Nemanja dhe Sashka punojnë për kompani globale si zhvillues, jetojnë në fshat dhe kultivojnë ushqime organike

Alexandra dhe Nemanja Stojanović/Foto: Arkivi Privat

Maqedonas me origjinë, Nemanja Stojanoviç dhe gruaja e tij Alexandra e zëvendësuan jetën e tyre në Novi Sad, ku lindën dhe u rritën, me jetën në fshat. Ata punojnë për kompanitë globale si zhvillues dhe jetojnë në fshatin Churug, 30 kilometra larg Novi Sadit dhe kultivojnë ushqim organik. Ndërkohë ata u bënë prindër dhe lindi Vidi. Për “Sloboden Pechat”, ata tregojnë historinë e tyre, se si e këmbyen jetën në Kanada me një shpërngulje në fshat dhe pse vendosën të zëvendësojnë rrëmujën e qytetit me qetësinë dhe qetësinë e rrethinave të Novi Sadit.

- Unë dhe Nemanja jemi bashkë që në ditët studentore. Ne jemi të dy 30 vjeç dhe punojmë për kompani globale nga shtëpia. Nemanja punon për kompaninë “Klarway” e cila ka zyra në të gjithë botën. Unë punoj në internet marketing dixhital dhe kam kompaninë time – thotë Sashka, siç e thërrasin të afërmit e saj. Klientët e Alexandra-s janë firma të njohura botërore nga Los Anxhelosi, firma arkitekturore, si dhe punon për festivalin "Exit" në Novi Sad si konsulente. Kohët e fundit ai ka punuar në dy kompani ndërkombëtare që prodhojnë makineri për mjekësinë estetike.

Alexandra dhe Nemanja Stojanoviq/ Foto: Arkivi Privat

I pyetur se nga lindi ideja për t'u shpërngulur në një fshat në Novi Sad dhe si vendosën ta shkëmbenin jetën e qytetit me një mjedis rural, Sashka thotë se për një kohë donin të largoheshin nga Serbia.

- Ideja erdhi nga kriza e koronës. Para shpërthimit të Covid-it, ne donim të transferoheshim në Kanada. Përgatitëm dokumente, gjithçka që na nevojitej, mblodhëm para, por filloi pandemia dhe u ndal. Pas koronës, vumë re se kompanitë e huaja ku punuam nuk janë të hapura për punësime të reja dhe nuk lëshojnë viza imigrimi për ne. Ata ndoshta e kuptuan se ne mund të punonim për ta nga shtëpia dhe nuk kishin nevojë të na çonin atje - thotë Sashka.

Alexandra dhe Nemanja Stojanović/Foto: Arkivë private

Kështu vendosën t'i shikonin shtëpitë e pushimit, sepse gjatë krizës së Covid-it, ata kaluan gati një vit e gjysmë në një apartament me dy dhoma, Nemanja punonte nga kuzhina, Alexandra nga dhoma e ndenjes dhe kjo nuk u shkonte atyre. të gjitha.

- Nuk shkuam askund, askush nuk donte kontakte. Dalja jonë e vetme ishte në Futog, një vend në afërsi të Novi Sadit te gjyshja e Nemanjës. Ne i paketuam gjërat dhe shkuam atje gjatë gjithë kohës, ne punonim fjalë për fjalë jashtë, nuk kishim nevojë për një hapësirë ​​të mbyllur. Nganjëherë rrinim një javë të tërë – thotë Sashka.

Dhe kështu filloi kërkimi për shtëpinë e tyre të pushimit. Ata panë shtëpi verore pranë Tisza sepse natyra është e bukur dhe e mirëmbajtur. Por në vend të një shtëpie verore, ata blenë një shtëpi 100-vjeçare.

- Ideja e një shtëpie lindi nga kërkimi për një shtëpi verore. Blemë një shtëpi në Churug. Zgjedhja i ra këtij fshati për shkak të lidhjes së mirë me Novi Sadin. Churug ishte mjaft larg nga Novi Sadi saqë çmimet e pasurive të paluajtshme nuk janë shumë të larta, por mjaft afër për të arritur në qytet për gjysmë ore - thotë Sashka.

Alexandra dhe Nemanja Stojanović/Foto: Arkivë private

Ajo shpjegon se kanë 2 vite në shtëpi. Shtëpia është ndërtuar në vitin 1937. E kanë rinovuar tërësisht, kanë shembur mure, kanë ndërruar zdrukthtari.

– Mbeti vetëm skeleti i shtëpisë. Ndryshuam çatinë, dritaret, planimetrinë. Mënyra e re e jetës na përshtatet. Unë nuk udhëtoj çdo ditë për punë dhe kemi qetësi. Tani për tani, puna nga shtëpia është e mrekullueshme për ne. Punoj kur të dua gjatë ditës, mund të bëjmë pushim kur të duam dhe më shkon të punoj për veten time – thotë Sashka. Тaa shpjegon se njeriu duhet të ketë disiplinë dhe vetëkontroll për të bërë gjithçka siç duhet.

- Ne vazhdojmë të vijmë në Novi Sad gjatë gjithë kohës. E gjithë familja jonë është atje. Tashmë kam 10 vite përvojë, kam punuar për shumë kompani dhe më në fund ka ardhur koha të punoj për veten time, ta organizoj vetë ditën e punës. Nemanja ka disa orë pune, duhet të jetë në dispozicion nga ora 10 e mëngjesit deri në 5 pasdite, por mund të pajtoheni lehtësisht me kolegët. Nëse kemi ndonjë punë tjetër, jemi fleksibël, jemi dakord me ekipin dhe mund të punojmë ekstra – thotë Sashka.

Sa i përket pagave, ai thotë se fiton mjaftueshëm për të jetuar. Ata kanë paga shumë më të larta se standardi serb. Nemanja fiton shumë më tepër.

Tani punojmë sa të mundemi, kemi edhe një fëmijë dhe përgjegjësitë janë të ndara – thotë Sashka.

Alexandra dhe Nemanja Stojanović/Foto: Arkivë private

Personalisht mendon se nuk kanë kohë për bujqësi, por Nemanja nuk mendon kështu. Ai ka një pemëtore dhe të gjitha sipërmarrjet bujqësore janë të tijat.

- Nëse do të pyesja veten, nuk do të kishim asgjë nga kjo, dashuria ime janë kafshët, një mace dhe tre qen, dhe kjo nuk është problem për mua, mendoj se duhet të marrim më shumë. Hapi tjetër është një biznes nga ai, ne planifikojmë të hapim një hotel për qen dhe mace, një konvikt. Unë jam një anëtar aktiv i një shoqërie për mbrojtjen e kafshëve në Novi Sad dhe unë, së bashku me tre ose katër vullnetarë, organizojmë sterilizimin e kafshëve të rrugës me ndihmën e qytetit. Do të ishte mirë që të mos paguanim strehimin e një kafshe në një konvikt në qytet, por ta strehonim falas tek ne – thotë Sashka.

Nemanja mban pata, pula, rrit ushqim bio. Sashka shpjegon se po të kishte kohë, do të rriste vetë gjithçka që ata hanë.

- Ai rrit ushqimin e tij, mbjell fruta dhe bën lëng shtëpie, rrit perime bio dhe pretendon se ka kohë për këtë, unë personalisht nuk jam dakord - thotë Sashka.

Alexandra dhe Nemanja Stojanović/Foto: Arkivë private

Lëvizja nga Serbia për momentin është lënë në pritje, por nuk përjashtohet.

- Do të largohesha nga Serbia nëse më jepej mundësia. Edhe bashkëshorti im edhe unë duam gjithmonë më shumë, mendoj se dëbimi sapo është ndalur tani. Nëse paraqitet mundësia, ne jemi gjithmonë për një jetë më të mirë. Më shqetëson shumë që ka rrëmujë në vend, paguan taksa dhe nuk di ku shkojnë paratë. Nuk është kështu në Evropë dhe në botë. Udhëtojmë shumë si privatisht ashtu edhe zyrtarisht dhe kudo ka një linjë - thotë Sashka.

I lamë në qetësinë dhe qetësinë e Churug-ut, me foshnjën që është mezi pesëmbëdhjetë ditëshe për të shkruar historinë e fshatit të tyre dhe për të punuar për kompani të suksesshme globale.

I dashur lexues,

Qasja jonë në përmbajtjen e internetit është falas, sepse ne besojmë në barazinë në informacion, pavarësisht nëse dikush mund të paguajë apo jo. Prandaj, për të vazhduar punën tonë, kërkojmë mbështetjen e komunitetit tonë të lexuesve duke e mbështetur financiarisht Shtypin e Lirë. Bëhuni anëtar i Sloboden Pechat për të ndihmuar objektet që do të na mundësojnë të ofrojmë informacion afatgjatë dhe cilësor dhe Së bashku të sigurojmë një zë të lirë dhe të pavarur që do të jetë GJITHMONË NË ANËN E POPULLIT.

MBËSHTETNI NJË SHTYP TË LIRË.
ME SHUME FILLESTARE 60 DENARË

Video e ditës