Ова е национална срамота преполна со дискриминација кон физичките лица за сметка на правните, кои постојано добиваат преференцијален третман на шалтерите заради поголемите износи со кои трансактираат, национална срамота за банките, кои и покрај големите профити манифестираат невидена стиснатост, но пред се ова е национална срамота која паѓа пред вратата на централната банка (НБРМ), а која, пак, е комплетно незаинтересирана да го реши прашањето на мизерно малиот број POS-ови (point of sale – шалтери, итн.), така што ќе го врзе со нивото на приходите и бројот на деловници на банките.

Ова е национална срамота за целиот финансиски сектор, но уште повеќе за НБРМ како негов регулатор, која искажува комплетна незаинтересираност за подобрување на едукацијата на населението во областа на личните финансии и електронското банкарство, вонредно важни дисциплини за развојот на националната економија и финансиската добробит на граѓаните. Дисциплина за која во светот се трошат огромни пари зашто не треба човек да е генијалец за да ги сфати придобивките од таквата едукација.

За жал, ова е при дното на интересот на овие институции. НБРМ особено е комплетно незаинтересирана да реши едно друго долгорочно прашање, кое е во сржта на проблемот со нерамномерниот развој на земјата и појавите какви што се иселувањето во странство, сиромаштијата, невработеноста и други, какво што е рамномерното географско кредитирање во зависност од нивото на штедните влогови. Во земјава има купишта градови и региони од кои банките земаат значајни суми на име на штедни влогови, но истовремено одобруваат многу малку кредити или не одобруваат воопшто.

Кога вакво исклучително и долгорочно горливо прашање НБРМ не е заинтересирана да го реши, што остана за финансиската едукација на граѓаните.

Преземено од „Окно“