Πώς είναι να ζεις με διαβήτη στη Μακεδονία; Υπάρχει έλλειψη κασετών και θεραπείας για διαβητικούς στη χώρα; Υπάρχουν αρκετά γλυκόμετρα; Σήμερα το πρωί 14 Νοεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Διαβήτη, στην πρωινή εκπομπή Ελεύθερος Τύπος μιλήσαμε με τον Dime Velev, πρόεδρο του Συλλόγου Διαβητικών Συλλόγων Μακεδονίας.
Πέρυσι οι ασθενείς έκλεισαν τη χρονιά με πολλά προβλήματα, δεν υπήρχαν γλυκόμετρο, δεν υπήρχαν ταινίες για τη μέτρηση του σακχάρου.

- Σε αντίθεση με πέρυσι, που δηλώσαμε ότι ήταν η πιο καταστροφική για τους ασθενείς με διαβήτη, τώρα η διανομή και η διαθεσιμότητα της θεραπείας είναι πιο σταθερή, πρώτα από όλα για τη θεραπεία με ινσουλίνη και για τη μετφορμίνη ως θεραπεία. Υπάρχει όμως έλλειψη φαρμάκων που αποτρέπουν τις επιπλοκές του διαβήτη. Τίποτα δεν άλλαξε τη θετική λίστα των φαρμάκων. Εξακολουθούμε να πληρώνουμε για την καινοτόμο θεραπεία από την τσέπη μας - λέει ο Velev.

Εξηγεί ότι όσα διατίθενται μέσω του Ταμείου Υγείας είναι πολύ λίγα. Αυτό φαίνεται ήδη και επιβεβαιώνεται από τους γιατρούς.

- Το ότι δεν υπάρχουν φάρμακα που να αποτρέπουν τις επιπλοκές του διαβήτη επιβεβαιώνεται δυστυχώς από τον αριθμό των επιπλοκών που μας επιβαρύνουν περισσότερο ως ανθρώπους, κόβονται άκρα, εμφανίζεται τύφλωση, καρδιακές προσβολές, εγκεφαλικά και όλο και περισσότεροι άνθρωποι καταλήγουν στην αιμοκάθαρση - λέει ο Velev.

Λέει ότι ο αριθμός των κρουσμάτων κυμαίνεται από 115.000 έως 120.000. Σύμφωνα με τον ίδιο, το μοντέλο υγειονομικής περίθαλψης πρέπει να αλλάξει, ειδικά όσον αφορά τη θεραπεία των ατόμων με διαβήτη τύπου 1, γιατί είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη που δεν διαθέτει αισθητήρες για κάθε άτομο με διαβήτη τύπου 1.

– Τα διαβητικά παιδιά που έκαναν αίτηση έλαβαν αισθητήρες, αλλά παραπονιούνται για την ποιότητα. Οι αισθητήρες διαρκούν λίγο, καίγονται γρήγορα, δεν έχουν αισθητήρες για μεγάλο χρονικό διάστημα, οπότε πρέπει να πάρουν τους δικούς τους ιδιωτικούς. Έτσι, αντί να διαρκέσουν 7 ή 14 ημέρες, φθείρονται γρήγορα - λέει ο Velev.

Λέει ότι περιμένουν τους νέους 700 αισθητήρες που ανακοινώθηκαν τον Ιούλιο. Εξηγεί ότι δεν υπάρχουν φάρμακα στη θετική λίστα που να προλαμβάνουν τις επιπλοκές του διαβήτη. Μπορείτε να τα αγοράσετε στη χώρα, αλλά είναι πολύ ακριβά. Το Υπουργείο τους χωρίζει σε πολύ μικρό αριθμό ασθενών.

- Μέχρι πριν από τρία χρόνια είχαμε επαρκή αριθμό ασθενών σε αντιδιαβητική θεραπεία. Τώρα αυτός ο αριθμός είναι πολύ μικρός, υπάρχουν πολλές επιπλοκές. Τα φάρμακα πρέπει να αγοράζονται και, δυστυχώς, μερικές φορές πρέπει να τα αγοράζουμε σε γειτονικές χώρες, γιατί είναι πολύ ακριβά στη χώρα μας. Αν ένα φάρμακο στη χώρα μας είναι 45 ευρώ, στις γειτονικές χώρες είναι 25. Το ίδιο κουτί, οι ίδιοι κατασκευαστές, η ίδια δήλωση - λέει ο Βέλεφ.

Εξηγεί ότι υπάρχουν 3.200 άτομα με διαβήτη τύπου 1 στη χώρα και έχουμε μόνο 200 αντλίες. 3.000 άτομα δεν είναι στην αντλία και είναι τύπου 1.

- Είναι σίγουρα δύσκολο να ζεις με διαβήτη σε αυτή τη χώρα και τα πρότυπα δεν το επιτρέπουν, πρώτον, χάνονται ζωές ή εξαπλώνονται επιπλοκές, λόγω του χαμηλού επιπέδου. Τα άτομα με διαβήτη είναι φτωχά. Έχουμε περιπτώσεις στην Ένωση με αμφιβληστροειδοπάθεια, που πρέπει να πάρουν φάρμακα για να αποτρέψουν την ανάπτυξή της. Πληρώνουν περίπου 200 ευρώ συν. Θα κάνω έναν παραλληλισμό με τη Βοσνία. Όσο φτάνει εδώ ένας ασθενής με διαβήτη τύπου 1, στη Βοσνία παίρνουν έναν ασθενή με διαβήτη τύπου 2. Επιπλέον, παίρνουν αισθητήρες - λέει ο Velev.

Εξηγεί ότι φέτος άνοιξαν τα τρία πιο σημαντικά ερωτήματα για τους διαβητικούς. Σήμερα ζητούν ευεξία για τους αρρώστους, δυνατότητα έγκαιρης θεραπείας, έγκαιρες εξετάσεις, έγκαιρες εξετάσεις ελέγχου και αυτές οι εξετάσεις ελέγχου να γίνονται επιτέλους στο ακέραιο, δηλαδή για τον ασθενή με τύπου ένα, ειδικά με τον τύπο δύο, που έχει ήδη μια επιπλοκή, σε μία εξέταση παρακολουθείται και η επιπλοκή.