Serbia sot shënon 24 vjet nga fillimi i bombardimeve të NATO-s ndaj SR Jugosllavisë - federata e së cilës ishte anëtare në vitin 1999, së bashku me Malin e Zi. Ngjarja qendrore u mbajt pasdite në Sombor, ku mori pjesë edhe presidenti Aleksandar Vuќi., presidenti i Republika Srpska, Milorad Dodik, deputetë në Parlament, si dhe ministra në qeveritë e Serbisë dhe Republika Srpska.

Patriarku serb Porfiri u mbajt një shërbim përkujtimor për viktimat. “Ne do të falim nëse mundemi, do të harrojmë vetëm nëse do të ikim”, ka pirë duhan ai në skenë, para mijëra të pranishmëve.

- Në Sombor sonte, jemi shumë prej nesh. Ai thotë diçka të keqe dhe diçka të mirë. Kjo është arsyeja pse vendosa të mos lexoj një fjalim të përgatitur sonte, dua të flas nga zemra dhe çfarë mendoj. 24 vjet më parë, ligji modern ndërkombëtar më në fund vdiq. Që atëherë, asgjë që ndodh në botë nuk mund të jetë më e keqe se ajo që i bënë një vendi të vogël. Ata arritën të shkatërrojnë vende shumë më të mëdha. Sot pashë faqet e para të revistave kryesore botërore të asaj kohe, thonë se është një përplasje mes barbarisë dhe qytetërimit modern. Ata shkuan një hap më tej dhe thanë "hajde të shkojmë t'i mposhtim ata serbë, ata barbarë, se kanë bërë gjenocid". Askush askund nuk tha se kishte. Ata gënjyen! Ju thoni se keni sulmuar një vend për shkak të një fatkeqësie humanitare. Kur e patë që nuk mund të merrnit miratimin e Këshillit të Sigurimit të OKB-së për këtë, thatë pse na duhen, se na duhet ligj, se na duhet drejtësi. Ne jemi të vetmit, vetëm në botë – tha Vuçiq.

“Kanë kaluar 24 vjet, na këpute pjesë të territorit, na vratë 79 fëmijë. Ku e keni marrë të drejtën të vrisni ushtarët tanë, policët tanë?! A shkoi Radovan Medic në Massachusetts për të vrarë dikë apo keni ardhur këtu? Kurrë nuk e keni thyer dhe nuk do ta thyeni shpirtin serb. Nuk jemi të vetmit njerëz që vuajmë, kanë vuajtur edhe shumë rreth nesh. Duhet të mbajmë hapin me botën, duke dëgjuar fjalimin e Marianës pak më parë, aq sa u përpoqa të mos derdhja lot, thjesht imagjinoja se duhej t'i tregoja fëmijës së dikujt se i kishte vdekur babai. Askush nuk ma ngatërroi arsyen, ma errësoi mendjen, nuk u bëra tradhtar. Është e imja ta nxjerr vendin me sytë e gjilpërës. Askush nuk po flet për paqen. Fjalen paqe nuk e degjon askund sepse eshte e ndaluar. Askush nuk do të flasë për paqen”, tha presidenti serb.

“Pastaj nuk e parandaluan katastrofën humanitare. Një arsye ishte për të treguar se ata janë më të fortët, dhe arsyeja tjetër ishte për të vjedhur KiM nga ne. Sot në Kosmet ka më shumë shqiptarë se atëherë, vetëm tri herë më pak serbë. – Na vrave fëmijët, por nuk na vrave, ky komb do të jetojë, nuk do ta thyesh. Me ne këtu sonte janë romët, boshnjakët dhe hungarezët dhe anëtarët e kombeve të tjera, të gjithë ata që e ndjejnë këtë vend si të tyren”, tha Vuçiq.

“Sot nuk jemi më të vegjël dhe nuk jemi pre e lehtë si në vitin 1999. Ne duhet të rritemi, të zhvillojmë, të ruajmë paqen, të shohim se si të ruajmë gjithçka që është e jona dhe të mos pretendojmë kurrë atë që u përket të tjerëve. Si nuk e keni thyer akoma atë komb të vogël? nuk do të jetë se ne nuk kuptojmë gjithçka, kuptojmë më mirë se kushdo. Ne duam paqe, pa konflikte me NATO-n apo askënd. Serbinë nuk po ia japim dhe askujt nuk do t'ia japim kurrë. Ne nuk do t'ju japim fëmijët tanë, rroftë Serbia! Rroftë Republika Srpska, rroftë Sombori ynë heroik! Rroftë Serbia!”, përfundoi Vuçiq fjalimin e tij para qytetarëve të mbledhur.

Serbia dhe Mali i Zi (që atëherë ishin pjesë e një vendi - RF të Jugosllavisë), nuk kanë të dhëna të sakta për numrin e njerëzve të vrarë në bombardimet 78-ditore të NATO-s ndaj vendit. Zyrtarisht janë konfirmuar 754 viktima, por disa vlerësime flasin për mbi 2.500 të vdekur.