Μια νέα σελίδα του εγχειριδίου ιστορίας ποδοσφαίρου της πΓΔΜ ανοίγει στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα που μόλις ξεκίνησε. Αύριο, στην Εθνική Αρένα του Βουκουρεστίου, ο ήλιος στις φανέλες των εκπροσώπων της πΓΔΜ θα ηχήσει με τις λέξεις "Σήμερα γεννιέται η πΓΔΜ, ένας νέος ήλιος ...".

Το κοινό της πΓΔΜ δεν είχε ποτέ τέτοιες προσδοκίες από την εθνική ομάδα ποδοσφαίρου. Αμέσως μετά την κατάταξη στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, οι συνάδελφοί μου από το εξωτερικό μου έδωσαν ερωτήσεις, κάποιου είδους - πώς θα αποφύγετε μια καταστροφή ως ντεμπούτο στο Euro 2020; Σε απάντηση στο παγκοσμίου φήμης περιοδικό World Soccer, πρότεινα ένα κείμενο τον Ιανουάριο με τίτλο "Dangerous Outsiders" (έπρεπε να σταλεί τότε λόγω των προθεσμιών για την εκτύπωση της ειδικής έκδοσης). Η επιβεβαίωση ότι είχα δίκιο ήρθε τον Μάρτιο, όταν συνέβη το «θαύμα του Ντούισμπουργκ»: η Γερμανία έχασε έναν προκριματικό αγώνα μετά από 20 χρόνια στο σπίτι. Από την εξωτερική πΓΔΜ!

Η επιλογή του Ιγκόρ Αγγέλοβσκι από Μακεδόνες, Αλβανούς, Τούρκους, Βλάχους, μεταξύ των οποίων παίκτες μακεδονικής καταγωγής που έχουν ακόμη δυσκολία με τη γλώσσα (η οποία με τη σειρά της κάνει τη σύνθεση "διεθνής"), ότι το αμάλγαμα είναι η ουσία της επιτυχίας. Ο παράγοντας Χ που έλυσε πολλά άγνωστα βασίστηκε στην αρχή του αμοιβαίου σεβασμού, που λείπει στην κοινωνία μας. Αυτή η ενωμένη "οικογένεια" του Mrme είναι πλέον ευπρόσδεκτη σε κάθε σπίτι της πΓΔΜ μέσω των τηλεοπτικών οθονών. Θα φέρει χαρά ή θλίψη, οτιδήποτε άλλο. Είναι σημαντικό να μας κάνουν υπερήφανοι, όπως μας έκαναν τον περασμένο Νοέμβριο.

Το πρώην παιδικό άτακτο μυαλό που περπατούσε στους διαδρόμους των ονείρων αυτών των ποδοσφαιριστών ότι ίσως κάποια μέρα θα "κεντηθούν" μπροστά στα μάτια του κόσμου είναι πραγματικό σήμερα. Οι Dimitrievski, Ristovski, Alioski, Musliu, Velkovski, Ademi, Bardi, Nikolov, Elmas…, πιο συγκεκριμένα και οι 25 οπαδοί του Goran Pandev, είναι πραγματικοί γιατί όπως ο Τσε Γκεβάρα πίστευαν στο αδύνατο. Δεν είναι τυχαίο ότι το πιο έμπειρο μέλος της εθνικής ομάδας, στο οποίο κάποιοι από αυτούς απευθύνονται επίσης στο "Bate Goran", είπε ότι η νοοτροπία αυτής της ομάδας δεν είναι Βαλκανική, αλλά Ευρωπαϊκή! Αυτό το προγραμματισμένο έργο ξεκίνησε πριν από πεντέμισι χρόνια, με την εμπιστοσύνη του νεοδιορισμένου προπονητή προς το τότε κορεσμένο Pandev, στο οποίο ο καπετάνιος απάντησε με ακόμη μεγαλύτερη εμπιστοσύνη. Κάτω από την αμέλεια αυτού του δίδυμου, σήμερα η ομάδα έχει χημεία και τα άτομα της είναι καλή «φυσική». Το άλλο είναι απλώς τεχνική. Στο τέλος, οι τακτικές θα παραμείνουν, δηλαδή το λούστρο της επαγγελματικής ομάδας από τον πάγκο.

Το μακεδονικό ποδόσφαιρο δεν έχει ρίζες. Η συνέχεια της αυτοδιάθεσης των μακεδονικών ποδοσφαιρικών αναβιωτών άρχισε να χτίζεται εδώ και πολύ καιρό, αλλά ο Μπλαγκόγια Βιντίνιτς ήταν ο πρώτος βλαστός του Ντεμπρμαμάλ από τον οποίο βρήκε το δέντρο με την επιτυχία της πΓΔΜ με τη μπάλα. Ο μεγάλος τερματοφύλακας κέρδισε ένα ασημένιο μετάλλιο στο Κύπελλο Εθνών του 1960, το σημερινό Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, ως μέλος της εθνικής ομάδας της Γιουγκοσλαβίας (κέρδισε επίσης χρυσό και ασήμι στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1956 και του 1960). Το Marshal Tito Cup of Vardar από το 1961, οι παραστάσεις για τη Γιουγκοσλαβία των Metodija Spasovski, Mutibaric, Dojcinovski τη δεκαετία του '70, τον τίτλο Vardar (αργότερα ανακλήθηκε από το δικαστήριο) από το 1987, τη συμμετοχή των Pancev και Vujadin Stanojkovic στο Παγκόσμιο Κύπελλο στην Ιταλία το 1990… Δημιουργήθηκε η χρυσή γενιά του Vardar, που ήταν ο σκελετός της πρώτης εθνικής ομάδας της πΓΔΜ, και οι πιο αστρικές στιγμές έλαμψαν όταν ο Pancev και η Ilija Najdoski έθεσαν τα τρόπαια για τον Ευρωπαϊκό και τον παγκόσμιο πρωταθλητή το 80. Ο Πάντεβ συνέχισε αυτό το μονοπάτι ως σημαιοφόρος εκτός από το τρόπαιο του Champions League, το οποίο κέρδισε η Μίλαν Ίντερ το 1991. Η μόνη σημαντική επιτυχία από τότε στη διεθνή σκηνή είναι η τοποθέτηση του Vardar στο Europa League στη σεζόν 2010/2018.

Αν αναλύσετε τα προφίλ των παικτών ποδοσφαίρου που αναφέρθηκαν, ο μικρότερος κοινός παρονομαστής όλων είναι η παραβίαση. Η περιφρόνηση δεν είναι πείσμα, η περιφρόνηση είναι υπερηφάνεια, αντίσταση, επιθυμία να αποδείξουμε. Η έννοια της περιφρόνησης είναι πιο γνωστή στους μάρτυρες των στόχων του Πάνσεβ, που σημειώθηκαν το 1992 στο Στάδιο Καραϊσκάκη στην Αθήνα, μετά από ένα περιστατικό στο οποίο οι συνοριοφύλακες προσπάθησαν να εμποδίσουν την είσοδο της «χρυσής μπότας» στην Ελλάδα. Σε αυτήν την ευαίσθητη περίοδο, οι αποκλεισμοί χώρισαν τις δύο χώρες.

Σήμερα αντιμετωπίζουμε νέους αποκλεισμούς από έναν άλλο γείτονα. Θα ξυπνήσει ξανά η παραβίαση στο τελευταίο «τρίτο ημίχρονο» της πΓΔΜ;