Αβάσιμες οι κατηγορίες για δήθεν εκβουλγαρισμό, αμύνεται η μακεδονική ομάδα στην Ιστορική Επιτροπή

Φωτογραφία: MIA

Μετά τις δημοσιευμένες αποφάσεις της Μικτής Πολυκλαδικής Επιτροπής Ιστορικών και Εκπαιδευτικών Θεμάτων που εγκρίθηκαν το 2018 και το 2019, εμφανίστηκαν στο κοινό αντιδράσεις που κυριαρχούσαν συκοφαντίες, κατηγορίες και χειρισμοί για αντιεπιστημονική, προδοσία και εκβουλγαρισμό, χωρίς να προβάλουν επιχειρήματα και αυτά τα λίγα επιχειρήματα Αυτό που στην πραγματικότητα προσφέρονται είναι αυθαίρετες, αντιεπαγγελματικές και επιλεκτικές ερμηνείες της ιστορίας, χρησιμοποιώντας κενή και πολιτικοποιημένη ρητορική για τον δήθεν εκβουλγαρισμό της Μακεδονίας και των Μακεδόνων, σύμφωνα με τη σημερινή αντίδραση της μακεδονικής ομάδας της Κομισιόν.

«Η μεγαλύτερη απογοήτευση και ταυτόχρονα ειρωνεία είναι ότι οι κατηγορίες για δήθεν προδοσία αναφέρονται κυρίως στη μακεδονική ιστοριογραφία, η οποία μάλιστα ήδη σημείωσε τα πραγματικά στοιχεία που αναφέρονται στις αποφάσεις της Επιτροπής», αναφέρεται στην αντίδραση.

Σύμφωνα με τα μέλη της Επιτροπής, το μεγαλύτερο ψέμα είναι ότι τα κείμενα που συνιστούν κοινή λατρεία θα εφαρμοστούν στο εκπαιδευτικό σύστημα, αν και έχει δηλωθεί με κάθε ευκαιρία μέχρι τώρα ότι η κοινή λατρεία είναι ένα πράγμα και οι συστάσεις των σχολικών βιβλίων είναι εντελώς διαφορετικές θέμα συζήτησης.

«Τα πρόσωπα που προτάθηκαν για κοινή τιμή επιλέχθηκαν λόγω της οικουμενικής τους σημασίας για τους πολιτισμούς των σύγχρονων χωρών και λόγω της ύπαρξης ιστορικών παραδόσεων και στις δύο κοινωνίες για τη δραστηριότητά τους», επισημαίνει η μακεδονική ομάδα της Επιτροπής.

Σχετικά με τον Αγ. Κύριλλο και Μεθόδιο, τα μέλη της Επιτροπής επισημαίνουν έργα στο κείμενο, πουθενά δεν ερμηνεύεται ότι είναι «Βούλγαροι Σλάβοι παιδαγωγοί» και ότι «ο σλαβικός γραμματισμός είναι αρχαιοβουλγαρικός».

«Στο κείμενο γράφεται ότι το έργο τους «έθεσε τα θεμέλια του χριστιανικού πολιτισμού και πνευματικότητας των σλαβικών λαών. Η αποδοχή και η διάδοση του γραμματισμού και οι μεταφράσεις των λειτουργικών βιβλίων δίνουν τη δυνατότητα στους σλαβικούς λαούς να εξοικειωθούν με τις χριστιανικές διδασκαλίες σε μια κατανοητή γλώσσα». Επιπλέον, λέγεται ότι «το έργο του Αγ. Ο Κύριλλος και ο Μεθόδιος διατηρήθηκαν και αναπτύχθηκαν στα λογοτεχνικά κέντρα της Πρέσλαβ και της Οχρίδας, που τότε βρίσκονταν στην επικράτεια του μεσαιωνικού βουλγαρικού κράτους, όπου οι μαθητές τους έβρισκαν συνθήκες εργασίας». Πού λέει για τον βουλγαρικό χαρακτήρα των αγίων αδελφών και την αποστολή τους ή είναι ο στόχος να πει κανείς ψέματα στο κοινό και συνειδητά να υποκινήσει φόβο ότι κάποιος θα «βουλγαρίσει» τους Μακεδόνες;», λένε τα μέλη της μακεδονικής ομάδας της Η Ιστορική Επιτροπή στην αντίδραση. .

Επισημαίνουν ότι σε σχέση με τον Κλήμεντα και τον Ναούμ, αρκεί να δούμε τι γράφεται στα έργα των πιο αναφερόμενων Μακεδόνων συγγραφέων, οι οποίοι δηλώνουν ξεκάθαρα ότι μετά την εξορία τους στη Μοραβία, τους υποδέχτηκε με υψηλές τιμές ο Βούλγαρος ηγεμόνας Μπόρις. , μετά την οποία «ο Κλήμεντος το 886 στάλθηκε επίσημα σε ιεραποστολικό έργο στην περιοχή της Κουτμιτσέβιτσα...», όπου βρισκόταν η Οχρίδα.

«Στην κύρια πηγή για τη ζωή του Κλίμεντ Οχριδάνσκι λέγεται: «Όπως κάποτε ο απόστολος Παύλος στάλθηκε από τον άγγελο στη Μακεδονία, έτσι και αυτή τη φορά ο Αγ. Ο Κλήμης στάλθηκε από τον ευσεβή βασιλιά Boris στις περιοχές της Οχρίδας, δηλαδή στην περιοχή Kutmichevica» (Άγιος Κλήμης της Αχρίδας - αγιογραφία και υμνογραφία, Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία - Αρχιεπισκοπή Οχρίδας, Επισκοπή Debarko-Kichevska, Οχρίδα 2016, 15 .)», προστίθεται στην αντίδραση, ενώ επισημαίνεται ότι με βάση πηγές αναφέρεται ότι ο Ναούμ και ο Κλίμεντ έδρασαν στο πλαίσιο του βουλγαρικού κράτους.

Σύμφωνα με τα μέλη της Επιτροπής, όλα αυτά, συμπεριλαμβανομένου του γεγονότος ότι στην εκκλησία στο μοναστήρι του Αγ. Υπάρχει επίσης μια τοιχογραφία του Τσάρου Μπόρις στο Ναούμ, ωστόσο αυτή δεν δίνει βουλγαρικό σημάδι ούτε στα πνευματικά ούτε στα υλικά έργα του Κλήμεντου και του Ναούμ.

«Πώς η επισήμανση βασικών πραγματικών δεδομένων από τον 9ο και τον 10ο αιώνα μας κάνει τους Μακεδόνες Βούλγαρους;» Πού αναφέρεται στα κείμενα ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι Βούλγαροι ή Μακεδόνες; Πιστεύουμε ότι τον 9ο και 10ο αιώνα υπήρχαν Μακεδόνες και Βούλγαροι όπως υπάρχουν σήμερα;», αναρωτιούνται τα μέλη της Επιτροπής.

Επισημαίνουν ότι είναι ακόμη πιο ενδιαφέρον το γεγονός ότι αυτά τα δεδομένα αποτελούν μέρος των σχολικών εγχειριδίων ιστορίας της ΠΓΔΜ για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, μεταξύ των οποίων συγγραφείς είναι όσοι ιστορικοί παρουσιάζουν αυτά τα πραγματικά δεδομένα ως «βουλγαρισμός».

«Σύμφωνα με τη λογική των χειρισμών θα έπρεπε να είχαμε βουλγαριστεί εδώ και πολύ καιρό, δεδομένου ότι όλα σημειώνονται στη μακεδονική ιστοριογραφία και στη μακεδονική παιδεία. Αυτό σημαίνει ότι κάποιοι από αυτούς τους συγγραφείς που σήμερα σπέρνουν φόβο ότι οι Μακεδόνες θα «βουλγαριστούν» με τις συστάσεις για κοινή λατρεία, ουσιαστικά ξεκίνησαν τον «βουλγαρισμό» του μακεδονικού λαού πριν από δέκα και πλέον χρόνια; Γιατί αυτά τα βασικά ιστοριογραφικά δεδομένα που σημειώνονται από τους ιστορικούς της Μακεδονίας αποτελούν πλέον πρόβλημα; Και τέλος, γιατί λείπει η στοιχειώδης ειλικρίνεια από τους ενδιαφερόμενους επικριτές για να παραδεχτούν ότι οι συστάσεις της Επιτροπής περιέχουν ακριβώς αυτό που έγραψαν στα έγγραφά τους πριν;», πρόσθεσε η αντίδραση.

Η Επιτροπή επισημαίνει ότι υπήρξαν κατηγορίες ότι παραλείφθηκαν άλλα σημαντικά πραγματικά στοιχεία για τα πρόσωπα αυτά και έτσι ελαχιστοποιήθηκε ο μακεδονικός χαρακτήρας τους, σε αντίθεση με τον βουλγαρικό, ή ότι έπρεπε να τονιστεί ο όρος Σλάβοι και τα παράγωγά του.

«Πρώτον, είναι απογοητευτικό ότι στις επιθέσεις αυτοί οι ιστορικοί δεν συνειδητοποίησαν ότι αυτά τα κείμενα δεν είναι επιστημονικά άρθρα στα οποία πρέπει να ερμηνεύονται τα γεγονότα και ότι δεν μπορούν να δοθούν όλα τα δεδομένα σε αυτά. Οι ερμηνείες και η ιστοριογραφική συζήτηση θα συνεχιστούν μετά από αυτές τις συστάσεις. Δεύτερον, δεν μπορούμε να καταλάβουμε πώς θα κάναμε αυτά τα πρόσωπα Μακεδόνες αν αναφέραμε ότι ο Αγ. Ο Κύριλλος και ο Μεθόδιος στάλθηκαν από το Βυζάντιο σε αποστολή στη Μοραβία ή ότι γεννήθηκαν στη Θεσσαλονίκη από Ρωμαίους γονείς που ήταν στην υπηρεσία του Βυζαντίου και μιλούσαν ελληνικά; Τρίτον, πώς η έμφαση στους Σλάβους θα κάνει τις διαφορές μεταξύ Μακεδόνων και Βουλγάρων, όταν και ο βουλγαρικός λαός είναι σλαβικός λαός;», αναφέρει η μακεδονική ομάδα της Ιστορικής Επιτροπής.

Προσθέτουν ότι σχετικά με τον Βασιλιά Σαμουήλ, δεν έχει ειπωθεί κάτι νέο με το κείμενο που εγκρίθηκε, που δεν είπαν και έγραψαν οι Μακεδόνες ιστορικοί, επειδή οι Μακεδόνες ιστορικοί που μελέτησαν ή μελετούν τον Σαμουήλ σημείωσαν αυτό που σημείωσε η Επιτροπή.

«Δηλαδή ότι «στην ιστοριογραφία έχει διαμορφωθεί μια αρκετά ευρεία συναίνεση (αν και όχι πλήρης) ως προς τη μορφή - το βουλγαρικό βασίλειο, και το περιεχόμενο εμφανίζεται ως αμφισβητούμενο». Στην εργασία «The Political-Ideological Traditions of Samuel's State: Reconceptualization of Historical Interpretation and Contextualization» που δημοσιεύτηκε στο Contributions to the History of Macedonia and Macedonian Culture στην έκδοση 2020 του MANU, ο Mitko Panov αναφέρει: «Ακολουθώντας αυτή τη βυζαντινή αντίληψη, οι παραδοσιακοί μελετητές αντιπροσωπεύουν την πολιτική του Σαμουήλ είτε ως άμεση συνέχεια της Πρώτης Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας είτε ως ανεξάρτητο κράτος που ιδρύθηκε στη Μακεδονία που συνεχίζει τις κρατικές και εκκλησιαστικές παραδόσεις της Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας». Επιπλέον, ορισμένοι από τους «παραδοσιακούς μελετητές» είναι στην πραγματικότητα αυθεντίες στις σύγχρονες μεσαιωνικές σπουδές. Ας αναφέρουμε και την Εγκυκλοπαίδεια του MANU, που αναφέρει τα εξής: «Στις πηγές συχνά αναφέρεται ως Βούλγαρος Τσάρος, και η χώρα του ως Βασίλειο της Βουλγαρίας». Από την άλλη, για την υπόθεση ότι το βασίλειο του Σαμουήλ είναι μακεδονικό, λέγεται ότι «δεν έχει γίνει πλήρως αποδεκτό ούτε στη μακεδονική ιστοριογραφία», επισημαίνεται στην αντίδραση.

Τα μέλη της μακεδονικής ομάδας της Επιτροπής ρωτούν επίσης πώς αυτά τα κείμενα, που είναι προτάσεις-συστάσεις γιατί τα Σκόπια και η Σόφια θα μπορούσαν να τιμήσουν αυτά τα πρόσωπα, αποτελούν υποβάθμιση της μακεδονικής ιστορικής επιστήμης, όταν η ίδια επιστήμη κατέγραψε αυτά τα βασικά πραγματικά δεδομένα.

«Με ποιον τρόπο αυτά τα κείμενα θα αρνηθούν την εθνογένεση του μακεδονικού λαού ή θα εκβουλγαριστεί το μακεδονικό;». Εκτός από κενές προτάσεις, θα θέλαμε να δούμε ένα συγκεκριμένο επιχείρημα και παράδειγμα ότι θα αρνηθεί η εθνογένεση του μακεδονικού λαού. Η μακεδονική ιστοριογραφία έχει τη γνώση και την ικανότητα να αντιμετωπίσει το παρελθόν και δεν πρέπει να αγκιστρώνεται κάτω από μια γυάλινη καμπάνα με χειρισμούς και πολιτικοποιήσεις. Διαφορετικά, κάθε ελευθερία επιστημονικής έκφρασης καταπνίγεται» τονίζει η αντίδραση.

Οι Μακεδόνες ιστορικοί τονίζουν ότι οι Μακεδόνες θα συνεχίσουν να γιορτάζουν και να τιμούν αυτές τις προσωπικότητες ως μέρος της μακεδονικής ιστορίας, πολιτισμού και παράδοσης και ο πιθανός κοινός εορτασμός κατά τη διάρκεια ιωβηλαίων, επετείων και κατάλληλων περιστάσεων μπορεί να είναι μόνο ένας τρόπος να δείξουμε ότι αυτές οι προσωπικότητες έχουν παγκόσμιο χαρακτήρα.

«Πουθενά δεν προτείνεται αυτό που κάποιος επίμονα θέλει να δείξει». Καμία από τις συστάσεις δεν υποδηλώνει ότι οι Μακεδόνες δεν έχουν το δικαίωμα να γιορτάζουν ανεξάρτητα τις εθνικές και ιστορικές τους αξίες και κανείς δεν τις «απομακεδονίζει», όπως χειραγωγείται, γιατί είναι απολύτως θεμιτό στην εθνική πολιτική μνήμης, η κληρονομιά αυτών των προσωπικοτήτων να εορταστεί ως εθνική κληρονομιά», επισημαίνουν στην αντίδραση τα μέλη της Ιστορικής Επιτροπής.

Απευθύνονται επίσης στους συναδέλφους τους ιστορικούς στη Βουλγαρία, τονίζοντας ότι η «αγαλλίαση» και η «γιορτή της νίκης» από Βούλγαρους ιστορικούς είναι επιπόλαιη και αντιπροσωπεύει ψευδή θριαμβολογία, η οποία απλώς παρεμβαίνει στο έργο της Επιτροπής και στις καλές σχέσεις μεταξύ του Μακεδόνα και του Βούλγαρου Ανθρωποι.

«Πουθενά στο κείμενο δεν γράφεται για τον βουλγαρικό εθνικό χαρακτήρα της Μακεδονίας, των αγίων αδελφών Κυρίλλου και Μεθοδίου και των μαθητών τους, αλλά είναι η προσπάθειά τους να ξεφύγουν από το γεγονός ότι τα κείμενα αρνούνται τις εθνικιστικές θεωρίες που καθιερώθηκαν στη Βουλγαρία, οι οποίες ισχυρίζονται ότι τα παλαιοσλαβικά είναι παλαιοβουλγαρικά ή ότι ο Κύριλλος και ο Μεθόδιος είναι Βούλγαροι παιδαγωγοί. Κι αυτό γιατί προφανώς δεν θέλουν να δεχτούν ότι στον Μεσαίωνα η πίστη είναι στη δυναστεία ή το στέμμα και αυτό δεν σημαίνει πολιτιστική και εθνοτική προσήλωση και η χρήση πολυτωνύμων (Βουλγαρία) δεν ισοδυναμεί με εθνώνυμα», οι ιστορικοί μήνυμα στους Βούλγαρους συναδέλφους τους.

Τα μέλη της μακεδονικής ομάδας της Επιτροπής τονίζουν επίσης ότι τα χαρακτηριστικά του μεσαιωνικού κράτους δεν έχουν ταυτότητα όπως τα καταλαβαίνουμε σήμερα, ειδικά όχι σε εκείνη την πρώιμη μεσαιωνική περίοδο, «όπως ισχυρίζεται η πλειονότητα της παγκόσμιας επιστήμης, στην οποία αναφερθήκαμε. στο κείμενο για τον βασιλιά Σαμουήλ, προσθέτοντας ότι επομένως θεωρούν ότι οι συστάσεις είναι ήττα των ιστορικών μύθων και στις δύο χώρες και έτσι πρέπει να διαβαστούν.

«Τέλος, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε άλλους συναδέλφους ιστορικούς από το Ινστιτούτο Εθνικής Ιστορίας, το Τμήμα Ιστορίας της Φιλοσοφικής Σχολής των Σκοπίων και το Πανεπιστήμιο Gotse Delchev στο Στιπ, με τους οποίους ζητήθηκε η γνώμη στο έργο της Επιτροπής, καθώς και που ήταν μέρος της ομάδας όταν εγκρίθηκαν αυτές οι συστάσεις – καθ. Ο Δρ Vancho Gjorgjiev, καθ. Ο Dr Darko Stojanov και ο Prof. Δρ Aleksandar Litovski», αναφέρει η αντίδραση της μακεδονικής ομάδας στη Μικτή Πολυκλαδική Επιτροπή Ιστορικών και Εκπαιδευτικών Θεμάτων.

Αγαπητέ αναγνώστη,

Η πρόσβασή μας στο περιεχόμενο ιστού είναι δωρεάν, γιατί πιστεύουμε στην ισότητα στην πληροφόρηση, ανεξάρτητα από το αν κάποιος μπορεί να πληρώσει ή όχι. Ως εκ τούτου, για να συνεχίσουμε το έργο μας, ζητάμε τη στήριξη της αναγνωστικής μας κοινότητας στηρίζοντας οικονομικά τον Ελεύθερο Τύπο. Γίνετε μέλος του Sloboden Pechat για να βοηθήσετε τις εγκαταστάσεις που θα μας επιτρέψουν να παρέχουμε μακροπρόθεσμες και ποιοτικές πληροφορίες και ΜΑΖΙ ας εξασφαλίσουμε μια ελεύθερη και ανεξάρτητη φωνή που θα είναι ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ.

ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ ΕΝΑΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ.
ΜΕ ΑΡΧΙΚΟ ΠΟΣΟ 60 ΔΕΝΑΡ

Βίντεο της ημέρας