Edhe pse qentë nuk i përjetojnë emocionet në të njëjtën mënyrë si njerëzit, ekspertët pohojnë se ata mund të zhvillojnë çrregullime psikologjike të ngjashme me depresionin.

Eksperti i Klubit të Kennelit Amerikan Dr. Leslie Sinn pohon se qentë që vuajnë nga depresioni fillojnë të sillen ndryshe. Aktivitetet që ata i pëlqenin nuk u sjellin më lumturi, si për shembull loja me pronarin e tyre.

Ajo thotë gjithashtu se një qen që vuan nga depresioni mund të lidhet shumë me pronarin e tij dhe të kërkojë vëmendjen e tij të vazhdueshme. Nga ana tjetër, disa qen tërhiqen plotësisht në vetvete kur janë në depresion. Për më tepër, ndryshimet në gjuhën e trupit, ulja e oreksit dhe sjellja letargjike janë gjithashtu të mundshme.

Simptomat e shfaqura nga qentë në depresion janë shpesh pothuajse identike me ato të shfaqura nga qentë që vuajnë nga një problem shëndetësor. Dr. Sinn këshillon pronarët që t'i çojnë qentë e tyre te veterineri nëse vërejnë ndryshime në sjellje që nuk janë shkaktuar nga ngjarje të mëdha, si vdekja ose ndarja në familje.

Shkaqet e depresionit mund të jenë të ndryshme, nga ndryshimet e mëdha në jetën e përditshme të qenit deri tek gjërat e vogla që janë grumbulluar gjatë një periudhe të gjatë kohore. Dr. Sin përmendi humbjen e një pronari ose shokun e fëmijërisë si shkakun më të zakonshëm të depresionit tek qentë, si dhe ndryshimet e mëdha të jetës - lëvizja ose ardhja e një anëtari të ri të familjes.

Shkaqet më të zakonshme të depresionit janë:

– Pikëllimi i shkaktuar nga humbja e një personi ose kafshe
- Dhimbje kronike
– Trauma, abuzimi ose stresi afatgjatë
– Ndryshimet në mjedis, të tilla si lëvizja, ndryshimi i pronarit, ardhja e një foshnjeje ose kafshe të re
- Izolim social
– Mungesa e stimulimit fizik ose mendor, veçanërisht nëse është një qen shumë aktiv

Dr. Kelly Ballantyne thotë se problemet serioze të sjelljes, si frika, ankthi apo depresioni, mund të jenë një kombinim i faktorëve të ndryshëm – nga gjenetika deri te kushtet në të cilat qentë u rritën dhe jetuan.

Megjithatë, Dr. Sinn shpjegoi se qentë janë shumë elastikë dhe se shumica nuk kanë nevojë për shumë për t'u shëruar nga depresioni. Ajo këshillon pronarët që të kalojnë më shumë kohë me kafshët e tyre shtëpiake, t'i bëjnë ato në shëtitje më të gjata dhe më argëtuese.

Nëse qeni vuan nga depresioni për një kohë të gjatë, ai do të ketë nevojë për ndihmë profesionale. Ky është shpesh rasti me qentë që kanë pasur një të kaluar traumatike.

Dr Ballantyne thotë se mjekimi mund të jetë i dobishëm, por nuk duhet të jetë zgjidhja e vetme. Për të ndihmuar qenin, së bashku me mjekimin, është e nevojshme të bëhen ndryshime shtesë në mjedis për ta bërë atë të ndjehet më i sigurt dhe të punohet me një ekspert në sjelljen e qenit.