Η στρατηγική επιλογή του Πεκίνου είναι να ενισχύσει και να βελτιώσει τις σχέσεις με τη Μόσχα και αυτή η πορεία παραμένει αμετάβλητη, δήλωσε ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ κατά τη συνάντησή του με τον Ρώσο πρόεδρο Πούτιν στη Μόσχα.

Ο Κινέζος ηγέτης, ο οποίος έφτασε χθες για τριήμερη επίσκεψη στη Ρωσία, συζήτησε με τον Πούτιν σε μορφή τετ α τετ, το θέμα της διμερούς συνεργασίας και την τρέχουσα κατάσταση στην Ουκρανία, καθώς και το ειρηνευτικό σχέδιο που πρόσφατα το Πεκίνο προωθείται και αναφέρεται στο τέλος του πολέμου στην Ουκρανία

Αυτή η συνάντηση του Σι Τζινπίνγκ στη Μόσχα και κυρίως η συνάντηση με τον Πούτιν πραγματοποιείται σε μια περίοδο που λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, η Ρωσία είναι απομονωμένη από τη Δύση και ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν αντιμετωπίζει κατηγορίες για εγκλήματα πολέμου και εκδίδεται ένταλμα σύλληψης. από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο.

Αν και μπορεί να φαίνεται ότι έχει μικρή επίδραση στη φήμη του Κινέζου προέδρου, με αυτή την κατηγορία, γίνεται μια προσπάθεια στο διεθνές κοινό να φανεί ότι το Πεκίνο συνομιλεί, για τη Δύση, με έναν κατηγορούμενο, ότι στο μέλλον ο Xi Jingping μπορεί να κριθεί ως συνεργός. Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν πολλές εικασίες ότι ο Πούτιν φέρεται να έχει ζητήσει και ο Σι Τζινπίνγκ έρχεται στη Μόσχα με κάποιου είδους βοήθεια, κυρίως στρατιωτική και τεχνολογική, που χρειάζεται η Ρωσία.

Φυσικά, όλα βασίζονται σε εικασίες, αλλά αυτό που είναι ίσως το πιο σημαντικό είναι ότι η Δύση, κατηγορώντας τον Πούτιν, ουσιαστικά ξεπέρασε την κινεζική ειρηνευτική πρωτοβουλία, την οποία από την άλλη αποδέχθηκε και ο ίδιος ο Πούτιν.

Αλλά τώρα προφανώς, ενώ ο Πούτιν είναι στην εξουσία, δεν θα υπάρχει κανένας με τον οποίο να διαπραγματευτεί για την επίτευξη της ειρήνης, επομένως προκύπτει ότι ο πόλεμος θα διαρκέσει μέχρι να κερδίσει κάποιος.

Αλλά ο ενοποιητικός παράγοντας Ρωσίας και Κίνας αυτή τη στιγμή αφορά περισσότερο τη συνένωση για την άμυνα ενάντια στον κοινό εχθρό, την επέκταση της Δύσης, παρά για τόσες φιλικές σχέσεις. Από την αρχή της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, η Κίνα ήταν επιφυλακτική σχετικά με τις ρωσικές στρατιωτικές ενέργειες. Αναγνώρισαν την ακεραιότητα της Ουκρανίας, ό,τι κι αν συνεπάγεται αυτό, και κυρίως κατέστησαν σαφές ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν τους ταιριάζει για χάρη της οικονομικής τους επέκτασης στην Ευρώπη.

Από την άλλη, η Κίνα αγχώνει σιγά σιγά τον χώρο, με τις πρωτοβουλίες των ΗΠΑ, της Βρετανίας και της Αυστραλίας, που συγκροτούν ναυτική ομάδα μάχης, η οποία θα σταματήσει την κινεζική στρατιωτική επέκταση στον Ειρηνικό και κυρίως θα ενεργήσει προληπτικά ενάντια στα πιθανά προθέσεις του Πεκίνου με βίαια μέσα να προσαρτήσει το νησί της Ταϊβάν.

Ως συνέπεια όλων αυτών των τελευταίων εξελίξεων, το δίλημμα παραμένει: Πόσο μακριά μπορούν να είναι μαζί η Κίνα και η Ρωσία σε μια πιθανή μεγάλη σύγκρουση με τη Δύση;

Όσον αφορά την ειρηνευτική πρωτοβουλία του Πεκίνου, η οποία έχει καταστραφεί ολοσχερώς τις τελευταίες δύο ημέρες, μένει να δούμε αν ο Κινέζος ηγέτης θα συνομιλήσει με τον Ουκρανό Πρόεδρο Zelensky και έτσι θα επαναλάβει την επιτυχία της μεσολάβησης για την ειρήνευση μεταξύ Ιράν και Σαουδικής Αραβίας, δηλαδή κάνει με τη Ρωσία και την Κίνα.

Σε περίπτωση οποιασδήποτε επιτυχίας, η Κίνα θα επιβεβαιωθεί ως ισχυρή διπλωματία, η οποία σίγουρα δεν θα είναι ευνοϊκή από τους αντιπάλους της στον κόσμο.