Μια εξαιρετική ευκαιρία να παρακολουθήσετε ευρωπαϊκές ταινίες και να επισκεφθείτε το φεστιβάλ κινηματογράφου στο Βερολίνο παρέχει το καινοτόμο έργο «European Film Challenge» και φέτος το αποτέλεσμα της πρόκλησης βίωσε ο κινηματογραφόφιλος Dragan Ristovski.

Το έργο European Film Challenge είναι μια νεαρή σινεφίλ κοινότητα ευρωπαίων λάτρεις του κινηματογράφου που επιθυμούν να γνωρίσουν τον κινηματογράφο από την πρώτη γραμμή μέσω του περιεχομένου ταινιών, των συστάσεων και της αποκλειστικής πρόσβασης σε ταινίες και φεστιβάλ.

Για να συμμετάσχετε στο έργο, πρέπει να εγγραφείτε στην κατάλληλη πλατφόρμα, να παρακολουθήσετε για δέκα εβδομάδες δέκα ευρωπαϊκά κινηματογραφικά επιτεύγματα σε φεστιβάλ, κινηματογράφους, τηλεόραση ή σε νόμιμες διαδικτυακές πλατφόρμες και να το καταχωρήσετε στο προφίλ σας και για κάθε ταινία ο τίτλος πρέπει να να "επισυνάπτεται" μαζί με μια φωτογραφία που αποδεικνύει ότι η ταινία έχει προβληθεί, καθώς και τον τόπο ή την πλατφόρμα στην οποία μεταδόθηκε η προβολή.

Το έργο υλοποιείται στη χώρα μας εδώ και τρία χρόνια από το Κέντρο Κοινωνικών Καινοτομιών «Blink 42 - 21», μαζί με Ευρωπαίους εταίρους σε 13 χώρες με την υποστήριξη του προγράμματος MEDIA - Creative Europe και της ευρωπαϊκής κινηματογραφικής βιομηχανίας. Φέτος, ο Μακεδόνας νικητής του «European Film Challenge» ήταν ο Ντράγκαν Ριστόφσκι, ο οποίος έλαβε την ευκαιρία να πάει στο Βερολίνο ως βραβείο.

Τι σας παρακίνησε να συμμετάσχετε στο «European Film Challenge»;

– Το ίδιο το βραβείο ήταν ένα μεγάλο κίνητρο και επιπλέον, φυσικά, παρακολουθώ συνεχώς ευρωπαϊκές ταινίες. Ο νικητής της πρόκλησης πήγε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου, γνωστό και ως Berlinale. Φέτος ήμουν εγώ και είμαι πολύ ευχαριστημένος με τη συνολική εμπειρία.

Πώς και πότε αναπτύχθηκε το ενδιαφέρον σας για την κινηματογραφική τέχνη, γενικά;

– Δεν θα μπορούσα να επισημάνω συγκεκριμένα μια συγκεκριμένη στιγμή. Ξέρω ότι πάντα με ενδιέφεραν τα φαινομενικά αντίθετα συμφέροντα. Για παράδειγμα, τεχνική και τέχνη, και κυρίως φωτογραφία. Ωστόσο, η ίδια η διαδικασία δημιουργίας μιας ταινίας συνδυάζει πολλές καλλιτεχνικές και τεχνικές δεξιότητες, έτσι ώστε η αγάπη για τον κινηματογράφο μου ήρθε εντελώς φυσικά.

Ποιες ταινίες παρακολουθήσατε για να πληροίτε τα κριτήρια για την πρόκληση;

- Οι ταινίες που μου έφεραν τη νίκη είναι: «Πάνω ουρανοί», «Αδελφότητα», «Παππούς και εγγονός», «Μια αξέχαστη άνοιξη σε ένα ξεχασμένο χωριό» χωριό), «Μιμή», «Ο Βαλκάνιος δεν είναι νεκρός», «Η Χιονάτη πεθαίνει στο τέλος», «Η Βέρα ονειρεύεται τη θάλασσα» ), «Λίμνη μου» και «Η νύχτα πριν από τον Άγιο Βασίλειο». Κοίταξα και πολλούς άλλους κατά τη διάρκεια της πρόκλησης, αλλά αυτοί είναι, επιτρέψτε μου να πω, οι καθοριστικοί.

Το βραβείο σας έφερε μια επίσκεψη στο Βερολίνο κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ κινηματογράφου. Τι εμπειρίες αποκομίσατε από την επίσκεψη στη Μπερλινάλε;

- Το Βερολίνο είναι μια καλλιτεχνική πόλη στην οποία υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα μέρη για επίσκεψη. Η δυνατότητα επίσκεψης στη Μπερλινάλε πρόσφερε μια ενδιαφέρουσα εμπειρία για να δείτε πώς λειτουργούν όλα. Κατά τη γνώμη μου, αυτό είναι το καλύτερο κινηματογραφικό φεστιβάλ στην Ευρώπη, το οποίο είναι περισσότερο προσανατολισμένο στο ίδιο το κοινό. Εκτός από προβολές ταινιών, θα μπορούσατε να παρακολουθήσετε εργαστήρια, η θεματολογία των οποίων νομίζω αλλάζει κάθε χρόνο και προφανώς υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για να τις επισκεφτείτε. Η Berlinale είναι σίγουρα ένα τεράστιο κινηματογραφικό φεστιβάλ, που απαιτεί προγραμματισμό για να φτάσετε και να δείτε όλα τα πράγματα που σας ενδιαφέρουν.

Ποια ήταν η ατζέντα που έθεσαν οι διοργανωτές της πρόκλησης και τι σας άφησε τις περισσότερες εντυπώσεις;

- Ειδικότερα, δεν υπήρχε αυστηρή ατζέντα. Η επιλογή των ταινιών αφέθηκε σε μένα. Ευτυχώς ήμουν και σε μια προβολή στο «Berlinale Palace», που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον γιατί είναι ένα πολυεπίπεδο θεατρικό κτίριο και είναι εμπειρία να βλέπεις ταινία σε αυτό. Επίσης, μου άφησε θετική εντύπωση ο σεβασμός και η κουλτούρα της παρακολούθησης μιας ταινίας. Δεν είδα κανένα σινεμά που να πουλά ποπ κορν και σνακ, οπότε δεν υπήρχε κανείς να τσιμπολογήσει ενώ παρακολουθούσα την προβολή. Εναλλακτικά, είδα έναν θεατή με ένα ποτήρι κρασί ή μπύρα, που είναι μια πιο κομψή λύση από κάποιον που τρώει ενώ βλέπει την ταινία και ενοχλεί τους άλλους. Μια τέτοια πρακτική θα ήταν ενδιαφέρον να εισαχθεί και στη χώρα μας.

Τι κάνεις όταν δεν βλέπεις ταινίες;

- Είμαι 46 ετών και εργάζομαι ως τεχνική υποστήριξη στο «Neotel». Ως χόμπι θα ξεχώριζα τη φωτογραφία και την ποδηλασία. Ξέρω να κάνω ποδήλατο για μεγαλύτερες αποστάσεις, όχι μόνο ως μέσο μεταφοράς. Πέρυσι όμως ήμουν λιγότερο δραστήριος, αλλά φέτος ελπίζω να κάνω περισσότερα χιλιόμετρα.

Η φωτογραφία, από την άλλη, είναι το πάθος μου εδώ και πολλά χρόνια. Με εξέπληξε ευχάριστα το γεγονός ότι το Βερολίνο είναι γεμάτο από ενδιαφέρουσες τοποθεσίες για έμπνευση. Προσωπικά με γοήτευσαν οι σταθμοί του υπόγειου σιδηρόδρομου και θα αναφέρω επίσης το Μνημείο των Δολοφονημένων Εβραίων της Ευρώπης. Υπήρχαν παιδιά που έτρεχαν και εμφανίστηκαν ξαφνικά στο κάδρο σου, έτσι εσκεμμένα τοποθετήθηκα εκεί που περίμενα να εμφανιστεί κάποιος. Κατά τη γνώμη μου, είναι καλύτερα όταν υπάρχουν άνθρωποι στη φωτογραφία. Υπάρχει κάποια αλληλεπίδραση με το περιβάλλον και έχει πάντα μια διαφορετική αίσθηση από μια φωτογραφία ενός άδειου μνημείου ή τοποθεσίας.

(Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στον «Πολιτιστικό Τύπο» με αριθμό 171, στην έντυπη έκδοση της εφημερίδας «Sloboden Pechat» στις 18-19.3.2023)