Научниците понудија подобар увид во клучната улога на сонот за здравјето на мозокот, откривајќи дека на возраст од 2,4 години има ненадејна транзиција на примарната улога на спиењето, што наместо да го гради мозокот, игра клучна улога во одржувањето и санирањето на штетите.

Истражувачите објавија дека спровеле статистичка анализа на податоците од повеќе од 60 студии за спиење и го проучувале времетраењето на спиењето, времетраењето на фазата на РЕМ, големината на мозокот и телото и развиле математички модел кој покажува како спиењето се менува за време на развојот.

Постојат два вида на сон, секој поврзан со специфични мозочни бранови и невронска активност.

Фазата РЕМ, во која има брзи движења на очите со затворени очни капаци, означува длабок сон со соништа. Фазата на спиење во која нема брзи движења на очите во голема мера е без сон.

За време на РЕМ фазата на спиење, мозокот создава нови нервни врски со градење и зајакнување на синапсите – конектори помеѓу нервните клетки или невроните, овозможувајќи им да комуницираат, да го консолидираат знаењето и да ги консолидираат спомените.

За време на не-РЕМ-фазата на спиење, мозокот поправа мали дневни оштетувања на невроните што се јавуваат кај гените и протеините во клетките и ги отстранува нуспроизводите што се акумулираат.

На возраст од околу 2,4 години, примарната функција на спиењето се менува од градење и раскинување на врските за време на РЕМ фазата на спиење до санирање на оштетувањата за време на двете фази на спиењето.

„Беше изненадувачки што оваа трансформација беше толку ненадејна, како прекинувач“, вели Ван Савиџ, професор на UCLA и водач на истражување, чии резултати беа објавени во списанието Science Advances.

РЕМ фазата на спиење се намалува со возраста.

Новороденчињата кои спијат околу 16 часа на ден, поминуваат 50 проценти од своето време во таа фаза, но ненадејниот пад се јавува на возраст од 2,4 години и паѓа на околу 25 проценти на возраст од десет години и на 10 до 15 проценти на возраст од околу 50 години.

„Спиењето е од суштинско значење за сите животински видови и скоро сеприсутно, исто како и исхраната и дишењето“, вели Ван Севиџ. „Би рекол дека тоа е столб на здравјето на луѓето“Стр.