Њујорк, Париз и Лондон продолжуваат да доминираат како најконкурентни градови во светот.

Сепак, нивните водечки позиции може наскоро да се соочат со предизвикот, како напредокот во Европа, Азија и Блискиот Исток.

Ова е заклучокот на глобалниот извештај на градовите за 2019 година на консултантската компанија А.Т. Керни, која ги рангира најголемите светски градови според теренот на нивната атрактивност на компаниите и вработените.

Десеттата година по ред, Њујорк (1-во место), Лондон (2-ро место) и Париз (3-то место) ја задржуваат својата позиција, како најконкурентни градови во светот врз основа на бројни фактори, вклучувајќи ја деловната активност и културата, човечкиот капитал, политичкото ангажирање и размената на информации.

Њујорк забележа особено висок резултат во категориите Бизнис и човечки капитал, додека Париз добро се рангира во сферата на размена на информации, а пак Лондон во културниот сегмент.

Веднаш за најдобрата „тројка“ во листата топ 10 се Токио (4), Хонг Конг (5), Сингапур (6), Лос Ангелес (7), Чикаго (8), Пекинг (9) и Вашингтон (10).

Сепак, во блиска иднина рангирањето може да изгледа сосема поинакво, според извештајот, кој се рангираше во градовите според нивните изгледи.

Во овогодинешниот извештај на А.Т. Кирни открива кои градови се очекува да бидат следната генерација на светските центри врз основа на четири индикатори: лична благосостојба, економија, иновации и управување.

Лондон е на прво место во оваа категорија, искачувајќи се два места во споредба со 2018, благодарение на постојаните перформанси, и покрај проблемите околу „Брегзит“. Минатогодишниот лидер Сан Франциско падна на третото место, откако беше претекнат во категориите лична благосостојба и странски инвестиции.

Сингапур ги формира првите три, искачувајќи се на три места, во споредба со 2018 година.

Останатите идни најконкурентни градови се Амстердам (4), Париз (5), Токио (6), Бостон (7), Минхен (8) Даблин (9) и Стокхолм (10).

Пекинг е единствениот кинески град кој спаѓа во рангирањето на А.Т. Керни, но во извештајот особено го нагласува напредокот што го постигнаа Кина и Блискиот Исток, делумно поради подобрите економски перформанси.