
"Në rrotë": Kryebashkiakët duhet të kenë turp që inkurajojnë adoleshentët të marrin patentë shoferin më shpejt
Sipas çiklistëve, Shkupi ka nevojë dëshpërimisht për politikanë të guximshëm që do të zvogëlojnë numrin e makinave në rrugë, do të zhvillojnë transportin publik dhe do të zhvillojnë më tej rrjetin e biçikletave.
Në kohën kur është më se evidente se duhet reduktuar përdorimi i veturave, para së gjithash nga aspekti urban dhe trafiku, por edhe nga aspekti mjedisor dhe i sigurisë, baballarët komunalë kanë filluar të stimulojnë të rinjtë për të vozitur më shumë vetura, kështu që ajo që filloi nga Komuna e Karposhit dhe u kritikua si një rast i izoluar i sjelljeve regresive tani po kopjohet nga komunat e Gjirit dhe komunat e Gjirit.
Rekomanduar
-
1
-
2
-
3
Ky është reagimi i grupit “Në biçikletë” pasi këto dy komuna filluan dhënien e subvencioneve për dhënien e provimit të shoferit të kategorisë B këtë vit.
Pas disa përplasjeve të tmerrshme në trafik ku fajtorët ishin drejtuesit e rinj, në vend që kryetarët e bashkive të rrisnin aktivitetet dhe investimet e tyre për të mundësuar lëvizshmëri urbane të sigurt dhe jo ndotëse për të rinjtë (kushte më të mira për ecje, lëvizje me karrocë ose karrocë, çiklizëm, skuter, rrota etj.), ata vendosën të stimulojnë adoleshentët që të marrin patentën e shoferit të shpejtë. Këta kryebashkiakë duhet të kenë turp nga vetja që vendosën me vetëdije për një masë që nuk ishte e pranueshme as në shekullin e kaluar, e lëre më sot kur jemi të përmbytur me makina, pasiguri, kaos, një qytet i tmerrshëm për një të ri dhe ajo që sigurisht nuk na duhet është inkurajimi edhe më i madh i asaj kulture autocentrike – thonë nga “Në timon”.
Sipas tyre, ky subvencion që u jepet të rriturve të sapolindur në një vit zgjedhor mund të konsiderohet si një ndikim i lehtë dhe i drejtpërdrejtë te votuesit e rinj. Ata theksojnë se ajo për të cilën është dëshpëruar qyteti nuk janë masa populiste.
Ajo që Shkupit ka dëshpërimisht nevojë janë politikanë të guximshëm që do të zvogëlojnë numrin e makinave në rrugë, do të çlirojnë trotuaret, do të zhvillojnë transportin publik që të jetë i përsosur (i pastër, dinjitoz, i rregullt, më i shpejtë se makinat), do të zhvillojnë më tej rrjetin e biçikletave, do të qetësojnë trafikun dhe do t'i bëjnë jetën e të rinjve (dhe të gjithëve!) të aftë për të funksionuar në mënyrë perfekte edhe pa një makinë ose përdorim minimal. Por kjo kërkon vizion, guxim, dije, shumë punë, bashkëpunim ndërinstitucional, shumë konflikte me praktikat e vendosura dhe ndryshim kulture – theksojnë çiklistët.
Dhe subvencionet për biçikletat, siç thonë ata, nuk janë zëvendësim për masat infrastrukturore, prandaj edhe u kritikuan kur u shpallën pa përmirësuar infrastrukturën.