Κάθε χρόνο, περίπου 400 εκατομμύρια τόνοι πλαστικών προϊόντων παράγονται στον κόσμο. Περίπου το ήμισυ χρησιμοποιείται για την παραγωγή αναλώσιμων ειδών όπως σακούλες για ψώνια, κύπελλα και υλικά συσκευασίας.

Υπολογίζεται ότι οκτώ έως δέκα εκατομμύρια τόνοι αυτού του πλαστικού καταλήγουν στον ωκεανό κάθε χρόνο. Εάν αυτή η ποσότητα ισοπεδωθεί στο πάχος μιας πλαστικής σακούλας, αρκεί για να καλύψει μια έκταση 11.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων.

Αυτό είναι περίπου όσο μικρές χώρες όπως το Κατάρ, η Τζαμάικα ή οι Μπαχάμες. Με αυτόν τον ρυθμό, για πάνω από 50 χρόνια, τα πλαστικά απόβλητα θα μπορούσαν να αυξηθούν σε μια έκταση άνω των 550.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, περίπου στο μέγεθος της Γαλλίας, της Ταϊλάνδης ή της Ουκρανίας, αναφέρει το Al Jazeera Balkans.

Προκειμένου να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση για τη σημασία του ωκεανού και να προωθηθεί η βιώσιμη χρήση και προστασία του, τα Ηνωμένα Έθνη έχουν ανακηρύξει την 8η Ιουνίου ως Παγκόσμια Ημέρα Ωκεανών. Το πλαστικό είναι η πιο κοινή μορφή απορριμμάτων των ωκεανών, αντιπροσωπεύοντας το 80 τοις εκατό της συνολικής θαλάσσιας ρύπανσης.

Το μεγαλύτερο μέρος του πλαστικού που καταλήγει στον ωκεανό προέρχεται από ανεπαρκή συστήματα απόρριψης που πετούν τα σκουπίδια σε ποτάμια και ρυάκια.

Πλαστικό με τη μορφή αλιευτικών διχτυών και άλλο θαλάσσιο εξοπλισμό απορρίπτεται επίσης στον ωκεανό από πλοία και αλιευτικά σκάφη. Εκτός από τις πλαστικές σακούλες και τα μπουκάλια, μικροσκοπικά σωματίδια γνωστά ως μικροπλαστικά εισέρχονται στον ωκεανό.

Τα μικροπλαστικά, τα οποία είναι μικρότερα από πέντε χιλιοστά, αποτελούν σημαντική περιβαλλοντική ανησυχία, επειδή μπορούν να καταποθούν από τη θαλάσσια ζωή και να προκαλέσουν βλάβη σε ζώα και ανθρώπους.

Υπολογίζεται ότι υπάρχουν μεταξύ 50 και 75.000 δισεκατομμύρια κομμάτια μικροπλαστικού στους ωκεανούς σήμερα.