Τα δάση σε ορεινές περιοχές εξαφανίζονται με ανησυχητικό ρυθμό, απειλώντας τη φύση σε μερικά από τα πιο πλούσια βιολογικά μέρη του πλανήτη μας, προειδοποιούν οι επιστήμονες.

Από το 2000, περισσότερο από το 7 τοις εκατό των δασών έχουν εξαφανιστεί σε ορεινές περιοχές, μια περιοχή μεγαλύτερη από το Τέξας, ανακάλυψαν ερευνητές μελετώντας δορυφορικές εικόνες και δεδομένα. Το BBC.

Τα ορεινά δάση είναι μεγάλες εκτάσεις δασικής γης σε φυσικά ύψη έως και 2000 μέτρα. Βρίσκονται σε δύο από τα τρία γεωγραφικά πλάτη της Γης (τροπική ζώνη και εύκρατη ζώνη).

Οι εύκρατες ζώνες σε αυτήν την ταξινόμηση περιλαμβάνουν τα δάση των Πυρηναίων (Ευρώπη), της Σιέρα Νεβάδα (Βόρεια Αμερική), τα δάση των Ιμαλαΐων (Ασία) και η διατροπική ζώνη περιλαμβάνει τα δάση των Άνδεων (Νότια Αμερική), τα δάση των ορεινών περιοχών της Αιθιοπίας (Αφρική) και εκείνων της Νέας Βρετανίας (Ωκεανία).

Η εξαφάνιση των περισσότερων ορεινών δασών έχει παρατηρηθεί σε τροπικές περιοχές, βασικούς φυσικούς οικοτόπους, με τα απειλούμενα είδη ζώων να κινδυνεύουν ακόμη περισσότερο.

Τα περισσότερα δάση στην ορεινή περιοχή έχουν εξαφανιστεί λόγω υλοτόμησης, δασικών πυρκαγιών και αποψίλωσης των δασών για μετατροπή σε γεωργική γη.

Η μελέτη, που πραγματοποιήθηκε από επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Λιντς και το Νότιο Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας στην Κίνα, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό One Earth.

Οι ορεινές περιοχές φιλοξενούν περισσότερο από το 85 τοις εκατό των πουλιών, θηλαστικών και αμφιβίων στον κόσμο, ενώ οι δασικές ορεινές περιοχές είναι ιδιαίτερα σημαντικοί βιότοποι για τη χλωρίδα και την πανίδα, ανέφεραν οι ερευνητές.

Παλαιότερα προστατεύονταν από τη σχετική δυσπρόσιτη θέση τους, αλλά σε αυτόν τον αιώνα, τέτοια δάση καθαρίζονται όλο και πιο συχνά.

Οι ερευνητές παρακολούθησαν τις αλλαγές στη δασική κάλυψη σε ορεινές περιοχές του κόσμου μεταξύ 2001 και 2018, συγκρίνοντας διαφορετικούς τύπους δασών σε διαφορετικά υψόμετρα για να μελετήσουν πώς η αποψίλωση των δασών έχει επηρεάσει τη φύση.

Χάνουμε τα ορεινά δάση πολύ πιο γρήγορα από πριν, τόνισαν, με την εξαφάνισή τους να επιταχύνεται κατά 2010% μεταξύ 2018 και 50 σε σύγκριση με την περίοδο 2001-2009.

Η μεγαλύτερη απώλεια δασών έχει παρατηρηθεί στην Ασία, τη Νότια Αμερική, την Αφρική, την Ευρώπη και την Αυστραλία. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η πιο υπεύθυνη για αυτό στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ασίας είναι η εκκαθάριση των δασών για μετατροπή σε γεωργική γη.

Ταυτόχρονα, οι λεγόμενες προστατευόμενες δασικές εκτάσεις τα πήγαν πολύ καλύτερα. Τόνισαν επίσης ότι είναι σημαντική η μέριμνα για τον πληθυσμό των ορεινών δασικών περιοχών.

Οποιαδήποτε νέα μέτρα για τη διατήρησή τους «θα πρέπει να συμβιβάζουν την ανάγκη για καλύτερη προστασία των δασών και ταυτόχρονα να εγγυώνται τη διαδικασία παραγωγής τροφίμων και την ευημερία των ανθρώπων που ζουν εκεί», καταλήγουν.