Të shtunën në rrugët e Beogradit u mbajt një tubim i madh i opozitës – 5 radhazi, i cili mblodhi disa mijëra qytetarë që protestonin dhe kërkonin dorëheqjen e Vuçiqit pikërisht një muaj pas tragjedisë në shkollën “Vladislav Ribnikar”.

Praktikisht, pakënaqësitë e qytetarëve që kërkojnë që Serbia të jetë pa dhunë, nga kërkesat për dorëheqje të ministrave, ndryshimet në organet rregullatore dhe mbi të gjitha heqja e programeve të realitetit, dalëngadalë filloi të artikulojë kërkesën për dorëheqjen e presidentit aktual. Vuçiq. Opozita e dobët dhe e bashkuar në mënyrë të pamjaftueshme po përpiqet të përfitojë nga pakënaqësia dhe energjia që është krijuar në popull dhe kështu ta rrëzojë Vuçiqin nga pushteti.

Vuçiq ka ofruar vazhdimisht thirrje për zgjedhje, por opozita refuzon sepse, siç thotë, nuk ka asnjë shans për të mposhtur sistemin e korruptuar të krijuar nga Aleksandar Vuçiq.

Në të njëjtën kohë ka tension në Kosovë. Aty serbët e Kosovës po protestojnë dhe kërkojnë nga autoritetet e Kosovës që të tërheqin policinë speciale Rossu, dhe misioni i KFOR-it të jetë i vetmi formacion i armatosur.

Në periudhën e kaluar, në një përleshje me policinë e Kosovës, janë lënduar disa dhjetëra ushtarë të KFOR-it dhe serb, si dhe ka pasur raste të plagëve me armë zjarri.

Refuzimi i Kurtit për të formuar një komunitet të OBSH-së, mbajtja e zgjedhjeve të reja, si dhe përdorimi i policisë së Kosovës, janë përballur me Perëndimin, i cili tani i jep më shumë mbështetje sjelljes së Vuçiqit në Kosovë sesa Kurtit.

Shtrohet pyetja se kush qëndron pas protestave në Beograd dhe kush pas Kosovës?

Logjika thotë se Vuçiq ka një kthesë të butë drejt Brukselit dhe Uashingtonit në dëm të marrëdhënieve me Moskën. Kjo mund të interpretohet përmes zhvillimeve në Kosovë, ku aleati më i madh i Kosovës Uashingtoni vendosi sanksione ndaj Prishtinës dhe mbështeti politikën e Serbisë.

Pastaj, kush e shkatërron Vuçiqin brenda përmes protestave në rrugë në Beograd. Mënyra se si retorika dhe sjellja i ngjan të ashtuquajturit Revolucioni Shumëngjyrësh dhe është një krijim perëndimor dhe jo lindor.

Atëherë lind pyetja, pse Perëndimi do ta shkatërronte atë, politika e të cilit aktualisht është në favor të tij, veçanërisht në përballjen e re me Moskën?