil, kolektif bir ruhun yaşamındaki dinamiklerden, doğumundan bugünlere kadar olan renkli yolculuğundan bahsediyorum. Ve burada, neredeyse otuz yıldır hiç durmadık. Ve çok geriye dönüp baktığımda... sanki dünmüş gibi!

Gelecek yıl grubun ilk çıkışının 30. yıldönümü kutlanacak. Geçmişe bakmak nasıl duygular uyandırıyor ve geleceğe dair ne gibi planlar yapıyorsunuz?

– "Foltin"in oluşum tarihi iki kez hesaplanır. Biri, 1995 yılı boyunca "hazır" vurmalı çalgılarla performanslar yaptığımız ve zaten ilk albüm için materyal topladığımız ilk küçük faaliyetlerden başlıyor ve diğeri, benim kullanmayı tercih ettiğim, yani İlk bağımsız konser 16 Ağustos 1996'da Herakleia'da gerçekleşti. Bu hesaba göre Manastır'da söz konusu konserle sessizce 28. yılımızı kutladık. Havai fişekleri 16 Ağustos 2026'ya saklıyoruz. Geleceğe dair planlarımız basit; nefes almak, oynamak, şarkı söylemek.

Grupta sizi bu kadar uzun süre bir arada tutan ne tür bir ruhsal ve yaratıcı enerji var?

– Bu sorunun somut bir cevabını bilmiyorum. Yaptığınız işi gerçekten sevmeniz gerektiğini biliyorum. Çoğu zaman kolay değildir ama sonuçta tatmin ve minnettarlık duygusu kalır. Ancak şunu söylemeliyim ki, bunun basmakalıp bir söz olarak algılanmasını istemem, sanatçıyı hayatta tutan ve ona ilham veren nihai güç, onunla karşı tarafta teslim olduğu biri arasında spiral çizen güçtür. alıcının duygularıyla asilleşen ve değişen ruhu, güçlü bir enerjiyle ve daha fazlasını verme arzusuyla ona tekrar geri döner. Yani filmin kısalığını ya da uzun ömürlülüğünü büyük ölçüde seyirci belirliyor.

Daha kısa mesafelerde ise bu yılın sonuna kadar olan süreçte sizi neler bekliyor?

- İlkbaharda çoğunlukla "Pjan Slavej" ile çaldık, bu yaz "Foltin" ile birkaç konser verdik. Böylece bülbül baharı ve Foltin yazının ardından her ikisinden de örülmüş sonbahar gelir. Ve sen, senin için neresi uygunsa oraya git.

(Röportaj 247-14 tarihlerinde "Sloboden Pechat" gazetesinin matbu baskısında "Kulturen Pechat" sayı 15.09.2024'da yayınlanmıştır)