Το τελετουργικό της κατανάλωσης τσαγιού με τα τρία αγαπημένα είδη είναι ένα είδος προσωπικού ταξιδιού στις γεύσεις διαφορετικών χρονικών «ζωνών» της ζωής μου.

Η κατανάλωση τσαγιού στη χώρα μας κατά κάποιο τρόπο συνδέεται πιο συχνά με κρυολογήματα, ασθένειες, κάποιες δυσκολίες στον οργανισμό, αντί για καθημερινή απόλαυση χειμώνα και καλοκαίρι.

Γιατί αυτό? Δεν ξέρω. Ξέρω ότι οι παππούδες μου έφτιαχναν τσάι του βουνού και οποιαδήποτε εποχή του χρόνου η τσαγιέρα τους ήταν γεμάτη με τσάι. Όχι μόνο βουνό, υπήρχε και χαμομήλι, δυόσμος, τριανταφυλλιά… Και όταν αρρωσταίναμε, γλυκανόταν με μέλι. Για μένα σερβίρεται πάντα στην αγαπημένη μου κούπα, με πράσινες βούλες. Ρετρό απομεινάρια από τα ντουλάπια των παππούδων.

 

Δείτε αυτήν την ανάρτηση στο Instagram

 

Μια ανάρτηση που κοινοποιήθηκε από το Made in Yugoslavia (@ made.in.yugoslavia)

Αλλά το τσάι δεν είναι μόνο ένα ιατρικό όφελος. Είναι επίσης μια ιεροτελεστία, οικειότητα με κάποιον, προσκόλληση.

Ιστορικά, το τσάι συνδέεται με τη νομαδική ζωή και την περιπλάνηση στη φύση - ο μύθος λέει ότι ήταν η πρώτη φορά που κάποιος «ανακάλυψε» το τσάι, όταν στο νερό που έβραζε σε μια φωτιά έπεσαν κατά λάθος βότανα και ιδού το τσάι σας. Δεν είμαι σίγουρος πόσο αληθινός είναι αυτός ο μύθος, αλλά παρόλα αυτά θέλω να προτείνω τα τρία αγαπημένα μου τσάγια για καλοπέραση. Ακόμα κι αν ανακαλύψω κατά λάθος μια γεύση, θέλω να τη δοκιμάσω και δεν έχω προκαταλήψεις όσον αφορά το τσάι.

Το πρώτο τσάι στην κορυφή της κλίμακας τσαγιού για μένα είναι το τσάι μέντας.

Δημιουργεί μια αίσθηση ζεστασιάς, είναι το ποτό μου και με βοηθάει πάντα όταν έχω κράμπες πριν τον κύκλο ή αν νιώθω μελαγχολική. Το τσάι μέντας είναι σαν μια αγκαλιά μέντας (γιαγιάς). Εκτός από υπέροχη μυρωδιά, είναι και προφύλαξη από το κρυολόγημα. Η πρώτη μου επιλογή όταν το παραγγείλω σε ένα καφέ.

Το δεύτερο αγαπημένο μου τσάι είναι το τζίντζερ και το λεμόνι.

Αυτό το τσάι το «ανακάλυψα» αργότερα στη ζωή μου, όταν σπούδαζα. Μου έδωσαν ένα μικρό σακουλάκι με τσάι με τζίντζερ και λεμόνι για τη νέα χρονιά, που είχε λίγο ινδική όψη και είπα μέσα μου - χμμ, τι είναι αυτό; Η συσκευασία περιείχε πληροφορίες ότι βοηθά στη συγκέντρωση και την κυκλοφορία. Κορυφή για έναν μαθητή. Και τώρα το πίνω σε διάφορες περιστάσεις, και μου ταιριάζει περισσότερο όταν δουλεύω - όπως τώρα. Του βάζω μια φρέσκια φέτα λεμόνι και το απολαμβάνω.

Ένα τρίτο αγαπημένο τσάι είναι το τίλιο.

Εκτός από το ότι μου θυμίζει τα Σκόπια και κάποιες εποχές αγάπης, μου θυμίζει ηρεμία, γαλήνη, ευγένεια. Το τίλιο έχει θεραπευτικές ιδιότητες, αλλά είναι καλύτερο όταν πίνετε τσάι από φρεσκοκομμένο τίλιο. Βοηθά στην ανακούφιση από το άγχος, τα προβλήματα των αεραγωγών και είναι τέλειο με ένα κουταλάκι του γλυκού μέλι. Η ιστορία της φλαμουριάς λέει ότι όλο τον ήλιο που μαζεύει το καλοκαίρι, τον «φέρνουμε» πίνοντας τσάι.

Ποιο είναι λοιπόν το αγαπημένο σας τσάι;