Η Λευκορωσία έχει πει ότι η στρατιωτική συνεργασία μεταξύ Μινσκ και Μόσχας πραγματοποιείται αυστηρά σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και ότι η ανάπτυξη ρωσικών πυρηνικών όπλων στο έδαφος της χώρας χωρίς να εκχωρηθεί ο έλεγχος στο Μινσκ δεν έρχεται σε αντίθεση με τη Συνθήκη για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων.

– Εκπαίδευση Λευκορώσων πιλότων που γνωρίζουν πώς να πετούν αεροσκάφη με συγκεκριμένα πυρομαχικά, εκσυγχρονισμός τέτοιων αεροσκαφών, καθώς και ανάπτυξη πυρηνικών όπλων στο έδαφος της Λευκορωσίας χωρίς να παραδώσουν τον έλεγχο αυτών των όπλων στο Μινσκ, καθώς και πρόσβαση σε κατάλληλες τεχνολογίες , σε καμία περίπτωση δεν παραβιάζει τα σημεία 1 και 2 της Συνθήκης για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων - αναφέρει η ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών της Λευκορωσίας.

Προστίθεται επίσης ότι δεν πρόκειται για καινοτομία στον τομέα της στρατιωτικής συνεργασίας μεταξύ μη πυρηνικών και πυρηνικών κρατών.

«Η πρακτική των «κοινών πυρηνικών αποστολών» υπάρχει εδώ και πολύ καιρό στο ΝΑΤΟ, τα αεροσκάφη των χωρών μελών της Συμμαχίας είναι πιστοποιημένα για πτήσεις με πυρηνικά όπλα, πραγματοποιείται εκπαίδευση πιλότων για τέτοιες «αποστολές» και κοινές ασκήσεις κρατούνται - υποστήριξε τη συνεργασία με τη Ρωσία η κυβέρνηση της Λευκορωσίας.

Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν δήλωσε το περασμένο Σάββατο ότι η Μόσχα και το Μινσκ συμφώνησαν να αναπτύξουν ρωσικά τακτικά πυρηνικά όπλα στο έδαφος της Λευκορωσίας, μια απόφαση που αύξησε τις πυρηνικές εντάσεις μεταξύ Ρωσίας και Δύσης.

Η ανάπτυξη τακτικών πυρηνικών όπλων στη Λευκορωσία ερμηνεύεται από τη Δύση ως άμεση εμπλοκή του Μινσκ στον πόλεμο στην Ουκρανία και αντιπαραθέσεις με τη Δύση.

Τον τελευταίο χρόνο μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία, η κυβέρνηση στο Μινσκ και ο πρόεδρος Αλεξάντερ Λουκασένκο ήταν αποφασισμένοι ότι η Λευκορωσία δεν θα παρέμβει ούτε θα συνεργαστεί σε στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία. Ωστόσο, η Ρωσία έχει τοποθετήσει έναν ορισμένο αριθμό στρατιωτών και όπλων της στο έδαφος της Λευκορωσίας, αλλά ο Λουκασένκο ισχυρίστηκε ότι δεν χρησιμοποιούνται για στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία, ούτε ότι ο στρατός της Λευκορωσίας συμμετέχει στις μάχες.

Από την άλλη πλευρά, το επιχείρημα για τη χρήση του εδάφους της Λευκορωσίας και του Μινσκ και της Μόσχας δείχνουν τη στρατιωτική τους συνεργασία. Συγκεκριμένα, η Λευκορωσία είναι μία από τις χώρες μέλη του Οργανισμού Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας που είναι γνωστός ως CSTO.

Ο Οργανισμός Συλλογικής Ασφάλειας Ο CSTO είναι ένας περιφερειακός διεθνής οργανισμός που δημιουργήθηκε στην επικράτεια της πρώην ΕΣΣΔ, ο οποίος βασίζεται στη συνεργασία ασφαλείας-στρατιωτικών. Πρόκειται για μια περιοχή που εκπροσωπείται εν μέρει στην Κοινοπολιτεία Ανεξάρτητων Κρατών (ΚΑΚ). Μαζί με τον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO), όπου ο άξονας Πεκίνου-Μόσχας, μαζί με τα κράτη της Κεντρικής Ασίας της μετασοβιετικής περιοχής, οικοδομούν μια συμμαχία ασφάλειας ευρασιατικής σημασίας, ο CSTO αντιπροσωπεύει μια πιο στενή συμμαχία στρατιωτικής ασφάλειας παρά σημαντική χώρες του μετασοβιετικού χώρου.

Μέλη του Οργανισμού Συλλογικής Ασφάλειας του CSTO είναι η Ρωσία, η Λευκορωσία, το Καζακστάν, η Αρμενία, το Κιργιστάν και το Τατζικιστάν.

Ο οργανισμός ονομάζεται επίσης «Ρωσικό ΝΑΤΟ», δηλαδή μια στρατιωτική συμμαχία που θα πρέπει να αναπτυχθεί ως απάντηση στη Βορειοατλαντική Συμμαχία. Εξ ου και το επιχείρημα του Μινσκ ότι, εάν το ΝΑΤΟ χρησιμοποιεί τα κράτη μέλη του, όπως η Πολωνία, για να προμηθεύσει όπλα στην Ουκρανία, τότε ο CSTO μπορεί να χρησιμοποιήσει τη Λευκορωσία για να ανατρέψει τις προθέσεις της Δύσης για στρατιωτική επέκτασή της προς την Ανατολή.