Американската новинска агенција АП објави приказна за тоа како руските војници ја извршиле „операцијата за расчистување“ во Буча, еден од најголемите масакри во руската инвазија на Украина досега.

Првиот човек пристигнал во 7:27 часот наутро, а руските војници потоа му ја покриле главата и го одвеле во една деловна зграда. Две минути подоцна, придушен, силен глас ја прободел утринската тишина. Потоа следел безмилосен звук: „Зборувај, зборувај!“, пишува АП. Подоцна дошле жени и деца, носејќи набрзина спакувани торби.

Операција „чистење“

Било студено, сиво утро на 4 март во Буча, Украина.

Најмалку девет мажи до вечерта биле убиени на улицата Јаблунска бр. 144, комплекс згради што Русите го претвориле во штаб и центар на насилство што подоцна го шокираше светот.

Подоцна, кога сите тела биле пронајдени расфрлани по улиците и набрзина спакувани во гробовите, лесно било да се помисли дека масакрот бил случаен. На жителите кои прашувале како се случило, им било кажано „да ја поднесат ситуацијата“, бидејќи некои прашања едноставно немале одговор. Сепак, како што пишува АП, постоел метод на насилство.

Она што се случи тој ден во Буча, руските војници во прислушуваните телефонски разговори го нарекле „чистење“.

Русите ловеле луѓе на списоците подготвени од нивните разузнавачки служби и оделе од врата до врата за да ги идентификуваат потенцијалните жртви. Оние кои не ја поминале оваа филтрација, вклучително и доброволците и цивилите осомничени дека им помагале на украинските војници, биле мачени и егзекутирани, покажуваат снимките од надзорните камери, тајните аудио снимки и интервјуата.

АП и „Фронтлајн“ на ПБС наводно добиле снимки од камерите од Буча кои за првпат покажале како изгледала руската операција за „расчистување“ на Украина. Тоа била организирана бруталност што ќе се повтори во големи размери на териториите окупирани од Русија низ Украина – стратегија за неутрализирање на отпорот и тероризирање на локалното население со цел да се добие нивна контрола, пишува АП. Оваа тактика ја користеле руските сили во минатите конфликти, особено во Чеченија, пишува американскиот медиум.

Јабуланска 144

На 4 март, во текот на утрото, руските војници ја презеле контролата врз Јаблунска, вклучувајќи ја и куќата на Јаблунска бр. 31, каде што се сокриле неколку украински доброволци. Руски војници ја скршиле вратата од куќата и во дворот одвлекле осум Украинци и сопственикот на куќата. Ги принудувале да ги соблечат чевлите, ги обвиниле дека се нацисти и набљудувачи на украинската армија. Потоа, двајца руски војници ги воделе мажите по влажниот, заледен пат до 144 Јаблунска, пцуејќи ги додека мажите оделе по чорапи. Било 11:08 часот навечер.

На приодот кон комплексот војниците ги принудиле да клекнат зад руското воено возило и ги удирале со клоци. Тогаш еден од заробените мажи, таксистот Иван Скиба, видел како еден од заробените мажи бил подигнат и застрелан во главата.

Во текот на следните неколку часа, војниците донеле се повеќе луѓе на Јаблунска 144. Во меѓувреме, руски војници упаднаа во домовите на луѓето, кршејќи брави и користејќи тенкови за да ги пробијат високите огради, покажале снимките од надзорните камери. Им порачале на мештаните да бараат оружје. Жителите велат дека војниците украле и алати, електронска опрема, храна и пијалоци.

Мажите кои во еден момент се предале во Јаблунска 144, руските војници ги носеле двајца по двајца до канцеларијата. Русите тој ден ги ослободиле повеќето цивили, прво жените, а потоа и мажите. Но, волонтерите во украинската армија не биле ослободени, туку претепани.

Приказната на Иван Скиба

Руските војници го одвеле Иван Скиба и другите доброволци од контролниот пункт до другата страна на деловната зграда, во мал двор, каде што веќе имало едно мртво тело. Тогаш двајца војници почнале да пукаат. Скиба почувствувал како куршум му поминува покрај телото и паднал на земја. Се преправал дека е мртов, плашејќи се дека Русите ќе го видат неговото издишување.

– Чекав мрак. Тоа беше страшно, немам како да објаснам, рече тој.

Откако си заминале Русите, Скиба ги извлекол глуждовите од јажето со кое го врзале, поминал низ труповите на неговите колеги офицери на контролниот пункт и ги украл чизмите од телото на единствениот човек што ги носел. Истрчал до соседната куќа и се свиткал на каучот, обидувајќи се да се стопли. Потоа слушнал руски гласови кои прашувале дали има некој во куќата. Скиба се преправал дека е сопственик.

Верувајќи дека се работи за повреден цивил, војниците го вратиле на Јаблунска 144, овој пат на лекарска помош, раскажува Скиба за АП. Го однеле во подрумот каде што биле затворени повеќе од 100 луѓе. Скиба во следните три дена никому не кажал за раната од куршумот.

Русите на 7 март им дозволиле на Скиба и останатите да го напуштат подрумот. Сите други што биле заробени со него, биле мртви. Тогаш Скиба конечно ја напуштил Јаблунска во 144 година.