Udhëheqësi konservator spanjoll Alberto Núñez Feijo do të ketë shansin e tij për të formuar një qeveri të re këtë javë – diçka që më parë mendohej të ishte e dënuar duke pasur parasysh mungesën e mbështetjes parlamentare.

Partia Popullore e Feijo-s fitoi më shumë vota më 23 korrik në zgjedhjet e përgjithshme pa një fitues të qartë që i la të gjitha partitë mjaft larg nga një shumicë absolute për të komplikuar rrugën e tyre drejt pushtetit.

Nëse Feijo nuk arrin të formojë një qeveri, siç pritej, atëherë kryeministri aktual Pedro Sánchez do të fitojë të drejtën e tij për të provuar të qëndrojë në Pallatin Moncloa (rezidenca e kryeministrit spanjoll) ndërsa përpiqet të fitojë një grup të ndryshëm të majtësh, vendas-patriotë dhe edhe partitë separatiste.

Ja çfarë duhet të dini për situatën rreth mandatit të Feijos për të formuar një qeveri, përpjekja e të cilit do të nisë sot, me fjalimin e tij në parlamentin spanjoll.

Udhëheqësi i Partisë Popullore, forca tradicionale e qendrës së djathtë të Spanjës, do të ketë dy shanse për t'u bërë kryeministri i ardhshëm i ekonomisë së katërt më të madhe të Bashkimit Evropian. Por nëse nuk ka ndonjë surprizë, ai do të humbasë të dyja votat në Parlament për kabinetin e tij.

Të mërkurën, 24 orë pas debatit parlamentar, Feijo do të ketë nevojë për një shumicë absolute prej 176 votash nga dhoma e ulët prej 350 anëtarësh e parlamentit spanjoll në Madrid (Kongresi i Deputetëve).

Nëse nuk arrin atë kuotë, kriteret do të ulen të premten dhe kandidatit për pushtet do t'i duhen thjesht më shumë vota "pro" sesa "kundër". Një skenar i tillë do të hapte mundësinë që zërat kundërshtues të kthenin peshoren në favor të tij.

Partia Popullore ka më shumë mandate parlamentare - njëqind e tridhjetë e shtatë. Por edhe me tridhjetë e tre vota të partisë së ekstremit të djathtë Vox dhe dy të tjera nga partitë e vogla konservatore nga rajoni i Navarrës dhe Ishujt Kanarie, ata janë ende katër vota të pakta.

Duket se shansi i Feijo varet nga mos votimi i dikujt dhe kjo do të ishte një surprizë.

Dy partitë separatiste katalane, të cilat mund të jenë një faktor, përjashtuan mundësinë që deputetët e tyre të "abstenonin" nga votimi, duke e përshkruar qëndrimin e Partisë Popullore ndaj lëvizjes së tyre secesioniste si militante.

Kjo e lë Partinë Konservatore Nacionaliste Baske, e cila ka thënë se asnjë marrëveshje që e lidh atë me partinë Vox, e cila këmbëngul për një shtet të centralizuar dhe refuzon të dënojë një diktator të shekullit të 20-të si Francisco Franko, është e mundur.

“Ka një elefant që nuk është as në dhomë; ai është në dhomën e ndenjes duke bllokuar çdo akses të BNP-së në çdo marrëdhënie (me Feijo) dhe ai elefant është Vox", tha presidenti i BNP Andoni Ortusar për radion kombëtare spanjolle. .

Vështirësitë e Feijos u bënë të dukshme muajin e kaluar kur socialistët, edhe pse forca e dytë parlamentare në dhomën e ulët, arritën të grumbullonin më shumë vota se Partia e tij Popullore për të zgjedhur një socialist në postin e kryetarit.

Nëse Feijo humbet votimin, kjo automatikisht do të shkaktonte një periudhë dymujore në të cilën kandidatët e tjerë do të dilnin përpara për të kërkuar miratimin parlamentar për të formuar një qeveri të re. Nëse asnjë kandidat nuk e kalon testin, atëherë parlamenti do të shpërndahet më 27 nëntor dhe zgjedhjet e reja do të caktohen në 14 janar.

Sánchez dhe partnerët e tij e kanë marrë tashmë si të mirëqenë që Feijo nuk do të ketë sukses dhe tani po punojnë për të mbledhur mbështetësit e nevojshëm për të përsëritur koalicionin e majtë të socialistëve dhe lëvizjen e majtë Sumar.

Megjithatë, çmimi do të jetë i lartë. Sanchez do të varet edhe nga mbështetja e mundshme e partisë separatiste katalane "Junts" ("Junts per Catalunya" - "Së bashku për Kataloninë"), lideri i së cilës Carles Puigdemont ndodhet në mërgim në Bruksel, ku ai është një eurodeputet.

Puigdemont u largua nga Spanja në vitin 2017 pasi drejtoi lëvizjen e dështuar të pavarësisë së Katalonjës. Megjithëse mbështetja për partitë separatiste ra në zgjedhjet e korrikut në kurriz të partive unioniiste katalane të udhëhequra nga socialistët, Puigdemont tani zotëron fuqinë e një balancuesi falë shtatë vendeve parlamentare të Junts.

Kushti i tij nuk është asgjë më pak se amnisti për një numër të paspecifikuar separatistësh katalanas, ndoshta disa mijëra, të cilët janë në telashe me ligjin për rolin e tyre në rebelimin separatist gjashtë vjet më parë.

Një amnisti e tillë nuk do të miratohej gjerësisht në Spanjë, veçanërisht duke pasur parasysh se Puigdemont dhe shumë prej ndjekësve të tij nuk janë penduar pasi pothuajse kanë shkatërruar shtetin.

Edhe pse asnjë nga socialistët nuk ka folur publikisht për amnisti, Sánchez ka falur liderët e lartë të lëvizjes në të kaluarën dhe duket i gatshëm të diskutojë një akt edhe më të madh bujarie në mënyrë që, siç thotë ai, të "normalizojë" situatën politike në Katalonjë. e cila ndodhet në verilindje të Spanjës.

Me polemikën për një amnisti të mundshme që ka lënë në hije debatin mbi fatin e tij, Feijo po përpiqet të përdorë ndarjen e krijuar nga mundësia e faljes për të rritur shanset e tij të pakta.

Partia Popullore thirri një tubim proteste në Madrid të dielën kundër amnistisë së mundshme dhe anëtarët e saj u kërkuan socialistëve të pakënaqur që të mbështesin Feijo-n për të parandaluar Sanchez të bëjë një marrëveshje me separatistët.

Alberto Núñez Feijo do të përballet me kritika nga partia e tij nëse nuk arrin të bëhet kryeministër. Gjashtëdhjetë e dy vjeçari Feijo kaloi pjesën më të madhe të karrierës së tij politike si një udhëheqës modest lokal në cepin veriperëndimor bujqësor të Spanjës - Galicia.

I përshkruar si një politikan i moderuar, ai tashmë po ndjen presion nga mbështetësit e linjës më të ashpër Isabel Diaz Ayuso, kryeministrja popullore e rajonit të Madridit, e cila u përplas me Sanchez në disa raste gjatë pandemisë Covid-19 për masat anti-epidemike të vendosura nga Qeveria federale. /

Marrë nga Associated Press
foto: EPA