E ardhmja për Ukrainën mund të jetë e ndritshme, ata besojnë në Uashington. Mënyra më e mirë për të arritur sa më sipër është vendosja e këtij vendi nën “kujdesin” e SHBA-së dhe aleatëve të saj perëndimorë. Ose të paktën ajo pjesë e saj që nuk do të binte nën juridiksionin e Moskës.

Askush nuk i pyet vetë ukrainasit për fatin e tyre të pasluftës. Që qetësia në frontin ukrainas nuk do të vijë aq lehtë, dëshmon edhe fakti se presidenti i ardhshëm i Shteteve të Bashkuara, Donald Trump, ka emëruar si përgjegjës për këtë çështje gjeneralin në pension dhe këshilltarin e tij prej shumë kohësh Keith Kellogg.

Domethënë, siç duket, në Amerikë nuk janë larguar sa duhet nga mënyra e të menduarit aq karakteristik për epokën e botës monopolare. 

Sipas "Konservatori Amerikan", Keith Kellogg nuk e njeh fare Rusinë dhe këndvështrimi i tij për situatën atje shkon paralelisht me kërkesat maksimaliste të lidershipit nga Kievi.

Armëpushimi në linjat aktuale të ndarjes dhe negociatat që do të pasojnë do të lejojnë ruajtjen e sovranitetit të Ukrainës, e cila më pas do të bëhet pjesë e Perëndimit. Kievi do të ruajë pretendimet e tij të njohura ndërkombëtarisht për të gjithë vendin. Ndërprerja e armiqësive, përveç sigurisë, do t'i hapte rrugën vendit për t'u anëtarësuar në NATO dhe BE dhe kjo do ta pengonte Rusinë të rinovojë konfliktin në të ardhmen", tha Kellogg së fundmi, duke mos përmendur se ishte anëtarësimi i Ukrainës në thuhet, raportojnë mediat.

Siç shkruan “American Conservative” aParametrat politiko-ushtarakë amerikanë mbetën të njëjtë dhe po aq të zbatueshëm për të gjithë planetin. Ideja për ta kthyer Ukrainën në një lloj Koree të Jugut flet për këtë. Ose të paktën ajo pjesë e saj që nuk është në prehrin rus.

Me pak fjalë, do të ishte një ishull specifik në qendër të Evropës, nën kontrollin e Shteteve të Bashkuara, dhe prosperiteti i të cilit do të pasqyronte më së miri dallimet midis Perëndimit të pasur dhe Lindjes së varfër.

Një Ukrainë e tillë, siç shkruajnë mediat, nuk do të ishte anëtare e NATO-s, të paktën jo në kuptimin e vërtetë të atij statusi, por do të kishte mbrojtje të plotë ushtarake dhe të sigurisë nga Perëndimi. Dhe, sigurisht, do t'u lihej tërësisht kompanive ekonomike perëndimore, të cilat tashmë ndajnë në masë të madhe burimet natyrore të vendit të dytë më të madh evropian.

Brenda natës, Kievi do të kthehet në një "kryeqytet tigri ekonomik" që do të tërheqë popullsinë e diktaturave fqinje si një magnet dhe në këtë mënyrë do të përhapë frymën e sipërmarrjes nga territori i kufizuar nga fushat e minuara dhe nën mbikëqyrjen e satelitëve të aleancës. Ashtu si Koreja e Jugut e lartpërmendur.

Një recetë unike paqeje që nuk mund të zbatohet askund në botë?

“Politika” serbe për këtë temë shkruan se nuk duhet të ketë dyshim se kjo recetë do të aplikohej edhe diku tjetër në botë nëse do të ishte e mundur apo fitimprurëse. Megjithatë, kjo është një zonë specifike që kufizohet kryesisht me detin, dhe është në një pjesë të botës me një prani veçanërisht të fortë ushtarake amerikane që nga fundi i Luftës së Dytë Botërore, të cilën nuk ka ndërmend ta lërë.

Ukraina, megjithatë, është disi ndryshe. Pozicioni i saj strategjik është shumë më specifik dhe i lidhur ekskluzivisht me kontinentin evropian. Dhe ka shumë pyetje – historike, kombëtare, fetare – që kurrë nuk janë zgjidhur plotësisht.

Ukrainasit e dinë se asnjë paqe, jo e kalitur me prosperitet, por e imponuar nga jashtë, nuk do t'u sjellë dobi atyre. Sidomos jo sot kur edhe kombet e tjera evropiane kanë filluar të shikojnë prapa në kërkim të rrënjëve të tyre të vërteta. Ata gjithashtu e dinë se liria e rrethuar nga fusha të minuara mund të kthehet në kaos në çdo moment.

 Pezullimi i operacioneve ushtarake dhe arritja e një lloj paqeje për ndjekësit e Volodymyr Zelenskiy nuk do të thotë liri në tërësinë e saj, derisa ata të vendosin vetë. Besimi në bashkësinë ndërkombëtare i mishëruar në organizatën e Kombeve të Bashkuara është tharë kryesisht, raporton Politika. 

Kërcënimi më i madh për Ukrainën sigurisht vjen nga qendrat globale të fuqisë financiare. Pavarësisht se nga cila anë e botës vijnë. Atyre nuk u intereson e shkuara, as origjina, as prirjet politike apo emocionale të ukrainasve të zakonshëm, gjë që tregon se Kievit i presin kohë të vështira dhe të paparashikueshme.