Οι άνθρωποι ζουν περισσότερο από ποτέ. Από το 1950 έως σήμερα, το μέσο προσδόκιμο ζωής παγκοσμίως έχει αυξηθεί από 47 σε 73 χρόνια. Αυτό το αξιοσημείωτο έργο επιτεύχθηκε με τη μείωση της φτώχειας και την εξάλειψη των ασθενειών. Αλλά σε χώρες των οποίων οι πολίτες ζουν τώρα στα τελευταία τους χρόνια, τίθεται το περίπλοκο ερώτημα: «Πραγματικά παρατείνουμε τη ζωή ή απλώς αναβάλλουμε τον θάνατο;», λέει "BigTink".

Να παρατείνει τη ζωή ή να καθυστερήσει τον θάνατο;

Μια ομάδα ερευνητών από το Ινστιτούτο Karolinska στη Σουηδία έκανε αυτήν ακριβώς την ερώτηση η νέα του μελέτη, το οποίο δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο American Journal of Public Health. Ο δημογράφος Μάρκους Έμπελινγκ και οι συνάδελφοί τους χρησιμοποίησαν μεγάλες δημόσιες βάσεις δεδομένων για να παρακολουθήσουν την πορεία όλων των θανάτων σε άτομα άνω των 70 ετών στη Σουηδία μεταξύ 2018 και 2020, εστιάζοντας στους τελευταίους 12 μήνες της ζωής των ασθενών. Πρώτα απ 'όλα, ήθελαν να μάθουν πώς πεθαίνουν οι περισσότεροι ηλικιωμένοι.

Πεθαίνουν γρήγορα και ξαφνικά ή σκληρά και πολύ; Πεθαίνουν στο σπίτι, σωματικά σε καλή κατάσταση και ψυχικά διατηρημένοι μέχρι τέλους; Ή μήπως πεθαίνουν σε ένα ίδρυμα, έχουν αναπηρία και εξαρτώνται από τη φροντίδα στα τελευταία τους χρόνια; Τραγικά, φαίνεται να εμπίπτουν όλο και περισσότερο στην τελευταία κατηγορία.

«Τα δύο τρίτα όλων των θανάτων συνοδεύονταν από εκτεταμένη φροντίδα κατά το τελευταίο έτος της ζωής και τουλάχιστον οι μισοί χρειάστηκαν πρόσθετη ιατρική φροντίδα. «Οι περισσότεροι θάνατοι σήμερα δεν συμμορφώνονται με αυτό που συνήθως αποκαλείται «όμορφος» θάνατος», δήλωσαν οι ερευνητές.

Ο Ebeling και οι συνεργάτες του διαπίστωσαν επίσης ότι η παρατεταμένη φροντίδα στο τέλος της ζωής ήταν πιο συχνή σε άτομα άνω των 83 ετών, το προσδόκιμο ζωής στη Σουηδία, υποδεικνύοντας ότι οι άνθρωποι που ζουν περισσότερο - πεθαίνουν περισσότερο, είναι πιο πιθανό να υποφέρουν από διάφορες ιατρικές καταστάσεις και φυσιολογικά φορτία.

Το προσδόκιμο ζωής όσον αφορά την υγεία

Αυτό το εύρημα εφιστά την προσοχή στο συχνά συζητούμενο χάσμα μεταξύ της διάρκειας ζωής ενός ατόμου και της διάρκειας ζωής της υγείας. Το προσδόκιμο ζωής είναι πόσο καιρό ζει κάποιος και το προσδόκιμο υγείας είναι πόσο καιρό κάποιος ζει με καλή υγεία, χωρίς χρόνιες ασθένειες και αναπηρία. Στην ιδανική περίπτωση, θα πρέπει να είναι σχεδόν ίσοι. Στην πραγματικότητα, καθώς το προσδόκιμο ζωής του ανθρώπου έχει αυξηθεί τα τελευταία πενήντα περίπου χρόνια, το προσδόκιμο υγιούς ζωής δεν συμβαδίζει. Οι αναλύσεις δείχνουν ένα τρέχον χάσμα 10 έως 15 ετών μεταξύ του προσδόκιμου ζωής και του προσδόκιμου υγείας των ανθρώπων στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Δυστυχώς, αυτό που μπορεί να κάνει η φροντίδα στο τέλος της ζωής είναι να παρατείνει τη ζωή, αλλά με λίγα οφέλη για την υγεία. Τα φάρμακα και οι διαδικασίες που αντιμετωπίζουν τις υποκείμενες ιατρικές παθήσεις στους ηλικιωμένους συχνά παρεμποδίζονται από το γεγονός ότι η υγεία δεν μπορεί να αποκατασταθεί πλήρως.

Τελικά, ο καλύτερος τρόπος για να αυξήσουμε το προσδόκιμο ζωής και να παραμείνουμε ανεξάρτητοι από τη βοήθεια μέχρι το τέλος είναι να αποτρέψουμε τον εαυτό μας από το να μπούμε σε αυτή την κατάσταση. Αυτό σημαίνει υγιεινό τρόπο ζωής - σωστή και υγιεινή διατροφή, αποχή από το κάπνισμα, κατανάλωση αλκοόλ με μέτρο, διατήρηση κοινωνικών επαφών, διατήρηση της ψυχικής φυσικής κατάστασης και, κυρίως, σωματική δραστηριότητα. Θα ήταν ιδανικό εάν αυτές οι συνήθειες διατηρούνταν και στην τρίτη ηλικία.