Σήμερα συμπληρώνονται 24 χρόνια από την έναρξη του ΝΑΤΟϊκού βομβαρδισμού της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας (ΟΔΓ), ο οποίος, σύμφωνα με εκτιμήσεις από διάφορες πηγές, σκότωσε περίπου 11 πολίτες και περίπου 2.500 στρατιώτες και αστυνομικούς σε 1.000 εβδομάδες.

Στον βομβαρδισμό, που διήρκεσε 78 ημέρες, υπέστησαν σοβαρές ζημιές υποδομές, οικονομικές εγκαταστάσεις, εγκαταστάσεις υγείας, μέσα ενημέρωσης, πολιτιστικά μνημεία και στρατιωτικές εγκαταστάσεις.

Οι επιθέσεις στη Γιουγκοσλαβία ξεκίνησαν στις 24 Μαρτίου 1999, με εντολή του τότε Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ, Χαβιέ Σολάνα, και η κυβέρνηση της ΟΔΓ κήρυξε στρατιωτικό νόμο το ίδιο βράδυ. Η δράση του ΝΑΤΟ ακολούθησε τις αποτυχημένες διαπραγματεύσεις για την επίλυση της κρίσης του Κοσσυφοπεδίου στο Ραμπουγιέ και στο Παρίσι τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο του 1999.

Ο βομβαρδισμός της Γιουγκοσλαβίας έληξε στις 10 Ιουνίου, με την έγκριση της απόφασης 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Μια μέρα νωρίτερα, οι εκπρόσωποι του Γιουγκοσλαβικού Στρατού (JA) και του ΝΑΤΟ υπέγραψαν τη Στρατιωτική-Τεχνική Συμφωνία στο Κουμάνοβο, η οποία καθόριζε την αποχώρηση των δυνάμεων του γιουγκοσλαβικού στρατού από το Κοσσυφοπέδιο και την είσοδο διεθνών στρατιωτικών στρατευμάτων στην επαρχία, κάτι που είχε ήδη συμβεί στις τις 12 Ιουνίου.

Είκοσι τέσσερα χρόνια μετά, η διαμάχη για το Κοσσυφοπέδιο συνεχίζεται ακόμη. Η Πρίστινα και το Βελιγράδι εξακολουθούν να διαπραγματεύονται για την εξομάλυνση των σχέσεων, αλλά με σταθερά τραβηγμένες κόκκινες γραμμές. Για το Βελιγράδι, το Κοσσυφοπέδιο εξακολουθεί να είναι η νότια επαρχία του, για την Πρίστινα και μέρος της διεθνούς κοινότητας, το Κοσσυφοπέδιο είναι ένα ανεξάρτητο κράτος, αναγνωρισμένο από μεγάλο μέρος της διεθνούς κοινότητας.

Ήταν αυτή η επίθεση που χρησιμοποιήθηκε ως ένα από τα επιχειρήματα της Μόσχας, της οποίας ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, δικαιολογώντας την έναρξη της ρωσικής στρατιωτικής εισβολής στην Ουκρανία, αναφέρθηκε στο παράδειγμα της στρατιωτικής εκστρατείας του ΝΑΤΟ κατά της τότε ΟΔΓ.