Masteri i drejtësisë dhe ekonomisë dhe ish-bashkëpronar i një kompanie të përpunimit të litiumit, Luka Erceg, i pyetur nëse do të këshillonte dikë apo do të investonte në ndonjë projekt në Serbi, tha për “Iza vesti” se nuk do të investonte kurrë. Sipas tij, “është normale që njerëzit të shqetësohen sa herë që diskutohet për ndonjë çështje minerare” – transmeton N1.rs.

“Nxjerrja, burimet, aq më tepër që projekti është më i madh, ka pyetje më të mëdha, kjo është normale. Duhet të jemi gjithmonë të kujdesshëm që të mos hidhemi shumë shpejt në histori të tilla”, thotë ai.

Ai është i mendimit se është shumë e vështirë të heqësh nga gjiri dikë nga Kina.

“Kina është tani një prodhues i madh i katodave, anodave, një përdorues i madh i litiumit... Historia se në ditët e sotme do të jemi të pavarur nga Kina është e pamundur. "Gjatë mandatit të Barack Obamës, qeveria amerikane investoi miliarda dollarë për t'u larguar nga Japonia, Kina, Koreja e Jugut, për teknologji të reja, litium, minerale strategjike dhe ato dështuan," thotë ai.

Siç thotë ai, “çështja nëse një projekt i tillë duhet avancuar është më shumë çështje nëse ai është strategjik për vendin”. Kur u pyet nëse është strategjike për të nxjerrë litium nga shkëmbinjtë, ai thotë se nuk e sheh kështu.

“Nuk shoh kush do ta përdorë në Serbi, kush në Evropë, gjithmonë ka klientë në Azi dhe kanë një burim furnizimi, nuk shoh se çfarë do të mbushë ky projekt në treg. "Litiumi prodhohet në mënyrë më efikase nga uji i kripur fillimisht, një projekt si ky nga një gurore për ta nxjerrë atë nga shkëmbi mund të mbushë boshllëkun në treg derisa të zgjerohet prodhimi i ujit të kripur," thotë ai.

Ai thotë se nuk e sheh logjikën për litium në Serbi.

“Rio Tinto është një kompani e fortë, nuk mund të them se është një kompani e keqe, ata kanë prodhim të fortë në fusha të tjera, kur shikojmë projektet e litiumit, nëse ai projekt kushton 2,4 miliardë dollarë për të instaluar gjithçka, do të ketë mundësi të 58.000 ton litium, që do të thotë se duhet të investohen rreth 41.000 dollarë për ton për të mirëmbajtur atë fabrikë. Kjo është shumë më e shtrenjtë se çdo bimë me ujë të kripur, thotë Erceg.

Ai shpjegon se ka tre, katër faza për të arritur te bateria.

I pyetur nëse do të investonte në ndonjë projekt në Serbi, ai thotë se nuk do të investonte.

“Litiumi si litium është interesant, ne investojmë në kompani që prodhojnë litium, por karakteristikat e këtij projekti nuk janë diçka në të cilën do të investonim. Besoj se Serbia si shtet duhet edhe një herë të pyesë veten nëse minierat janë strategji”, thekson ai.