Магистер по право и економија и поранешен косопственик на компанија за преработка на литиум Лука Ерцег, на прашањето дали би советувал некого или би инвестирал во некој проект во Србија, за „Иза вести“ вели дека никогаш не би инвестирал. Според него, „нормално е луѓето да се загрижуваат секогаш кога се навлегува во какво било рударско прашање“- пишува Н1.рс.

„Извлекување, ресурси, особено што проектот е поголем, има и поголеми прашања, тоа е нормално. Секогаш треба да внимаваме да не скокаме пребрзо во такви приказни“, вели тој.

Тој е на мислење дека е многу тешко некој да се одвикне од Кина.

„Кина сега е огромен производител на катоди, аноди, голем корисник на литиум… Приказната дека во денешно време ќе бидеме независни од Кина е невозможна. За време на мандатот на Барак Обама, американската влада инвестираше милијарди долари за да се одвикне од Јапонија, Кина, Јужна Кореја, за нови технологии, литиум, стратешки минерали и тие не успеаја“, вели тој.

Како што вели, „прашањето дали еден ваков проект треба да се напредува повеќе е прашање дали е стратешки за државата“. На прашањето дали е стратешко да се ископува литиум од карпи, тој вели дека не гледа така.

„Не гледам кој ќе го користи во Србија, кој во Европа, секогаш има клиенти во Азија и имаат извор на снабдување, не гледам што ќе пополни овој проект на пазарот. „Литиумот најпрво се произведува најефикасно од солена вода, проект како овој од каменолом, за да се извлече од карпата, може да го пополни само она што недостасува на пазарот, додека не се прошири производството од солена вода“, вели тој.

Тој вели дека не ја гледа логиката за литиум во Србија.

„Рио Тинто е силна компанија, не можам да кажам дека е лоша компанија, имаат силно производство во други области, кога ќе ги погледнеме проектите за литиум, ако тој проект чини 2,4 милијарди долари да се инсталира се, ќе има можноста за 58.000 тони литиум, што значи дека треба да се инвестираат околу 41.000 долари по тон за да се одржи таа фабрика. Тоа е далеку поскапо од која било фабрика за солена вода, вели Ерцег.

Тој објаснува дека има три, четири фази за да се дојде до батеријата.

На прашањето дали би инвестирал во некој проект во Србија, тој вели дека не би инвестирал.

„Литиумот како литиум е интересен, инвестираме во компании кои произведуваат литиум, но карактеристиките на овој проект не се нешто во што би инвестирале. Сметам дека Србија како држава уште еднаш мора да се запраша дали рударството е стратегија“, посочува тој.