Во ритуалот стар половина милениум, околу 10.000 Јапонци, облечени само во традиционални ремени, прво морале да пројдат низ ладната вода за да се прочистат, а потоа да се натпреваруваат за среќните гранки.

Еднаш годишно, во најладниот период од февруари, мажите се облекуваат само со крпа и влегуваат во натпреварот. Традицијата се учи и се пренесува, така што младите учесници учат од постарите учесници. Се верува дека веднаш по овој фестивал доаѓа пролетта. Врвот на целодневниот фестивал доаѓа во вечерните часови, кога светлата ќе се исклучат и свештеникот фрла снопови од мали гранки и две среќни гранки помеѓу учесниците.

Туркањето понекогаш трае повеќе од половина час, бидејќи сите учесници се обидуваат да ги пронајдат овие симболи на среќа и благосостојба.