Nëse do të kishte një konflikt mes Iranit dhe Izraelit, shumë faktorë do të vendosnin, dhe ndoshta më i rëndësishmi do të ishte kush tjetër do të përfshihej në konflikt dhe në anën e kujt.

Teherani nuk dëshiron të përshkallëzojë tensionet rajonale, por beson se Izraeli duhet të ndëshkohet për të parandaluar paqëndrueshmëri të mëtejshme, tha ministria e jashtme e Iranit, pas vdekjes së liderit të lëvizjes palestineze Hamas, Ismail Haniyeh në kryeqytetin iranian Teheran.

Lufta e Izraelit kundër Gazës vazhdon prej muajsh, dhjetëra mijëra njerëz janë vrarë dhe plagosur dhe pothuajse e gjithë popullata e Rripit të rrethuar prej 2,3 milionë palestinezësh është zhvendosur të paktën një herë. Nuk ka asnjë shenjë se qeveria izraelite e udhëhequr nga Benjamin Netanyahu së shpejti do të bie dakord për një armëpushim dhe një zgjidhje për katastrofën masive humanitare në Gaza.

Ndërkohë, situata u ndërlikua dukshëm. Në vetëm pak orë, Haniyeh dhe Fouad Shukr, një nga komandantët e lëvizjes libaneze Hezbollah, e cila ka lidhje veçanërisht të forta me Iranin, u vranë. Këto vrasje dhe operacionet e vazhdueshme ushtarake në territoret palestineze kërcënojnë të gjithë zonën e Lindjes së Mesme dhe ekziston një frikë e madhe nga një përplasje midis Izraelit dhe Iranit.

Forca Ajrore

Nëse ai konflikt do të ndodhte, shumë faktorë do të vendosnin, dhe ndoshta më i rëndësishmi do të ishte kush tjetër do të përfshihej dhe në cilën anë. Uashingtoni ka njoftuar tashmë se Shtetet e Bashkuara mbeten të përkushtuara për mbrojtjen e Izraelit dhe Irani nuk është i vetëm në këtë plejadë forcash. Në radhë të parë do të ndiqen më së shumti vendimet dhe lëvizjet e Hezbollahut libanez dhe përveç Teheranit mund të gjendet edhe lëvizja rebele Houthi nga Jemeni, si dhe forca të caktuara paraushtarake shiite nga Iraku.

Ajo që duhet theksuar është fakti se Izraeli dhe Irani nuk kufizohen me njëri-tjetrin, pra se mes tyre ndodhen Iraku dhe Jordania. Nga ana tjetër, Hezbollahu dhe Izraeli kanë shkëmbyer zjarr ndërkufitar që nga tetori i kaluar, kur filloi lufta e Izraelit në Gaza pas një sulmi të udhëhequr nga Hamas në jug të Izraelit që vrau 1.139 njerëz dhe rrëmbeu 200 të tjerë. Izraeli dhe Libani ndajnë një kufi dhe dhjetëra mijëra njerëz nga të dyja anët janë zhvendosur.

Nëse krahasoni numrat dhe të dhënat nga Indeksi Global i Fuqisë së Zjarrit (GFI), shumica e numrave janë në anën e Iranit, me përjashtim të segmentit të aviacionit që mund të jetë kyç në këtë përplasje. Sipas GFI, ushtria izraelite është e pajisur me 612 avionë luftarakë, ndërsa Irani ka 551.

Edhe pse nuk ka një ndryshim të madh në numër, ai është i dukshëm në cilësi. Ndërsa Izraeli nuk ka probleme me prokurimin e avionëve dhe pajisjeve për mirëmbajtjen dhe përmirësimin e tyre, Teherani ka pasur prej kohësh vështirësi për shkak të sanksioneve dhe ndoshta vetëm avionët luftarakë të prodhimit rus janë në dispozicion të tij.

Ndihmë nga aleatët në rajon

Sa për numrat e tjerë: ushtria e Iranit ka 400.000 ushtarë aktivë dhe 350.000 ushtarë rezervë. Nga ana tjetër, izraelitët kanë 126.000 ushtarë aktivë dhe 465.000 “rezervistë”. Në këtë statistikë, Teherani numëron ende 190.000 anëtarë të njësive të Gardës Revolucionare iraniane. Në total, kur përmblidhen të gjitha njësitë e këmbësorisë, Irani ka 610.000 dhe Izraeli 169.500 personel ushtarak aktiv.

Sa i përket segmentit të artilerisë dhe të motorizuar, Izraeli ka shumë më tepër mjete luftarake të blinduara (6.135 – 3.555), ndërsa Irani ka më shumë tanke (2.842 – 1.650), artileri të përgjithshme (4.873 – 1.000) dhe artileri raketash (1.755 – 48). . Dhe këto shifra duhet të merren me shumë kujdes për disa arsye. E para është se të dyja palët nuk e bëjnë të ditur numrin e tyre të saktë dhe një pjesë e konsiderueshme e palës izraelite është përdorur, dëmtuar ose shkatërruar në Gaza.

Përsa i përket aftësive ajrore dhe kundërajrore. dhe të dhënat gjeografike, Izraeli është afërsisht 1.250 kilometra nga Irani, 1.650 kilometra nga Jemeni dhe 395 kilometra nga Iraku, që do të thotë se ka kohë të përgatitet për sulme të mundshme ajrore.

Nga ana izraelite, ekziston edhe fakti, i dëshmuar nga përpjekja e mëparshme e Iranit për të kërcënuar Izraelin nga ajri, me raketa dhe drone, se Tel Avivi do të jetë në distancë nga aleatët e tij në rajon (njësitë amerikane dhe britanike në rajon. , si dhe informacione të ofruara nga Jordania ose Arabia Saudite.

Duke parashikuar këtë, Izraeli zgjeroi sistemet e mbrojtjes si Kupola e Hekurt, Patriot, hobe e Davidit (e njohur edhe si Shkopi Magjik) dhe sistemi Shigjeta. Paralelisht me këtë është punuar edhe në forcimin e kapaciteteve sulmuese, sepse ushtria izraelite shpesh udhëhiqet nga politika “sulmi është mbrojtja më e mirë”.

Nga ana tjetër, Irani kohët e fundit i është përkushtuar zhvillimit të raketave dhe dronëve, por si pikë e dobët bie në sy fakti se ka neglizhuar zhvillimin e segmentit të mbrojtjes ajrore, që mund të jetë problem për Teheranin.

Hezbollahu si faktor vendimtar?

Ajo që mund të mbizotërojë në favor të Iranit është lëvizja libaneze e përmendur më parë Hezbollah, e cila konsiderohet si formacioni më i mirë i armatosur luftarak parashtetëror në botë.

Qendra për Studime Strategjike dhe Ndërkombëtare (CSIS) në Uashington vlerëson se ky grup i armatosur ka midis 120.000 dhe 200.000 raketa në magazinë dhe se në rast lufte, ai mund të marrë lehtësisht shumë më tepër raketa nga Irani.

Përveç faktit se ata janë të stacionuar në Liban dhe në kufi me Izraelin, Hezbollahu mund të sulmojë edhe nga Siria fqinje, që do të thotë se Izraeli mund të kërcënohet nga të dy palët në të njëjtën kohë dhe të synojë një pjesë më të madhe të territorit të tij.

Këta janë vetëm disa nga faktorët në dispozicion të Izraelit, Iranit dhe aleatëve të tyre, të tjerë mund të zbulohen në rast të përshkallëzimit eventual.