Lidija Dimkovska është poet, prozator, eseist, teoricien maqedonas në fushën e letërsisë dhe një përkthyese e cila prej vitesh jeton në Slloveni, por shpesh e viziton atdheun e saj.

Ka diplomuar në Fakultetin Filologjik në Shkup në grupin Letërsi e përgjithshme dhe krahasuese dhe ka doktoruar në një temë nga letërsia rumune në Fakultetin Filologjik në Bukuresht, Rumani, ku më vonë ka punuar si ligjëruese e gjuhës dhe letërsisë maqedonase. Gjithashtu, ajo ishte redaktore e rubrikës së poezisë në revistën elektronike për kulturë dhe art “Blesok”. Ai është anëtar i DPM-së që nga viti 1995.

Dimkovska është fituese e çmimit “Studentski svor” për librin më të mirë debutues. Për romanin e saj të parë "Kamera e Fshehur" ajo mori çmimin e DPM "Stale Popov" për romanin më të mirë. Këtë çmim ajo e ka marrë edhe për romanin e saj “Reserve Life”, botuar në vitin 2012. Për romanin "Jeta e rezervuar", në vitin 2013, Dimkovska mori edhe çmimin për letërsi të Bashkimit Evropian.

Veprat e saj më të rëndësishme janë "Harqet nga Lindja", "E zeza mbi të bardhë", "Thonjtë e kafshuar", "Nobeli kundër Nobelit", romanet "Kamera e fshehur", "Jeta e lirë", "Jo-Ui" e të tjera.

E pyetëm Lydia-n se si duket një ditë e zakonshme për të dhe ja çfarë zbuloi ajo.

- Dita ime nis me turqishten (ose kafen e sjellë nga Shkupi) që ma bën bashkëshorti im Ales Mustar, duke përgatitur për vete një makiato. Me kafenë zakonisht lexoj një gazetë klasike që na pret çdo mëngjes në pragun e shtëpisë, si dhe gazeta maqedonase në internet dhe lajme në rrjetet sociale. Pasi zbuloj se çfarë po ndodh në Maqedoni, Slloveni dhe në botë, i ngopur me realitetin, vazhdoj gjatë ditës të krijoj realitetin tim – duke e shkruar/duke menduar për të/ duke e ndryshuar/duke menduar për romanin tim të ri “Numri Unik Kombëtar” .

Në të njëjtën kohë, jam duke përgatitur punëtorinë e përkthimit që do ta mbaj në Shkup në gusht, po shkruaj pyetjet që do t'i bëj shkrimtarit polak Mikolaj Grinberg për librin e tij me tregime të shkëlqyera "Vepra hebreje" në promovimin që “Ili-Ili” planifikon për muajin gusht, edhe tani jam i lumtur që në gusht më pret Nata e Poezisë në Velestovë, lexim i përbashkët poetik me Ales në Manastir, si dhe shfaqja e mbrëmjeve strugane të poezisë. .

Kur zgjohet Ema, e cila sapo ka mbaruar shkollën fillore dhe është regjistruar në gjimnaz, si unë ashtu edhe Ales braktisim gjithçka dhe i përkushtohemi asaj duke e “mbytur” me përqafimet, puthjet, bisedat dhe ofertat tona për mëngjes. Pastaj të gjithë tërhiqen në dhomën e tyre "të tyre". Dreka është një relaksim për mua nga puna mendore që shpesh përfshin përkthime dhe rikëndime, kërkime letrare, shkrim parathënie, ese apo artikuj, redaktim antologjish dhe përzgjedhjesh letrare, përgjigje në intervista, korrespondencë, përzgjedhje materialesh letrare, festivale dhe botime ngjitëse, ndihmë. për përkthyesin tim që më drejtohet me pyetje dhe gjëra të tjera, është vakti ynë më i rëndësishëm së bashku, i ndjekur nga orë të gjata leximi librash, biseda familjare, më pas shëtitje përgjatë Lubjanës, biseda në viber, takime me miq, vizita teatrale, ekspozita, lexime. dhe koncerte, dhe Lubjana është e mbushur me ngjarje kulturore gjatë verës, por ne shpesh i kalojmë mbrëmjet duke parë filma të mirë me Aleš-in, ndërsa presim që Ema të kthehet nga shoqërimi me bashkëmoshatarët e saj në lagje.

Megjithatë, çdo ditë është e ndryshme në një farë mënyre dhe kjo është e bukura apo e shëmtuara e ditës. Herë dita është e lehtë si pendë, herë e rëndë si shalë, varet nga ndikimet e jashtme dhe kushtet e brendshme, shpirti nuk ka rutinë. Sot, për shembull, më pret një ngjarje e mrekullueshme: një lexim poezie në teatrin e qytetit në Ptuj së bashku me poetët sllovenë Boris A. Novak, Milan Jesih dhe Anja Golob dhe me poeten ukrainase që jeton në Slloveni, Evgenia Chuprina. Leximi ynë i organizuar nga shtëpia botuese "Goga" ka një qëllim fisnik - ne dëshirojmë të mbledhim donacione për bursa për autorët ukrainas që kërkuan strehim nga lufta në Slloveni. Mendoj se është e rëndësishme që angazhimi të mos mbetet vetëm brenda shprehjes letrare, por të shtrihet edhe në sferën e jetës si e tillë, sepse për mua letërsia është jetë, dhe jeta është letërsi.