Грција, Бугарија и Романија, буквално предадени на плановите на САД, месец за месец го губат темпото на нивната регионална политика, бидејќи се појавуваат нови играчи со јасна националистичка агенда. Прашање на време е кога ќе се зголемат тензиите на Западен Балкан, бидејќи Унгарија, Србија и Северна Македонија изгледаат подготвени да прифатат нова тактика со антиевропски карактеристики, покрај нивната националистичка политика, пишува грчкиот портал Омегапрес.

Според порталот недостигот од иницијативи е депресивен, а тоа значи дека наводната тактика на владата на Мицотакис да поставува пречки на европскиот пат на Северна Македонија или Албанија, сега е празна буква.

-Големиот проблем на грчката надворешна политика се приватните манипулации на Кирјакос Мицотакис, билансот на Скопје, Будимпешта и Белград, меѓу ЕУ-САД и Русија, додека Албанија и Косово се на голема дистанца од Грција. Во исто време, Атина го губи престижот, влијанието и способноста да интервенира во пејзажот кој брзо се менува и се појавуваат нови играчи со силна националистичка агенда, што ја зголемува можноста за тензии и со Грција. Нашата земја функционира само како база на САД и нејзината политичка и дипломатска улога е целосно деградирана, пишува порталот.

Орбан, Рама и Мицкоски

Унгарија, со јасен, националистички, антидемократски, проруски и евроскептичен став, се обидува да ја пополни празнината во политиката на ЕУ во нашиот регион, бидејќи сè повеќе ги развива своите контакти и негува впечаток дека нова група земји ќе има улога. Така, во отсуство на кредибилитет во европската политика, Орбан и другите популистички и екстремно десничарски сили почнаа да ја негуваат идејата за нова балканска оска, наместо скршената вишеградска група која има за цел идеолошко одвојување од вкоренетата ЕУ и, во исто време, во зајакнувањето на дипломатската автономија која може додека е пријателска и соработувачка со Западот, таа е стратешки ориентирана кон Русија, анализира порталот.

„Неуспехот на ЕУ да им даде нова визија на народите во регионот предизвика фрустрација. Сиромаштијата се зголемува, со што се создава плодна почва за развој на национализмот, додека се стравува од можноста за радикализација на новата генерација во муслиманските заедници во регионот, додека беснее војната против Палестинците“.

Во анализата се нагласува долгоготишното пријателство на унгарскиот премиер Виктор Орбан со раководството на ВМРО-ДПМНЕ од времето на Груевски до актуелниот претседател на партијата и премиер Христијан Мицкоски.

„Орбан, како што е познато, е домаќин во Унгарија на бегалецот Груевски, поранешен премиер на Северна Македонија, додека неговите односи со новото раководство во Скопје се одлични, па дури и ќе даде заем од 500 милиони евра на Северна Македонија. Нешто што Грција мораше да го направи секако. Мицкоски многу добро знае дека национализмот што продолжува да го негува околу Договорот од Преспа може да трае само ако има сојузници. Со други зборови, ако макар и една земја изјави дека се согласува со нејзиниот однос кон Атина, надворешната политика на Грција на Балканот не само што ќе пропадне, туку ќе се појават огромни проблеми за нашата земја. Така, Орбан, кој сака да влече некои земји кон Русија, нема проблем да ја игра оваа улога. Во меѓувреме, Мицотакис продолжува да управува со проблемот со Северна Македонија, како и со сите проблеми на земјата, со неактивност, замаглување, запечатување и без план…“.

Во продолжение грчкиот портали ги коментира и потезите на Албанија и Србија во контекст на актуелните случувања во регионот и во светот, повторно потенцирајќи го пасивниот однос на грчката влада предводена од Мицотакис.

„Така е и Еди Рама, кој може да го искористи албанскиот елемент во Северна Македонија, па дури и во Косово за да изврши притисок врз Грција. Албанскиот премиер е тој што многу остроумно ја дијагностицира несоодветноста на Кирјакос Мицотакис да влијае на случувањата и веќе пет години оди во контранапад менувајќи ја целата слика за грчко-албанските односи. Во исто време, јавно и демонстративно, Рама е целосно рамнодушен кон наводните закани на Атина за европската перспектива на Албанија“.

„Србија е земја со историска традиција на мултиполарна надворешна политика. Продава муниција на Израел, на Русија, некогаш го поддржува Западот, некогаш Русија, со која има посебни економски и дипломатски односи. А Белград држи став на чекање кон Грција, а во случај семејството Мицотакис да ги продолжи игрите со Косово, не е исклучено да видиме промена на ставот, барем на реторичко ниво кон Договорот од Преспа“.

Во пресрет на генералното собрание на ОН каде за еден месец лидерите ќе се сретнат во Њујорк, не се очекува ништо ново да се случи на сцената, бидејќи војната во Русија и Блискиот исток, сепак ќе остане во фокусот на САД и ЕУ, како и заканите за стабилноста на Балканот.

„Затоа е загрижувачки што особено Грција се чини дека е дипломатски парализирана и се движи само кога тоа ќе го побараат САД. Поради сите овие причини, месеците кои беа во интервал, од Генералното собрание на ОН до ноемвриските избори во САД, може да станат опасни. Турција веќе испрати сигнали дека мораториумот во Егејот е во функција на усогласеноста на Атина. А отстапката на Мицотакис се уште е дадена. Во ова светло ќе почекаме да видиме каков развој може да се забележи на грчко-турски, прогнозите за моментот се прилично негативни и загрижувачки, но и на Балканот. За жал, нема индикации да не увери…“, завршува анализата објавена во Омегапрес.