Како подготвеноста во градинките им помага на децата во целиот образовен процес
Градинката всушност има многу важна улога за успехот на детето во средно училиште и целиот образовен процес, покажува новата студија објавена од Американската академија за педијатрија. Градинката ги подготвува децата уште во рана фаза во животот и им помага во создавање на „животен стил“, велат истражувачите.
Во истражувањето биле вклучени 966 деца од Канада во кое го споредувале нивото на ангажираност на 5 години и потоа на 17 годишна возраст.
Научниците ја открија поврзаноста на училиштето, со чувството на вознемиреност, употребата на супстанции, физичката активност како и тежината.
„Кога сме возрасни, нашите навики и рутини се врежаниво нашите мозоци и многу е тешко да се променат работите“, вели д-р Илан Шапиро, педијатар и соработник на Американската академија за педијатрија.
„Кога сте млади, „процесорот“ е потполно чист и ова е можност да го изложите на постапки и однесувања што се усогласуваат со здравите навики и начини на живот“, вели тој.
Истражувачите утврдиле дека градинката е првата „официјална средина за социјализација“ на децата. Со тоа, ангажманот во градинка може да биде предиктор за подобри оценки, да создава подобра врска и адаптација со образовниот процес што следува, како и поголема вклученост во физичка активност на самата индивидуа.
Така се градат врските помеѓу образованието и здравствените индикатори, што укажува на тоа дека децата кои започнуваат на училиште со претходна посета на градинка се стекнуваат со поголема предност во создавање „подобар“ животен стил.
Експертите велат дека опкружувањето на децата е многу повеќе од само „училишна обврска“.
„Здравјето вклучува социјална и емоционална благосостојба, како што е чувството на сигурност, припаѓање, можност за позитивна интеракција со врсниците и можност да им веруваме на возрасните кои предаваат и се грижат за нас, како и љубопитноста и желбата за учење“, вели д-р Това Клајн, директор на Центар за развој на деца во склоп со колеџот Бернард.
Искуствата со кои се соочува детето во првите 3 години се „тули и малтер“ за развој на мозокот.
„Поврзувањето на овие позитивни искуства од раното детство со висококвалитетна програма во градинките е рецепт за одличен почеток кон економската мобилност на децата кон академското образование, но исто така и социјалното и емоционалното искуство“, велат истражувачите.
Студијата посочува дека децата кои влегуваат „неподготвени“ во образовниот систем може да влијаат врз целото општество.
„Стапката на напуштање на средното училиште носи големи медицински и социјални трошоци… Особено, напуштањето е поврзано со поголем ризик од сиромаштија, зависност од никотин, ниска самодоверба, депресија, невработеност и вмешаност во криминално однесување“, велат истражувачите.
Студијата се однесува на предучилишна возраст, програми за обука на родителите и рани медицински прегледи.
„Педијатрите можат да играат клучна улога во унапредувањето на подготвеноста за училишниот процес, помагајќи им да се осигураат дека децата добиваат правилна исхрана, спиење и развојни искуства што им се потребни за да развијат силна подготвеност“, пишаа истражувачите.
Токму педијатрите се тие кои можат да им помогнат на децата во процесот на нивната прва изложеност на „закани“ од животната средина, вклучувајќи токсини, прекумерно време поминато пред екран, како и изложеност на хронична непогодност, што може да има форма на домување или неправилна исхрана, семејно насилство, родители со проблеми со менталното здравје како и искуството со дискриминација и системски расизам.
Истражувачите ги поздравија и пофалија скандинавските земји кои ја нагласуваат играта и се занимаваат со нивната околина на свој начин, што, гради основа на самодоверба и ги учи децата да ја следат нивната љубопитност.
Додека да научат да читаат, децата брзо се адаптираат а желбата да научат на поформален начин се јавува токму во градинката. Децата најмногу учат во процесот на набљудување, тие учат повеќе со набљудување како учат возрасните, не толку од она што тие им го кажуваат.
„Дејствата на возрасните околу нив, се поважни од предавањата што им се приложуваат. Одличен пример за ова е да им кажеме да јадат здраво и да избегнуваат нездрава храна додека во рацете имаме кесичка чипс. Децата повеќе учат визуелно отколку со зборови“, велат истражувачите.