Во тек е кампањата „16 дена активизам против насилство врз жените“, која се одржува од 25 ноември до 10 декември, чиј што дел е канцеларијата на UN Women во Скопје, а нејзината раководителка Весна Ивановиќ Кастаред вели дека кампањата и покрај здравствената криза со Ковид-19 нема изгубено од својата тежина.

Оваа кампања кај нас почнала да се одржува од 2014 година со цел да се подигне општествената свест за разните форми на родово базираното насилство.

„Портокаловата боја ја одбележува оваа кампања, се осветлуваат многу згради, историски споменици, како за симболичен повик за солидарност, посветла иднина и свет ослободен од насилство врз жените и девојчињата. Оваа година темата на глобалната кампања 16 Дена против родово-базирано насилство гласи „Обој го светот во портокалово: финансирај, одговори, спречи, соберај податоци“ (Orange the World: Fund, Respond, Prevent, Collect!). Кај нас кампањата се одвива под слоганот „Кажи не за насилството врз жените и девојчињата!“ и ја спроведуваме сите агенции на Обединетите нации заедно со владата, мисијата на ОБСЕ, делегацијата на ЕУ, се приклучува Град Скопје, други општини во земјава, дипломатските претставништва, невладиниот сектор со различни активности. Кампањата се одвива главно онлајн заради ситуацијата со пандемијата. Насилството врз жените е голем глобален проблем на кој не имуна ниту една земја во светот. Бројките во секоја држава се различни во зависност од тоа колку жртвите се решаваат да зборуваат, колку се свесни дека се врши насилство врз нив, колку се собираат статисички податоци итн.

Се проценува дека 35 отсто од жените ширум светот, во одреден период од животот доживеале физички или сексуално насилство или двете. Според истражувањето на Мисијата на ОБСЕ од 2018 година, 3 од 5 жени, односно 60 отсто сметаат дека насилството е вообичаена појава, а 3 од 10 мислат дека е многу честа појава. 45 отсто од жените над 15-годишна возраст, кои некогаш имале партнер кажале дека претрпеле психолошко, физичко или сексуално насилство или комбинацијаод овие, од страна на интимен партнер.

Половина од испитаничките сметаат дека семејното насилство е приватна работа, а 3 од 10 сметаат декажртвите ги преувеличуваат тврдењата за малтретирање и силување и само 2 отсто од жените пријавиле во полиција тоа што го сметаат за најсериозен инцидент. Малку од жените пријавуваат насилство заради срам, финансиски причини, недостаток на информации и недоверба кон надлежните служби, страв и недоволно познавање на она што се смета за насилство. И кај нас и во светот бројките никогаш не покажуваат опаѓање. Но она што е загрижувачки е што пандемијата се заканува да го уназади прогресот кој што е постигнат во сферата на родовата еднаквост“, вели за Утрински брифинг, Ивановиќ Кастаред, раководителка на канцеларијата на UN Women во Скопје.

Минатата година 243 милиони жени и девојки во светот доживеале сексуално или психичко насилство. Ивановиќ Кастаред нагласува дека пандемијата на коронавирусот го зголемува ризикот од родово базирано насилство, претставува сериозна закана за економсккото зајакнување на жените и нивното учество во процесите на одлучување, го зголемува товарот на неплатената работа и грижата за другите што ја вршат жените.