Οι διαπραγματεύσεις με την ΕΕ δεν ανοίγουν με σχέδιο δημοτικών λυμάτων

Λιούμπισα Νικολόβσκι
Λιούμπισα Νικολόφσκι. / Φωτογραφία: Ελεύθερος Τύπος

Εάν ο Hristijan Mickoski είναι απλός άνθρωπος, τότε οι αντιδράσεις του στις συνταγματικές τροποποιήσεις μπορεί να είναι κατανοητές, αν και όχι δικαιολογημένες. Δηλαδή, οι απλοί πολίτες, ελλείψει ενημέρωσης, έχουν το δικαίωμα να υποκύψουν στα συναισθήματα και να αντιδρούν βίαια σε ορισμένες αδικίες, τις οποίες πιστεύουν ότι η διεθνής κοινότητα ή η γειτονική Βουλγαρία κάνει σε αυτούς και στην πατρίδα τους τη Μακεδονία. Αλλά ο Μίτσκοσκι δεν είναι σε καμία περίπτωση ένας απλός πολίτης. Είναι ένας πολιτικός που ισχυρίζεται ότι είναι πρωθυπουργός και οδηγεί αυτή τη χώρα και όλους τους πολίτες προς τη σωστή κατεύθυνση, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Από όσα έχουν ειπωθεί μέχρι τώρα, αφού δεν κάνει τίποτα άλλο τα τελευταία χρόνια, δεν δείχνει καμία ικανότητα να κατανοήσει τις διεθνείς σχέσεις. Επιπλέον, είναι προφανές ότι δεν υπάρχει κανείς γύρω του για να τον συμβουλέψει σωστά και να ξεκαθαρίσει τους κανόνες που ισχύουν στην υψηλή πολιτική στο πλαίσιο των νέων γεωστρατηγικών κινημάτων και των σφαιρών συμφερόντων των μεγάλων δυνάμεων. Και δεν θα το κάνει, γιατί αυτοί που ήταν υπεύθυνοι για την εξωτερική πολιτική από τον προκάτοχό του είχαν μόνο ένα καθήκον – να μην κάνουν τίποτα που θα μπορούσε να οδηγήσει σε λύση για το κράτος που θα έβλαπτε το κόμμα και τον ίδιο προσωπικά. Έτσι, για δέκα χρόνια, η διπλωματία στράφηκε προς τα μέσα αντί προς τα έξω, ώστε στο δημόσιο λόγο να δείχνει σταθερότητα και αποστροφή σε ό,τι προερχόταν από το διεθνές κοινό.

Γι’ αυτό και ο Μίτσκοσκι δείχνει πλέον «σκληρότητα» και αδιαλλαξία στις πιέσεις που εκτίθεται, γιατί οι βουλευτές του αρνούνται να εγκρίνουν τις συνταγματικές τροποποιήσεις σε βαθμό αλαζονείας. Σχεδόν έδιωξε τους ξένους διπλωμάτες, αυτούς που τώρα ηγούνται των διαπραγματεύσεων, με το μήνυμα - να τον σκεφτούν αν συνεχίσουν να έρχονται να φωτογραφηθούν με τους εκπροσώπους αυτής της Κυβέρνησης, επειδή ήταν βαθιά μπλεγμένοι στο έγκλημα και τη διαφθορά, και με αυτόν τον τρόπο θα είναι συνένοχοι και θα κάνουν μπελάδες στον εαυτό τους. Γίνεται σαφές ότι ο Μίτσκοσκι όχι μόνο δεν σκοπεύει να ψηφίσει συνταγματικές τροποποιήσεις, αλλά απομακρύνεται πλήρως από την τρέχουσα διαπραγματευτική διαδικασία. Ανακοινώνει το δικό του, όπως λέει, δημιουργικό σχέδιο που θα βασίζεται σε τρεις πυλώνες: εθνικό, πολιτικό και οικονομικό. Αν και δεν το εξήγησε πλήρως, επισήμανε μερικά σημεία.

Πρώτα και κύρια, πρώτα και κύρια, το σχέδιο περιλαμβάνει το αίτημα για πρόωρες βουλευτικές εκλογές. Γιατί οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης «δεν είχαν πλέον την αξιοπιστία» να ηγηθούν της χώρας και να διαπραγματευτούν! Πώς όμως ο Μίτσκοσκι αφαιρεί την αξιοπιστία που απέκτησαν στις εκλογές και η δική του βασίζεται μόνο σε δύο ή τρεις δημοσκοπήσεις που έγιναν για τις ανάγκες του κόμματος; Πέρα από την προκήρυξη εκλογών, ένα από τα ουσιαστικά στοιχεία του «σχεδίου» είναι η κατασκευή αποχετευτικών συστημάτων σε όλους τους δήμους, που θα φέρουν την Ευρωπαϊκή Ένωση πιο κοντά στους πολίτες, όπως λένε, στον γάιδαρο.

Δεν είναι ότι δεν το χρειάζονται οι πολίτες, αλλά δεν σημαίνει καν ότι αν κλείσουμε τους βόθρους, θα φέρουμε την Ευρώπη στο σπίτι και ακόμη λιγότερο ότι θα μπούμε στην ΕΕ με τους υπονόμους ή ότι θα έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Ή ότι, όπως ήδη ακούμε από κάποιους διανοούμενους, τότε ΑΥΤΟΙ από τις Βρυξέλλες θα μας παρακαλούν να μας δεχτούν στην ΕΕ! Αν αυτό πιστεύουν πραγματικά σε αυτό το πάρτι, τότε η φράση του Μίτσκοσκι «Έχω ένα σχέδιο» ξεπερνά το διάσημο ρητό του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ «Έχω ένα όνειρο...»

Το σχέδιο που παρουσιάζεται έτσι μπορεί να είναι καλό για προεκλογική εκστρατεία, αλλά είναι απίθανο να αφήσει σημάδι στην ιστορία, κάτι που ο ίδιος παραδέχεται ότι θέλει. Σκοπεύει να παρουσιάσει το σχέδιο σε διπλωμάτες στις Βρυξέλλες, τελεσίγραφο. Αν δεν το δεχτούν, δεν σκοπεύει να δεχτεί συνταγματικές τροποποιήσεις υπό αυτές τις προϋποθέσεις. «Είτε αυτό σημαίνει διακοπή της διαδικασίας ή αναζήτηση σχεδίου Β, αυτό δεν εξαρτάται από εμένα». Εξαρτάται από αυτούς που έρχονται εδώ», λέει ο Μίτσκοσκι. Πιθανώς ως αντίδραση στην απόρριψη του σχεδίου, ο αρχηγός του VMRO-DPMNE αναφέρει ως τελευταία πιθανότητα τη λύση της Συμφωνίας Καλής Γειτονίας με τη Βουλγαρία. Εντάξει, αλλά τι μετά; Φαίνεται ότι πολλά από τη «γρήγορη λωρίδα» για την ένταξη της πΓΔΜ στην ΕΕ, για την οποία μιλούσε μέχρι πρόσφατα ο Μίτσκοσκι.

(Ο συγγραφέας είναι δημοσιογράφος)

Λήψη από το Frontline.mk

Αγαπητέ αναγνώστη,

Η πρόσβασή μας στο περιεχόμενο ιστού είναι δωρεάν, γιατί πιστεύουμε στην ισότητα στην πληροφόρηση, ανεξάρτητα από το αν κάποιος μπορεί να πληρώσει ή όχι. Ως εκ τούτου, για να συνεχίσουμε το έργο μας, ζητάμε τη στήριξη της αναγνωστικής μας κοινότητας στηρίζοντας οικονομικά τον Ελεύθερο Τύπο. Γίνετε μέλος του Sloboden Pechat για να βοηθήσετε τις εγκαταστάσεις που θα μας επιτρέψουν να παρέχουμε μακροπρόθεσμες και ποιοτικές πληροφορίες και ΜΑΖΙ ας εξασφαλίσουμε μια ελεύθερη και ανεξάρτητη φωνή που θα είναι ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ.

ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΕΝΑΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ.
ΜΕ ΑΡΧΙΚΟ ΠΟΣΟ 60 ΔΕΝΑΡ

Βίντεο της ημέρας