Канадскиот кантавтор Леонард Коен е еден од најценетите музичари на 20 век со голем опус и фасцинантна животна приказна.

Роден е и пораснал во Монтреал во еврејско семејство. Во текот на животот проучувал и други религии па пет години поминал во будистички манастир и велел дека му се допаѓа „универзалната фигура на Исус Христос, кој е најдобриот човек кој некогаш одел по Земјата“. Но никогаш не се откажал од јудаизмот.

Една од неговите песни, која на сите им е позната исклучиво како љубовна, всушност е инспирирана од холокаустот, односно од сцените од концентрационен логор. Станува збор за песната „Dance Me To The End Of Love“ од албумот “Various Positions” од 1984 година.

„Интересно е како песните почнуваат, бидејќи во сржта на секоја песна постои семе кое некој друг ти го дал или си го земал од светот. Затоа процесот на пишувањето на песната е толку мистериозен. А оваа песна дошла од сознанието дека во нацистичките концентрациски логори покрај крематориумите стоеле гудачки квартети. Тие луѓе биле принудени да свират додека покрај нив се случувал хорор, а и нивната судбина била иста. Свиреле класична музика додека другите затвореници биле убивани и палени. Значи, тие стихови, „Dance me to your beauty with a burning violin“, ја претставуваат убавината на живеењето, крајот на ова постоење и крај на страста во нашата егзистенција. Но тоа е истиот јазик кој го користиме за да ѝ се препуштиме на саканата личност па не е битно која е идејата зад песната, битно е да се почувствува страста“, рекол Коен.