Αν και σε όλη την ιστορία, πολλές χώρες είχαν το σήμα ως το επίσημο νόμισμα της επικράτειάς τους, επί του παρόντος το μετατρέψιμο σήμα της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης είναι το μόνο που χρησιμοποιείται ακόμα. Το σήμα χρησιμοποιήθηκε αρχικά ως μεσαιωνικό μέτρο βάρους στις γερμανικές χώρες για τη μέτρηση πολύτιμων μετάλλων. Η μάρκα της Κολωνίας ήταν περίπου 234 γραμμάρια και ήταν στην Κολωνία που δημιουργήθηκε το πρώτο νόμισμα με αυτό το όνομα, αναλύει η πύλη Klix ba.

Πολλά γερμανικά κρατίδια είχαν τη δική τους εκδοχή της σφραγίδας και το 1873, με την ενοποίηση της Γερμανίας, το χρυσό σήμα έγινε το επίσημο νόμισμα ολόκληρης της χώρας. Εκτός από τη Γερμανία, το μάρκο ήταν το επίσημο νόμισμα στη Νέα Γουινέα, την Πολωνία, την Εσθονία και παρέμεινε το μακρύτερο στη Φινλανδία, μέχρι το 2002.

Αλλά η μάρκα που είναι πιο σημαντική για την ιστορία της δημιουργίας της τρέχουσας Β-Ε. νόμισμα είναι το γερμανικό μάρκο, δηλαδή το «γερμανικό μάρκο», που εισήχθη το 1948 ως αντικατάσταση του αυτοκρατορικού σήματος που χρησιμοποιήθηκε στη ναζιστική Γερμανία. Κατά τη διάρκεια της ύπαρξής του, ήταν ένα από τα πιο σταθερά νομίσματα στον κόσμο και σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της πρώην Γιουγκοσλαβίας, έγινε εναλλακτική λύση στο τοπικό νόμισμα.

Στη δεκαετία του ογδόντα του περασμένου αιώνα, το γιουγκοσλαβικό νομισματικό σύστημα πέρασε από πολλές κρίσεις, ο πληθωρισμός ήταν τεράστιος και πολλοί άνθρωποι αποφάσισαν να κάνουν αποταμίευση και να ανταλλάξουν γερμανικά μάρκα. Μετά την έναρξη της σύγκρουσης στη Γιουγκοσλαβία και την επίθεση κατά της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, όλες οι πρώην δημοκρατίες δημιούργησαν τα δικά τους νομίσματα. Πρωτίστως ήταν το δηνάριο της Βοσνίας, αλλά το γερμανικό μάρκο είχε απόλυτη υπεροχή. Η τάση συνεχίστηκε ακόμη και μετά τον πόλεμο, και η ειρηνευτική συμφωνία του Ντέιτον προβλέπει τη δημιουργία μιας Κεντρικής Τράπεζας καθώς και ενός ενιαίου νομίσματος για ολόκληρη την επικράτεια της Β-Ε.

Η συμφωνία προέβλεπε ότι ο πρώτος διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας θα ήταν ξένος και ο ρόλος δόθηκε στον έμπειρο Νεοζηλανδό τραπεζίτη Πίτερ Νίκολ. Κατείχε τη θέση αυτή από το 1997 έως το 2004. Ο Αμερικανός οικονομολόγος Steve Hanke ήταν ο πρώτος που σκέφτηκε την ιδέα της εισαγωγής ενός νέου νομίσματος που θα εξαρτηθεί άμεσα από το γερμανικό μάρκο. Αφού τα κορυφαία πολιτικά κόμματα απέτυχαν να βρουν συμβιβασμό, τότε ο Ύπατος Εκπρόσωπος Carlos Westendorp επέβαλε την απόφαση να εισαγάγει ένα νέο νόμισμα.