Ο Zvonko Gligorovski από τα Σκόπια εξακολουθεί να αισθάνεται τις συνέπειες της νόσου λίγους μήνες μετά το πέρασμα του Covid-19. Εκτός από το ότι δεν ήταν σε θέση να ανακτήσει πλήρως τη δύναμή του, έχει επίσης νέες αναμνήσεις για το Golgotha ​​που πέρασε η οικογένειά του κατά την περίοδο αιχμής του Νοεμβρίου, όταν η αναζήτηση για νοσοκομειακό κρεβάτι ήταν «αδύνατη η αποστολή». Αφού ο Covidot εισέλθει στο σπίτι τους, ο Zvonko και τρία πλησιέστερα μέλη της οικογένειάς του καταλήγουν στο νοσοκομείο. Μόνο ο 19χρονος πατέρας του δεν καταφέρνει να κερδίσει τη μάχη με τον Covid-88. Μετά από μάχη δύο εβδομάδων σε ιδιωτικά νοσοκομεία, πέθανε μόλις δέκα ώρες μετά τη μεταφορά του στην κλινική μολυσματικών ασθενειών στα Σκόπια. Το μόνο που μένει για τον γιο του είναι οι αναμνήσεις του αγώνα κατά της νόσου, οι λογαριασμοί του νοσοκομείου για ιδιωτική θεραπεία που γίνονταν όλο και μεγαλύτεροι κάθε μέρα, η μάχη για την παροχή πρόσθετων πόρων για τη φροντίδα των ασθενών, αλλά και το τελευταίο τηλεφώνημα από έναν άγνωστος αριθμός στις 7 π.μ., το οποίο ανακοινώνει τα νέα του θανάτου του γονέα.

"Ήταν από καιρό ξεκάθαρο ότι η υγεία μας είναι σάπια και ότι τα χρήματα που πληρώνουμε για την ασφάλιση υγείας σπαταλούνται, αλλά ακόμα, επειδή δεν είμαι αεροσυνοδός, προσπάθησα να αντιμετωπίσω τον Covid όπως οι περισσότεροι άλλοι στη δημόσια υγεία. Όταν η κατάσταση με την υγεία μου έγινε σοβαρή και η υγεία μας παρέμεινε σοβαρή, αποφάσισα ότι ο διάβολος είχε κάνει το αστείο και ότι δεν άξιζε να σώσω τα χρήματα που προορίζονταν για την ανακαίνιση του υπόστεγου όπου ζούμε και η σύζυγός μου. "Ανακαινισμένο στρατώνες μάταια, αν δεν υπάρχει κανείς να ζήσει σε αυτό."

Έτσι ξεκινά ο Γκλιγκορόφσκι την κατάθεσή του για τον DW, υπενθυμίζοντας τα γεγονότα πριν από αρκετούς μήνες.

Πώς κατέληξα σε ιδιωτικό νοσοκομείο;

"Τον Νοέμβριο, όταν τα νοσοκομεία ήταν γεμάτα ασθενείς, ένιωσα τα πρώτα συμπτώματα του Covid. Μετά από 7-8 ημέρες, όταν νόμιζα ότι όλα είχαν τελειώσει, έφτυσα αίμα. Στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια μιας τηλεφωνικής συνομιλίας, ένιωσα ότι έχανα την ανάσα μου. "Ήταν ένα επαρκές μήνυμα ότι έπρεπε να καλέσω τον οικογενειακό γιατρό, ο οποίος με παρέπεμψε για επείγουσες εξετάσεις και ακτινογραφία", λέει ο Gligorovski.

Και εδώ ξεκινά η Γολγοθά. Παραπομπή από το ένα νοσοκομείο στο άλλο, ηχογραφήσεις, αναμονή, αβεβαιότητα, που καταλήγουν σε νοσηλεία. "Η διμερής πνευμονία, οκταπλάσια αύξηση στα d-dimers, στα μισά αιμοπετάλια, μια κατάθεση 5000 ευρώ και το κρεβάτι είναι δικό μου", δήλωσε ο Gligorovski, αναφέροντας την εμπειρία του που τελείωσε τη θεραπεία σε ιδιωτικό νοσοκομείο.

Αλλά το κακό, λέει, δεν έρχεται μόνο. Μια εβδομάδα αργότερα, η γυναίκα και οι γονείς του νοσηλεύτηκαν. Η σύζυγος και η μητέρα του με πνευμονία και μειωμένος κορεσμός, ενώ ο 88χρονος πατέρας του είχε εξαντληθεί εντελώς από την ασθένεια.

Όπως ακριβώς όταν έχετε έναν εφιάλτη και βλέπετε μερικές διασημότητες γύρω σας και δεν μπορείτε να καταλάβετε αν είναι όνειρο ή πραγματικότητα. Αυτό ακριβώς ένιωσα. "Είχα ξαπλώσει στο νοσοκομείο και είδα ότι η γυναίκα μου και η μητέρα μου και ο πατέρας μου ήταν εδώ και έλεγα στον εαυτό μου - τι είναι αυτό, πρέπει να είναι ένας εφιάλτης", θυμάται ο συνομιλητής μας.

Ο Γκλιγκορόφσκι αναφέρει το κόστος: 500 ευρώ για ένα κρεβάτι την ημέρα, 200 ευρώ για οκτώ χάπια την ημέρα, 300 ευρώ για άλλα φάρμακα και υπηρεσίες…

Το ταξίμετρο του νοσοκομείου χτυπά

Μετά από λίγο, τρία μέλη της οικογένειας Gligorovski φεύγουν από το νοσοκομείο. Μόνο ο πατέρας του παραμένει σε θεραπεία. "500 ευρώ για ένα κρεβάτι την ημέρα, 200 ευρώ για οκτώ χάπια την ημέρα, 300 ευρώ για άλλα φάρμακα και υπηρεσίες, μείον 5% έκπτωση, μια υπογραφή ότι παρόλο που εξακολουθούν να είναι θετικοί και να γνωρίζουν τον κίνδυνο, ζητάμε μια απελευθέρωση , ένα ποσό 22.000 ευρώ. Αυτό δεν περιλαμβάνει τα έξοδα για τον πατέρα μου. Πρέπει να τον πληρώσουμε όταν απελευθερωθεί από το νοσοκομείο. Πληρώνω χωρίς λέξη. Η καρδιά μου σπάει, αλλά πρέπει να την αφήσω. "Η κατάστασή του δεν είναι για απόλυση", είπε ο συνομιλητής μας.

Αλλά τα προβλήματα δεν τελειώνουν εκεί. Επειδή το ποσό που καταβάλλεται εξαντλεί οικονομικά την οικογένεια, οι επόμενες ημέρες ξοδεύονται σε μια πυρετώδη ζήτηση για χρήματα. «Έκανα ό, τι μπορούσα για να παρατείνω τη διαμονή του πατέρα μου στο νοσοκομείο, και έτσι να επεκτείνω τη ζωή του. Τηλεφώνησα κάθε μέρα στο νοσοκομείο, αλλά η κατάστασή του άρχισε να επιδεινώνεται. Κάλεσα επίσης το λογιστήριο για να τους ενημερώσω πόσο μου χρωστάει ο πατέρας μου. Το ταξίμετρο του νοσοκομείου κυμαινόταν κοντά στα 1000 ευρώ την ημέρα. "Κακές ειδήσεις με βομβαρδίζουν κάθε μέρα", είπε ο Γκλιγκορόφσκι.

Πιεσμένος από όλες τις πλευρές, ο γιος οφείλει 10 χιλιάδες ευρώ για να αγοράσει λίγες μέρες φροντίδας για τον πατέρα του. Εν τω μεταξύ, το ταξίμετρο του νοσοκομείου χτυπά. Αναγκάζεται να αναζητήσει κρεβάτι για μεταφορά στη δημόσια υγεία.

"Με τριακόσιες συνδέσεις και επείγουσες καταστάσεις, μετά από λίγες μέρες βρίσκω μια θέση στην κλινική μολυσματικών ασθενειών. Αλλά χρειάζονται λίγα λεπτά. Μια άλλη ομάδα ασθενών ενδιαφέρεται για αυτό το κρεβάτι. Ο γέρος πρέπει να μεταφερθεί το συντομότερο δυνατόν, ώστε κανένας άλλος να μην πιάσει το κρεβάτι. Καλώ το ιδιωτικό νοσοκομείο για να κανονίσω τη μεταφορά. Αλλά πρώτα πρέπει να πληρώσετε. "Ο λογαριασμός ήταν 12 χιλιάδες ευρώ και είχα μόνο 10 χιλιάδες ευρώ", δήλωσε ο Γκλιγκορόφσκι.

Επειδή είναι θετικός, δεν μπορεί να πάει στο νοσοκομείο για να συγκεντρώσει τα υπόλοιπα χρήματα. Αναγκάζεται να καλέσει έναν φίλο για να του φέρει άλλα 2.000 ευρώ στο νοσοκομείο.

«Οδηγούσα στο Infective για να γνωρίσω τον πατέρα μου. Τον έφεραν μισοσυνείδητο, γυμνό, μαύρο στα αντιβράχια του και μπλε στο λαιμό του. Μπήκα για να το αναφέρω. Ο Ofkash μετακινήθηκε ακόμη και από το φορείο. Το επόμενο πρωί ένας άγνωστος αριθμός με τηλεφώνησε στις 7.

"Είσαι ο γιος του Krste;"
- Ναί.
- Λάβετε συμπόνια… "

Αφού το ζήτημα των τιμών θεραπείας του Kovid-19 σε ιδιωτικά νοσοκομεία έγινε επίκαιρο αυτές τις μέρες, ο Γκλιγκορόφσκι είπε στον DW για την εμπειρία που είχε η οικογένειά του στον αγώνα ενάντια στον «αόρατο εχθρό». Μοιράστηκε την ιστορία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου συναντήθηκε με πολλές αντιδράσεις και υποστήριξη - πολλοί μαρτυρούν ότι πέρασαν από ένα παρόμοιο ακανθώδες μονοπάτι, δείχνοντας το παράδειγμα των οικογενειών που έχασαν τα σπίτια τους, πούλησαν διαμερίσματα, σπίτια, ακίνητα, δανείστηκαν ή πήραν δάνεια , για να πληρώσουν τα έξοδα του νοσοκομείου για τον εαυτό τους ή τους αγαπημένους τους. Δυστυχώς, δεν πέτυχαν όλοι στη μάχη ενάντια στον επικίνδυνο ιό.

Το κράτος αποφάσισε πρόσφατα να περιορίσει τις τιμές που χρεώνουν τα ιδιωτικά νοσοκομεία για τη θεραπεία ασθενών με κοροναϊό σε 5.000 ευρώ. Τέτοιες ανακοινώσεις έρχονται περισσότερο από ένα χρόνο μετά την έναρξη της πανδημίας. Εν τω μεταξύ, οι πολίτες έχουν κάνει πολλές εκκλήσεις μέσω των κοινωνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης για να σταματήσουν να κερδίζουν κέρδη εις βάρος των τραγωδιών οικογενειών που αγωνίζονται με τον επικίνδυνο ιό. Όλοι ελπίζουν ότι σε μια εποχή πανδημίας το ταξίμετρο του νοσοκομείου δεν θα συνεχίσει να χτυπά ασταμάτητα.

Παρμένο από Deutsche Welle