Φορτηγά, ως επί το πλείστον από τη Σερβία, γεμάτα με όλα τα μέρη εκτός από σίδηρο, μπαίνουν στο τεράστιο εργοστάσιο της Makstil. Το σίδερο στοιβάζεται και γίνεται ένας λόφος μπροστά από την αίθουσα του εργοστασίου, απ' όπου με το «γίγαντα νύχι» της εξειδικευμένης μηχανής, μπαίνει στο εργοστάσιο για τον καθαρισμό, το παρασκεύασμά του και την προετοιμασία για την είσοδο στο φούρνο όπου θα λιώσει.

Από αυτό το σημείο ξεκίνησε η βόλτα για τους δημοσιογράφους μέσα από τα εργοστάσια της «Makstil», σημαντικής βιομηχανικής δυναμικότητας της χώρας.

- Ο σίδηρος δεν πεθαίνει ποτέ. Οτιδήποτε είναι φτιαγμένο από σίδηρο μπορεί να ανακυκλωθεί και κάτι νέο να ξαναφτιάξει. Δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου απόβλητα από σίδηρο. Η "Makstil" δεν παράγει σιδηρομετάλλευμα, είναι μια εντελώς διαφορετική τεχνολογία. Αγοράζουμε το μεγαλύτερο μέρος του παλιού σιδήρου από τη Σερβία, και αγοράζουμε επίσης στο σπίτι από αδειοδοτημένα παλιοσίδερα - εξηγεί ο Dimitar Cvetkovski, Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου.

Από τα ελάχιστα απόβλητα της παραγωγικής διαδικασίας που συλλέγεται εδώ και χρόνια από τη «Makstil», έχει δημιουργηθεί ένας λόφος σκωρίας - ένα υλικό από το οποίο μπορούν να κατασκευαστούν αυτοκινητόδρομοι, αλλά ακόμα κανείς δεν το αγοράζει. Αλλά γι' αυτό το εργοστάσιο καταφέρνει να πουλήσει τη σκόνη του φίλτρου (που είναι στην πραγματικότητα ένα ολόκληρο κτίριο - μια μονάδα διήθησης). Οι ειδικοί της «Makstil» λένε ότι η σκόνη είναι πλούσια σε μη σιδηρούχα μέταλλα και ότι υπάρχουν χώρες που τα εξάγουν.

Κατευθυνόμαστε σε μια άλλη αίθουσα του εργοστασίου - υπάρχει ένα χαλυβουργείο. Σε ένα μέρος μπορείτε να δείτε δυνατό φως, κάτι σαν ηφαιστειακή λάβα, από όπου εξαπλώνεται η θερμότητα. Είναι ο φούρνος όπου όλα τα σιδερένια αντικείμενα, κομμένα στο κατάλληλο μέγεθος, μετατρέπονται σε υγρό σίδηρο.

- Μπορούμε να λιώσουμε μια ατμομηχανή, αλλά φυσικά το σύνολο δεν μπορεί να μπει, αλλά θα πρέπει να παρασκευαστεί σωστά - εξηγεί ο Cvetkovski.

Η διαδικασία πραγματοποιείται σε θερμοκρασία 1.800 βαθμών Κελσίου. Είχαμε επίσης την ευκαιρία να δούμε την ψύξη, όταν ο συνδυασμός ζεστού σιδήρου με κρύο νερό δημιουργεί σύννεφα υδρατμών.

Η ολοκλήρωση της διαδικασίας πραγματοποιείται σε μια άλλη τεράστια αίθουσα - ένα ελασματουργείο, όπου οι σιδερένιοι λίθοι που δημιουργούνται από τα παλιά απορρίμματα μετατρέπονται σε λαμαρίνα. Μεγάλο μέρος αυτής της λαμαρίνας θα είναι τότε μέρος πολλών πλοίων που θα πλεύσουν σε όλο τον κόσμο, αλλά θα έχουν άλλες εφαρμογές.

Δεν υπάρχουν πολλοί εργάτες σε αυτές τις αίθουσες του εργοστασίου, η διαδικασία είναι κυρίως αυτοματοποιημένη. Φυσικά, κανείς δεν μπορεί να κάτσει για πολύ σε ένα καζάνι που λιώνουν το σίδερο, ούτε να σηκώσει με το χέρι τεράστιους σιδερένιους ογκόλιθους. Ωστόσο, ένας από τους εργαζόμενους κόβει συνεχώς τους χοντρούς σιδερένιους λίθους… Η «Makstil» τονίζει ότι επενδύουν συνεχώς στην ανάπτυξη και βελτίωση του εργασιακού περιβάλλοντος για τους εργαζόμενους, καθώς και για την ασφάλειά τους.

- Εμβαθύνουμε συνεχώς τη συνεργασία με τις δευτεροβάθμιες επαγγελματικές σχολές και τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Η εταιρεία, από την άλλη, έχει συνεχώς περίπου 1.000 εργαζόμενους - εξηγεί η εταιρεία.

Η Makstil πέρυσι παρήγαγε 314.508 τόνους ασθενούς και 273.983 τόνους λαμαρίνας. Το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής, δηλαδή το 61% πηγαίνει στην ΕΕ, η Τουρκία είναι επίσης μια μεγάλη αγορά όπου πηγαίνει το 21% της παραγωγής. Το 11% του σιδήρου μας ταξιδεύει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και οι εγχώριες εταιρείες κάνουν το 7% των ποσοτήτων.

Μετά τη «Φένη», η «Makstil» είναι ο μεγαλύτερος καταναλωτής ρεύματος και είναι μια εταιρεία που είναι ο μεγαλύτερος καταναλωτής ρεύματος, σίγουρα μετά την «ΤΕ-ΤΟ» που ουσιαστικά παράγει ρεύμα από φυσικό αέριο.