Nga një jetë me fillesë tani plot sfida për të luajtur sërish futboll dhe për të vrapuar më shumë kilometra duke vrapuar! Mund të përballemi lehtësisht me një sërë rrethanash fatkeqe për të cilat nuk jemi të përgatitur, nuk do t'i mendonim as në ëndërr. Është e rëndësishme vetëm të ndryshohet këndvështrimi. Ne do të jemi shumë më të përgatitur për rrethanat fatkeqe nëse pranojmë të vetmin fakt, se nuk mund të ketë ulje-ngritje pa rënie.

Filip Ristovski, jeta e të cilit qëndroi në koma të thellë për 20 ditë pas aksidentit fatal automobilistik, sot është një djalë i ri të cilit Zoti i dha një jetë të dytë dhe që e jeton me gjoks plot.

– Nuk ka jetë pa ulje-ngritje, të gjithë u përballën me një situatë që e gjunjëzoi, mua më ka ndodhur më 15.06.2016. Si çdo gjimnazist, pasi mbarova shkollën e mesme, u punësova si teknik IT. Një ditë pune, në Blv. Jane Sandanski, në parkingun përballë pallatit ku po vendosja internetin, me një këmbë në trotuar, u godit nga një shofer i pamatur. Ka vozitur me shpejtësi të madhe, unë jam tërhequr zvarrë për disa metra dhe kam marrë lëndime të rënda trupore – fillon Filipi.

Ai është dërguar menjëherë në spitalin e qytetit, në gjendje koma. Mjekët nuk kishin shpresë se Filipi do ta përballonte gjendjen.

- Mjekët më dhanë vetëm një për qind shans, kështu që u thanë të dashurve të mi, një për qind shans për jetën. Në ato momente as që më kujtohet, bënë të pamundurën, të tjerat ia lanë Zotit.

Filipi luftoi, që një për qind të jetës, bashkë me besimin në Zot, e pranoi si sfidë.

- Dhoma numër 25. Një dhomë në të cilën po mendoja për mundësinë time të dytë për një vit. Ditë që nuk do t'i harroj kurrë. U zgjova nga koma, por isha i palëvizshëm. Thyerje të shumta, dhimbje që më kujtonin gjithçka. Dhimbje që doja të largohesha, ta kapërceja. Nuk do të mund të shkosh, më tha një mjek. I lidhur në një karrige me rrota, vendosa, nuk do të jem. U ngrita, ushtrova, insistova që do t'ia dilja. - kujton Filipi.

Para aksidentit fatal, Philip kishte një karrierë të suksesshme dhe premtuese futbolli. Gjithçka u shemb në momentin që u përplas nga një makinë. Por Filipi, pasi u rikuperua nga momentet e vështira, iu rikthye atletikës. Çdo garë e tij është një sfidë e re për sukses.

- E kam dashur futbollin, kam luajtur në ligën e tretë të Veriut, por më ka dashur edhe vrapimi. Gjithçka u shemb kur pata një aksident. Por fillova të ndërtoj sërish sukses, por këtë herë në vrapim. Unë marr pjesë në maratonë dhe arrij sukses.

Pas gjithçkaje që përjetoi, ai shkroi një libër autori në të cilin tregon gjithë jetën e tij, të gjitha momentet e vështira dhe të dhimbshme si dhe gjithçka ka përjetuar në periudhën e kaluar.

“Fitorja është më e ëmbla për fituesin” titullohet libri. Veçanërisht veçoj një faqe në libër në të cilën kam një dedikim për nënën dhe motrën time që thotë: Falënderoj nënën time Suzana dhe motrën time Radica për dashurinë vetëmohuese dhe durimin e paparë - thotë Filipi.

Sot Filipi ka një histori që e tregon me krenari, një jetë që frymëzon veten e tij, por edhe të tjerët që në një moment do të përballen me rënien e tyre të rëndë.

Burimi: Espresso.mk