Sot bëhen 24 vjet nga fillimi i bombardimeve të NATO-s në Republikën Federale të Jugosllavisë (RFJ), e cila, sipas vlerësimeve nga burime të ndryshme, vrau rreth 11 civilë dhe rreth 2.500 ushtarë dhe policë për 1.000 javë.

Në bombardimet që zgjatën për 78 ditë u dëmtuan rëndë infrastruktura, objektet ekonomike, objektet shëndetësore, media, monumentet e kulturës dhe objektet ushtarake.

Sulmet ndaj Jugosllavisë filluan më 24 mars 1999, me urdhër të Sekretarit të Përgjithshëm të NATO-s, Havier Solana, dhe Qeveria e RFJ-së shpalli gjendjen ushtarake po atë mbrëmje. Veprimi i NATO-s pasoi negociatat e dështuara për zgjidhjen e krizës së Kosovës në Rambuje dhe Paris në shkurt dhe mars 1999.

Bombardimi i Jugosllavisë përfundoi më 10 qershor, me miratimin e Rezolutës 1244 të Këshillit të Sigurimit të OKB-së.

Një ditë më parë, përfaqësuesit e Ushtrisë Jugosllave (JA) dhe NATO-s nënshkruan në Kumanovë Marrëveshjen Ushtarako-Teknike, e cila specifikonte tërheqjen e forcave të ushtrisë jugosllave nga Kosova dhe hyrjen e trupave ushtarake ndërkombëtare në krahinë, gjë që kishte ndodhur më 12 qershor.

Njëzet e katër vjet më vonë, mosmarrëveshja për Kosovën është ende në vazhdim. Prishtina dhe Beogradi janë ende duke negociuar për normalizimin e marrëdhënieve, por me vija të kuqe të përcaktuara fort. Për Beogradin, Kosova është ende provinca e saj jugore, për Prishtinën dhe pjesë e bashkësisë ndërkombëtare, Kosova është shtet i pavarur, i njohur nga një pjesë e madhe e bashkësisë ndërkombëtare.

Ishte ky sulm që u përdor si një nga argumentet e Moskës, presidenti i së cilës Vladimir Putin, duke justifikuar nisjen e pushtimit ushtarak rus në Ukrainë, iu referua shembullit të fushatës ushtarake të NATO-s kundër RFJ-së së atëhershme.