Το κοινό έργο «On the edge» των Γκότσε Νανέφσκι και Ντόριαν Γιοβάνοβιτς θα παρουσιαστεί στο Cifte Hamam

Αφίσα για την έκθεση «On the Edge» στο Cifte Hamam

Το διαμεσικό και διεπιστημονικό έργο «On the Edge» των συγγραφέων Gotse Nanevski και Dorian Jovanović, το οποίο περιέχει πολλά χωρικά τμήματα του συνόλου που διανέμονται στο προκλητικό σκηνικό του Cifte Hamam, θα ανοίξει στις 10 Σεπτεμβρίου, στις 20 μ.μ. Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 27 Σεπτεμβρίου και επιμελήτρια είναι η Δρ Άννα Φραγκόβσκα, σύμβουλος επιμέλειας.

– Τα χωριστά μέρη, που συνθέτουν το σύνολο, εκτελούνται με μια ποικιλία τεχνικών και μέσων που, κατά κάποιο τρόπο, συμπλέκονται μεταξύ τους, ξεπερνώντας τα όρια των καθαρών μέσων προσεγγίσεων δημιουργώντας ένα εννοιολογικό συγκρότημα αισθητηριακών συσσωματωμάτων. Ενσωματώνουν ποικίλες εμπειρίες και γνώσεις από πολλούς κλάδους, συνδυάζουν καλλιτεχνικά υπόβαθρα με εκείνα της πολιτικής, της κοινωνιολογίας, της ανθρωπολογίας, της μηχανικής, της ηλεκτρονικής, του ήχου, των κινούμενων εικόνων, της περφόρμανς, του αυτοσχεδιασμού κ.λπ.

Το «Στην άκρη» είναι μια ελκυστική συμφραζόμενη αντίδραση στο κοινωνικοπολιτικό χάος, που ζούμε καθημερινά από τότε που είμαστε μια χώρα σε μετάβαση. Ασχολείται και με καθημερινά πολιτικά θέματα, αλλά στην πρώτη θέση είναι η κοινωνιολογική πτυχή, οι διαπροσωπικές σχέσεις, ο γενετικός κώδικας του «μικρού» ή «μεγάλου» ανθρώπου, οι τρόποι ζωής... Νανέφσκι και Γιοβάνοβιτς, μάλιστα, εφαρμόζουν κοινωνικός κονστρουκτιβισμός, ο οποίος χρησιμοποιείται στην κοινωνιολογία και σύμφωνα με τον οποίο η πραγματικότητα δεν είναι έμφυτη αλλά κοινωνικά κατασκευασμένη μέσω της γλώσσας, των συμβόλων και των κοινών νοημάτων. Ως εκ τούτου, μέσα από το έργο τους «On the Edge», κατασκευάζουν, αποδομούν ή ανασυνθέτουν κοινωνικές πραγματικότητες. Αμφισβητούν ή κριτικάρουν αυτές τις κατασκευασμένες πραγματικότητες, υπογραμμίζοντας τους τρόπους με τους οποίους διαμορφώνονται οι κοινωνικές νόρμες και αξίες.

Όλα ξεκινούν με ένα βίντεο, μετά το οποίο τιτλοφορείται ολόκληρο το έργο, το οποίο μιλά για τον παράλογο των πολιτικών υποσχέσεων για μια καλύτερη ζωή, σε αντίθεση με την πραγματική ζωή της καθημερινότητάς μας. Από εδώ ξετυλίγεται το «κλοπτσέτο», άρα συνεχίζει να ασχολείται με συλλογικές ή μεμονωμένες ιστορίες, με τη δημιουργία τελετουργιών από καθημερινές μπανάλ δραστηριότητες, με την κακοφωνία ανάμεσα στην παρακολούθηση και την πρωτοπορία, με τις συνοριακές θέσεις γενικά, και όλα αυτά παραδίδονται μέσα από πολλά πρίσματα και στρώματα.

Τα έργα τους μπορούν επίσης να ερμηνευθούν μέσα από τις όψεις των θεωριών του Baudrillard και του Foucault, δηλαδή μέσω της έννοιας της «υπερπραγματικότητας» ή της έννοιας της «επιτήρησης». Ο Baudrillard διερευνά πώς τα μέσα και οι προσομοιώσεις αντικαθιστούν και παραμορφώνουν την πραγματικότητα, ιδιαίτερα στο πλαίσιο της καταναλωτικής κουλτούρας και της σύγχρονης τέχνης. Η θεωρία του Baudrillard στο έργο «On the Edge» φαίνεται κυρίως στην κριτική του κορεσμού των μέσων ενημέρωσης, του καταναλωτισμού και της θολότητας της πραγματικότητας και της αναπαράστασης. Η θεωρία του Φουκώ, από την άλλη πλευρά, διερευνά πώς η εξουσία λειτουργεί μέσω των λόγων (συστήματα γνώσης) και πώς η τέχνη μπορεί να αντανακλά και να αντισταθεί σε αυτές τις δομές εξουσίας. Οι θεωρίες του για την επιτήρηση, την πειθαρχία και τη βιοπολιτική είναι πτυχές που συνδέουν το έργο «On the Edge» με μια κριτική των συστημάτων ελέγχου και εξουσίας.

Η εγκατάσταση, βίντεο και φωνητική παράσταση "On the edge of Relativity", κινούμενες εικόνες με κοινωνικό πείραμα "Anthroposphere - On the edge of happy", βίντεο "On the edge(s)", εγκατάσταση "On the edge of zero", βίντεο παραστάσεις και αντικείμενα "Ρακέτα" και "Στην άκρη της σκέψης" ή η σύνθετη εγκατάσταση με προβολή βίντεο "Στην άκρη της κατασκευής - Η επανάσταση θα μεταδοθεί στην τηλεόραση" και πολλά άλλα τμήματα του συνολικού έργου επικρίνουν ή αμφισβητούν κοινωνικούς κανόνες και δομές εξουσίας , εξερευνήστε τις κοινωνικές ταυτότητες και πώς κατασκευάζονται ή αντιλαμβάνονται, εμπλέκουν κοινότητες, εφαρμόζουν την ιδέα ως μορφή κοινωνικού σχολιασμού ή ακτιβισμού, προβληματίζονται για την καθημερινή ζωή και την ανθρώπινη κατάσταση μέσα από ένα κοινωνιολογικό πρίσμα.

Τέτοια έργα, τα οποία ενσωματώνουν κοινωνιολογικές προοπτικές, χτισμένα με τις δεξιότητες, την εκλεπτυσμένη καλλιτεχνική ευαισθησία και το πνεύμα/εφευρετικότητα στην κριτικότητα του συγγραφικού tandem Nanevski-Jovanović, προκαλούν σκέψη, προκαλούν αντιλήψεις και ενθαρρύνουν κοινωνικές αλλαγές - έγραψε η Δρ. Ana Frangovska.

Ο Ντόριαν Γιοβάνοβιτς γεννήθηκε το 1969. στο Βελιγράδι, R. Σερβία. Το 1974 μετακόμισε στα Σκόπια όπου ολοκλήρωσε την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση και όπου το 1987 εγγράφηκε σε σπουδές τεχνολογίας υπολογιστών και πληροφορικής στο Πανεπιστήμιο «St. Κύριλλος και Μεθόδιος». Τελείωσε τις σπουδές του το 1994 και την περίοδο 1993-1994 βρισκόταν σε ανταλλαγή ενός έτους στις Η.Π.Α. στο Bard College, όπου σπούδασε μουσική ηλεκτρονικών υπολογιστών, ηλεκτρονική απόδοση και ειδικό μουσικό πρόγραμμα, το «Music Program Zero», με η καθοδήγηση του Ben Boretz (Benjamin Boretz).

Άρχισε να ασχολείται ενεργά με τη μουσική από το λύκειο και από την αρχή στην κατεύθυνση της χρήσης της τεχνολογίας στούντιο ως δημιουργικού εργαλείου σύνθεσης. Για το σκοπό αυτό, κατασκευάζει διάφορες συσκευές που χρησιμοποιούνται στη διαδικασία της ηχογράφησης (μικροί μίκτες και εφέ) και δημιουργεί συνθήκες για πολυκαναλική (οικιακή) εγγραφή ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του '80.

Έφτιαξε το πρώτο γκρουπ το 1989, τους «Plavaise», το οποίο πολύ γρήγορα (1990) εξελίχθηκε στο fake-jazz γκρουπ «Set» (σήμερα «Setstat»). Από το 1993 ξεκινά το έργο «String Forces» (String Forces) το οποίο το 1995 εξελίσσεται σε ένα δραστήριο γκρουπ με το οποίο συνεργάζεται μέχρι σήμερα και με το οποίο έχει πέντε στούντιο άλμπουμ, ένα EP και πέντε ζωντανά άλμπουμ.

Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, άρχισε να ερευνά τη μακεδονική χαλγία ως ειδική μορφή στη μακεδονική παραδοσιακή μουσική, μελέτησε το ut και άρχισε επίσης να ερευνά παρόμοιες (χαλγίες) παραδόσεις στη μουσική της Μέσης Ανατολής: Τουρκική, Αραβική, Περσική. Το 2004 συμμετέχει στο σχηματισμό της σύνθεσης "Kaldrma", με την οποία κυκλοφόρησε ένα άλμπουμ το 2004.

Το 2006, μαζί με τα μέλη της ορχήστρας Pece Atanasovski, διοργάνωσε μια σχολή χαλγίας με προσκεκλημένους ομιλητές (για τα όργανα) από την Παλαιστίνη/ΗΠΑ, την Ολλανδία και την Τουρκία και φυσικά τη Μακεδονία. Με συμμετέχοντες από το σχολείο το 2008. ξεκινά το σύνολο «Chalgia Sound System», που δημιουργήθηκε με στόχο τη διατήρηση και συνέχιση της χαλγικής παράδοσης στη Μακεδονία. Συνεργάζεται με αυτό το γκρουπ μέχρι σήμερα και έχουν δύο άλμπουμ πίσω τους και ένα τρίτο σε προετοιμασία. Σε παρόμοια κατεύθυνση είναι το ντουέτο Dobrila και Dorian, μια σύνθεση που δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας που οδηγεί την παραδοσιακή μακεδονική μουσική σε εντελώς νέες κατευθύνσεις και αναγνωρίστηκε ιδιαίτερα εκτός Μακεδονίας για την καινοτομία της. Με αυτή τη σύνθεση, έχει κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής δύο στούντιο άλμπουμ ("Apocrypha", 2021, "SJF Records" και "Pile šareno", 2023, "SJF Records").

Το 2006 ανεπίσημα ξεκινά με ένα σόλο έργο που ονομάζεται Axiotomic στο οποίο συνδυάζει διάφορα ευρύτερα ενδιαφέροντα: ηλεκτρονική μουσική, αυτοσχεδιασμό και περφόρμανς βίντεο. Με αυτό το έργο, αν και είναι κατά κύριο λόγο ένα έργο με επίκεντρο τη ζωντανή εμφάνιση, υπάρχει ένα άλμπουμ και δύο EP (EPs), το τελευταίο με τον εικαστικό Stefan Shashkov. Λόγω της ιδιαιτερότητας της έκφρασης, το Axiotomik αποτελεί συχνά μέρος πολυμεσικών έργων/εκθέσεων/εγκαταστάσεων. Αρκετές από αυτές είναι σε συνεργασία με τον καλλιτέχνη-γλύπτη Dejan Spasović, δύο εκθέσεις πολυμέσων ("Refreshing the Memory" το 2013 στο Βελιγράδι και "Unknown Unknowns – An Introduction to Mysteries", που παρουσιάστηκαν στο περίπτερο της Δημοκρατίας της Σερβίας στο Μιλάνο Design Triennale) με επιμελητή τον Ivan Mangov από το Βελιγράδι, R. Σερβία, καθώς και η ατμοσφαιρική έκθεση «Bathing» με τον εικαστικό Stefan Shashkov κοντά στα τέλη του 2023.

Το 2021 για τη δουλειά του στο πλαίσιο της παραδοσιακής μουσικής από τον «Παγκόσμιο Μουσικό Σύλλογο» της Σερβίας, λαμβάνει το βραβείο «Warrior Malisha Drashkoci» για ειδική συμβολή στην ανάπτυξη της παγκόσμιας μουσικής έκφρασης στην περιοχή.

Ο Γκότσε Νανέφσκι (1974), γεννημένος στα Σκόπια, το 1996 αποφοίτησε από το UKIM, Σχολή Καλών Τεχνών - Σκόπια, στην τάξη του καθ. Vasil Vasilev, και το 2002 απέκτησε το μεταπτυχιακό του στην ίδια σχολή. Από το 2004 εργάζεται στο FLU στο UKIM Σκοπίων, τακτικός καθηγητής στο Τμήμα Γλυπτικής και Έρευνας Διαμέσων. Από τον Φεβρουάριο του 2023 είναι Αντιπρύτανης Οικονομικών στο FLU. Την περίοδο 2012-2016 διετέλεσε Αντιπρύτανης Διδασκαλίας.

Το εύρος των καλλιτεχνικών του ενδιαφερόντων περιλαμβάνει ευρεία διεπιστημονική έρευνα στη μορφολογία της γλυπτικής, της εγκατάστασης, του αντικειμένου και της γλυπτικής μεγάλης κλίμακας, της κινητικής, του ήχου, της ατμόσφαιρας, της φωτογραφίας, της περφόρμανς και της video art.

Ομάδα που εκτίθεται σε Kavadarci, Σκόπια, Kosice, Bitola, Pristina, Τορίνο, Λισαβόνα, Σεράγεβο, Cetinje, Μπακού, Μόναχο, Ζάγκρεμπ, Κάιρο, Νέα Υόρκη, Βρυξέλλες, Βάρνα, Ξάνθη, Veles, Prilep, Λος Άντζελες, Caldas Da Rainha, Τεργέστη , Torres Vedras, Constance και πολλοί άλλοι.

Αγαπητέ αναγνώστη,

Η πρόσβασή μας στο περιεχόμενο ιστού είναι δωρεάν, γιατί πιστεύουμε στην ισότητα στην πληροφόρηση, ανεξάρτητα από το αν κάποιος μπορεί να πληρώσει ή όχι. Ως εκ τούτου, για να συνεχίσουμε το έργο μας, ζητάμε τη στήριξη της αναγνωστικής μας κοινότητας στηρίζοντας οικονομικά τον Ελεύθερο Τύπο. Γίνετε μέλος του Sloboden Pechat για να βοηθήσετε τις εγκαταστάσεις που θα μας επιτρέψουν να παρέχουμε μακροπρόθεσμες και ποιοτικές πληροφορίες και ΜΑΖΙ ας εξασφαλίσουμε μια ελεύθερη και ανεξάρτητη φωνή που θα είναι ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ.

ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΕΝΑΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ.
ΜΕ ΑΡΧΙΚΟ ΠΟΣΟ 100 ΔΕΝΑΡ

Βίντεο της ημέρας