Mickoski pa dyert e hapura të Evropës

Erol Rizaov
Erol Rizaov, analist/ Foto: Deutsche Welle

“Aleati” dhe mbështetësi më i madh i VMRO-DPMNE-së dhe Mickoskit në mbajtjen e tensioneve deri në zgjedhje, besoni apo jo, u bë politika bullgare e provokimeve.

Nuk mund t'ju përshkruaj lehtësimin që më kapi kur mora vesh lajmin e vitit: "Mickoski është kthyer nga pushimet". Wow, u hodha nga gëzimi sikur të më kishin thënë se kam dalë negativ për viruse dhe mikrobe të ndryshme. Tashmë isha i shqetësuar se po bullgarizohesha. E zbulova krejt rastësisht duke parë BNT (Televizioni Kombëtar Bullgar), imagjinoni, nuk e dija se dija bullgarisht. Deri para dhjetë ditësh, kuptoja një fjalë nga çdo fjali më komplekse. Ndërsa Mickoski shkoi me pushime, unë jo vetëm që fillova të kuptoj bullgarisht, por edhe të gumëzhitja. Më kafshova gjuhën, cili është asimilimi yt? Ai hyn në dhomën tuaj dhe ju nxjerr shpirtin me një shtupë pambuku pa e kuptuar ju. Sigurisht, nëse nuk ke kapacitet të mjaftueshëm patriotik. Shpëtimtari iku dhe kaq. Bëhesh bullgar.

Falë Zotit, kishte shpëtim për mëkatarët, Micko u kthye dhe menjëherë iu fut punës. Derisa është kryetar i VMRO-DPMNE-së nuk ka ndryshim të Kushtetutës. Ne të gjithë mbetemi ata që jemi përgjithmonë. E si të mos ishte kur vuri kokën në altarin e shtetit. Ai tha se nëse në Kuvend votohet që bullgarët të hyjnë në Kushtetutë, ai do të largohet përgjithmonë nga politika. Çfarë guximi dhe vetëflijimi, çfarë patriotizmi. Heroizëm i rangut më të lartë, i barabartë me bëmat më të shenjta të vetëflijimit të kënduar nga populli. Më mirë të jesh politikisht i vdekur sesa t'i dorëzohesh i gjallë armikut.

Ruletë ruse me kornflakes

Vetëm një muaj më parë ai e prishi planin për likuidimin e tij fizik dhe tani, në ngritjen e tij më të madhe, kur po përballet me fitoren më të madhe zgjedhore në historinë e VMRO-DPMNE-së, ai e vendos karrierën e tij në vijën e ruletës ruse. por pa asnjë plumb në tytën e revoles. Nuk kishte një qorrsokak më të madh në historinë e popullit maqedonas.

Zoran Zaev e kishte të lehtë të kërcënonte se do të jepte dorëheqje dhe do të tërhiqej nga politika për zgjedhjet e humbura lokale, nëse humbte Shkupin në raundin e dytë. Kjo është diçka krejtësisht ndryshe. Ky nuk është kërcënim, por vetëm një rikujtim për 44 deputetët e partisë revolucionare nga lideri i tyre, i cili ka besim të jashtëzakonshëm tek ata, që të mos shkojnë rastësisht në rrugën e gabuar të tradhtarëve siç ndodhi pas Marrëveshjes së Prespës kur u votuan ndryshimet kushtetuese. . Nuk mjaftojnë vetëm dorëheqjet e noterëve, ose ndoshta dikush nuk ka firmosur, ose nuk kanë vlefshmëri ligjore për raste të tilla. Në këtë mënyrë shpallja e dorëheqjes së liderit mund të shkaktojë shqetësim të thellë kombëtar se bullgarizimi dhe asimilimi nuk do të fillojë pa probleme.

E paqartë mbetet vetëm dilema nëse kërkesën për referendum do ta dërgojnë të 44 deputetët apo do të mblidhen 150 mijë nënshkrime. Duhet të jemi të qetë – dhe do të zgjidhet shumë shpejt. Mendoj se nëse nuk ka pengesa ligjore, dilema e madhe zgjidhet më së miri në mënyrë elegante dhe më të besueshme që të zbatohen të dyja mundësitë, sepse tradhtarët mund të dalin me ndonjë skemë. Epo, ajo që është e sigurt është e sigurt. Dhe 44 firma të deputetëve dhe 150 mijë firma të qytetarëve.

Dhe së fundi, pse vetëm 150 mijë kur mund të mblidhen 300 e 400 mijë nënshkrime, madje edhe më shumë. Nuk ka nevojë për kufizime nëse bëhet fjalë për tërheqje nga politika e shpëtimtarit të interesave kombëtare dhe shtetërore. Do të ishte një goditje e plotë sepse për këtë nuk është vetëm faji i bullgarëve, aq më pak i BE-së, por është një debakli i politikës katastrofike të qeverisë së koalicionit tradhtar, një rrëzim i diplomacisë.

Edhe nëse referendumi dështon, siç ishte rasti me Marrëveshjen e Prespës, kur gati 650 veta votuan “pro” dhe vetëm 20 “kundër”, që është larg pjesëmarrjes së nevojshme prej mbi 800 votash për një referendum të suksesshëm. Në këtë rast, një rezultat i tillë me 600 mijë vota thjesht maqedonase do të ishte kapital i shkëlqyer për zgjedhjet parlamentare kurdo që të mbahen. Çfarë referendumi, vetëm Mickoski-t dhe VMRO-DPMNE-së e kanë projektuar për të mbajtur me sukses tensionin për rrezikun e bullgarizimit dhe asimilimit të popullit maqedonas, gjë që për momentin po e bëjnë mirë me ndihmën e jashtëzakonshme të provokimeve bullgare.

Adresa e vërtetë e dështimeve tona

I vetmi ndryshim domethënës në daljen publike të Mickoskit pas pushimeve vjetore dhe reflektimit të thellë është qëndrimi i tij ndaj BE-së. Pas 17 viteve të demonizimit të Evropës, e cila sapo nuk është shembur, dhe politikës së saj katastrofike ndaj Maqedonisë, dua të them 11 vjet në epokën e Gruevizmit dhe gjashtë vjet qeverisje jolegjitime dhe tradhtare, tani Mickoski ka një gojë plot lavdërime për BE-në kur ai thotë se Perëndimi nuk do të fajësojë për atë që po ndodh me ne tani. I gjithë faji është i qeverisë sonë të paaftë dhe të korruptuar. E thënë mirë, Mickoski më në fund zbuloi adresën e vërtetë të të gjitha dështimeve tona. Është padiskutim qeveria e paaftë dhe e korruptuar, e cila nuk ka vesh për vuajtjet e popullit dhe për përpjekjet e opozitës konstruktive. Tani ai duhet vetëm të llogarisë se sa kohë ka qenë VMRO-DPMNE në pushtet dhe një opozitë konstruktive patriotike dhe çfarë vendimi historik ka marrë që është me interes strategjik për Maqedoninë. Nuk mbaj mend asnjë.

Disi, VMRO-DPMNE dhe LSDM kanë një rezultat të përzier, si pas 16 vitesh, si kur qeverisnin Maqedoninë ashtu edhe kur ishin në opozitë. Mickoskit i duhen një apo dy vjet që të shkojë me pushime për të hartuar një strategji, jo kundër asimilimit dhe bullgarizimit të popullit maqedonas, sepse kjo nuk mund të ndodhë derisa ne kemi shtet, por se si Maqedonia do të arrijë qëllimin që ai po e fillon. të predikojmë shumë më fort e më qartë dhe njëkohësisht të mos bëjmë asnjë lëshim sepse askush nuk na e kërkoi një gjë të tillë, por qeveria shiti interesat kombëtare.

Si të kuptohet ndryshe transformimi i Mickoskit, duke zbuluar papritur, siç recitoi një nxënës i klasës së parë që mësoi një këngë të re: "Evropa ka synime të ndershme, i hapi dyert Maqedonisë, unë besoj në ato qëllime të ndershme, por e di se kush ka qëllime të pandershme - pushtetin në Sofje dhe këtë qeverinë tonë jo të besueshme dhe të korruptuar, qëllimi i vetëm i së cilës është asimilimi i popullit maqedonas, pra bullgarizimi. Nuk është evropianizim”.

Uau, çfarë saltoje krijohet në Kotorr kur era e këndshme e detit fryn në mënyrë alternative nga drejtime të ndryshme, për orë nga veriu dhe për orë nga jugu, dhe me shumë mundësi nga lindja dhe perëndimi. Më pas muzat vijnë për të pëshpëritur shumë ide dhe për të parë dyert e hapura të Europës, të mbyllura deri dje. Deputetët e VMRO-DPMNE-së në Kuvendin e Maqedonisë vetëm një muaj më parë i treguan presidentes së Komisionit Evropian, Ursula von der Leyen se sa të pandershme janë synimet e VMRO-së. Një sjellje e tillë në Kuvend ndaj përfaqësuesit më të lartë të BE-së do të hyjë në analet e ngjarjeve më të turpshme në legjislaturën e shtetit. Në atë koleksion të pasur të primitivizmit dhe thjeshtësisë së paparë, kjo brokadë zë një vend të lartë.

“Aleati” dhe mbështetësi më i madh i VMRO-DPMNE-së dhe Mickoskit në mbajtjen e tensioneve deri në zgjedhje, besoni apo jo, u bë politika bullgare e provokimeve. Sa më shumë provokime, aq më shumë rritet rejtingu i VMRO-DPMNE-së. Hapja e të ashtuquajturave klube, shoqata dhe fondacione kulturore për 3.500 bullgarë maqedonas, aq sa ka në regjistrimin e fundit, me emrat e Vanço Mihajlovit dhe Car Borisit të Tretë - persona të lidhur ngushtë me nazizmin dhe gjenocidin kundër Hebrenjtë maqedonas dhe me njoftimet për shoqata të reja dhe provokime të ngjashme me paternalizëm të drejtpërdrejtë dhe mbështetje bujare financiare të Bullgarisë është në thelb një doktrinë tinëzare e përçarjes në Maqedoni. Me qëllim që jo vetëm të parandalohen ndryshimet në Kushtetutë, në të cilat bullgarët do të jenë pakicë si pjesë e popullit bullgar në Maqedoni, por edhe të mos fillojnë fare negociatat me BE-në.

Gënjeshtra monstruoze e antisemitizmit shtetëror

Ai acarim arrogant i publikut u përkthye në një propagandë partiake të paprecedentë me akuza për antisemitizëm si politikë shtetërore. Një gënjeshtër monstruoze. Diçka që nuk ka qenë kurrë e pranishme në Maqedoni, në asnjë formë pasi hebrenjtë u vendosën në zonën e Maqedonisë së sotme dhe të gjithë Perandorisë Osmane pas vitit 1492. Deri në Luftën e Dytë Botërore kur pushtuesi bullgar deportoi mbi 7.000 hebrenj maqedonas në kampin e vdekjes në Treblinka. Me lehtësi të frikshme sot akuzohet për antisemitizëm për qëllime partiake, i cili i shkakton dëme të pallogaritshme shtetit dhe qytetarëve të Maqedonisë paqësore.

Është e vërtetë se ka paqartësi ligjore dhe zbrazëtira në regjistrimin e emrave të shoqatave të bullgarëve të Maqedonisë, të cilat padyshim janë zgjedhur për të kryer provokime. Sigurisht që kërkon një ndryshim të shpejtë të ligjit dhe të paktën duhet të jetë shkak për akuza për antisemitizëm shtetëror. Ndërtimi i muzeut impozant për eksodin e hebrenjve në Shkup, e aq më tepër kujtesa kolektive e bashkëjetesës së mirë me hebrenjtë, nuk mund të fshihet me provokime politike ditore. Në Maqedoni, ato kujtime mbahen si kujtim që të mos përsëriten kurrë. Bota e di mirë këtë dhe shkenca e ka dokumentuar saktësisht.
Fatkeqësisht, të gjitha thirrjet dhe apelet për urtësi në mbrojtje të interesave shtetërore dhe për realizimin e qëllimeve strategjike të Maqedonisë dhe qytetarëve të saj po banalizohen nga provokimet e tmerrshme që në të dy vendet fqinje po hyjnë në zonën e rrezikshme të fushatave parazgjedhore me perspektivat në rritje që do të nxjerrin fundin më të trashë. Nuk e di se çfarë do të bëjnë fituesit bazuar në këtë doktrinë. Ajo “fitore” lehtë mund të kthehet në disfatën më të madhe të Maqedonisë.

Autori është gazetar dhe analist politik.

I dashur lexues,

Qasja jonë në përmbajtjen e internetit është falas, sepse ne besojmë në barazinë në informacion, pavarësisht nëse dikush mund të paguajë apo jo. Prandaj, për të vazhduar punën tonë, kërkojmë mbështetjen e komunitetit tonë të lexuesve duke e mbështetur financiarisht Shtypin e Lirë. Bëhuni anëtar i Sloboden Pechat për të ndihmuar objektet që do të na mundësojnë të ofrojmë informacion afatgjatë dhe cilësor dhe Së bashku të sigurojmë një zë të lirë dhe të pavarur që do të jetë GJITHMONË NË ANËN E POPULLIT.

MBËSHTETNI NJË SHTYP TË LIRË.
ME SHUME FILLESTARE 60 DENARË

Video e ditës