Збирката поезија „Што ќе речат нашите внуци“ од Раде Силјан, издание на „Матица“, е поетски ракопис од една почетна „Заветна песна“, четири циклуси со по седумнаесет песни („Сон или јаве“, „Умилкување“, „Заборавена одаја“, „Заблуди“) и една завршна песна како „Епилог“, антологиската „Песна до пријателите“, со порака дека чудни раце ќе ги отворат портите на заблудите и на надежите.

– Зад една привидна едноставност, со строга и стара подзаборавена македонска реч и мудрост, најновата поетска книга „Што ќе речат нашите внуци“, од реномираниот македонски поет Раде Силјан, содржи свесно избрана и со голема мудрост напишана густа, трослојна, длабоко-филозофска судбинска поезија свртена кон она што му се случило, што му се случува и што утре ќе му се случи на македонскиот народ и неговата татковина оставени на ветрометините на волнените времиња во овие човечки, но и кучешки години на опстој.

Пишувана е со срце кое крвари, со душа што лелека и гласно низ липтеж јачи и рида. Таа е згуснато трагична, мисловна поезија, дадена на увид на својот народ како тестамент во кој единствените тестаментални зборови упатени кон идните поколенија се: чувајте ги тапиите! Но и една силна песна како епилог „Песна до пријателите“, доверлива, но и отворена како огледало на која секој треба да си види лика. Барем денес, во време кога некој нѐ негира нас како народ, но и нашиот македонски јазик и писмо – напиша поетот Панде Манојлов.

(Текстот е објавен во „Културен печат“ број 50, во печатеното издание на „Слободен печат“ на 26-27 септември 2020)