Τα προβλήματα των Ρώσων λιποτάκτες

Πολλοί Ρώσοι αποστάτες δεν έχουν διαβατήρια και τα ονόματά τους βρίσκονται σε διεθνή εντάλματα. Ακόμα κι έτσι, προσπαθούν να βρουν το δρόμο τους στο εξωτερικό. Οι τρεις λιποτάκτες μιλούσαν Deutsche Welle για τη μοίρα και τις πεποιθήσεις τους. Ακολουθεί το κείμενο από το DV.
Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται το Oktoberfest στο Μόναχο. Συναντάμε τον Vasilij σε ένα ήσυχο πάρκο στα περίχωρα της πόλης. Βρίσκεται στη Γερμανία σχεδόν ένα μήνα και είναι ένας από τους πρώτους Ρώσους αποστάτες που κατάφεραν να εισέλθουν νόμιμα στη χώρα. Αυτός ο νεαρός άνδρας λέει ότι αισθάνεται ασφαλής στη Γερμανία, αλλά φοβάται για την οικογένειά του στη Ρωσία. Γι' αυτό και δεν θέλει να δημοσιευτεί το πραγματικό του όνομα. Στη Ρωσία, οι αρχές της οποίας τον αναζητούν για λιποταξία, αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης έως και 15 ετών.
Ο Βασίλειος είναι πυροβολικός. Σπούδασε στη στρατιωτική ακαδημία και δεσμεύτηκε να υπηρετήσει μακροχρόνια στον ρωσικό στρατό. Αλλά είχε απογοητευτεί από καιρό μαζί της. Οι προσπάθειές του να εγκαταλείψει το στρατό ήταν ανεπιτυχείς. Όταν η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία, διατάχθηκε στο πεδίο της μάχης.
Είπαν: «Ετοιμαστείτε, έχουμε ξεμείνει από κόσμο», θυμάται ο Vasilij. Εκείνος όμως αρνήθηκε. «Είμαι ουκρανικής καταγωγής», είπε στον ανώτερό του: «Ο πατέρας μου είναι Ουκρανός, δεν θα πολεμήσω εναντίον του λαού μου».
Παρ' όλες τις απειλές του προϊσταμένου του, ο Βασίλειος δεν πήγε στο πεδίο της μάχης. Αλλά δεν απολύθηκε από τη μονάδα του εξαιτίας αυτού. Όπως είπαν ο Vasiliy και άλλοι λιποτάκτες στο DV, δεν ήταν εύκολο να εγκαταλείψουν τον ρωσικό στρατό ακόμη και πριν από τις 21 Σεπτεμβρίου 2022, όταν ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν ανακοίνωσε μερική κινητοποίηση. Και μετά από αυτό, λένε, έγινε εντελώς αδύνατο. Οι ποινές για μη εξουσιοδοτημένη έξοδο από τους στρατώνες και λιποταξία αυξήθηκαν σε δέκα και 15 χρόνια φυλάκιση.
Δεν υπήρχε διέξοδος», λέει ο Vasilij. «Μου τηλεφώνησαν από την διοίκηση και μου είπαν: Ή θα πας στο πεδίο της μάχης ή θα κινήσουμε ποινική δίωξη εναντίον σου, οπότε θα καταλήξεις πίσω από τα κάγκελα, από όπου θα σε στείλουν ούτως ή άλλως στον πόλεμο. «Εξαιτίας όλων αυτών, ο Βασίλειος αποφάσισε να δραπετεύσει από τη Ρωσία.
Σύμφωνα με την οργάνωση «Go by the Forest», που βοηθά τους Ρώσους που θέλουν να αποφύγουν την επιστράτευση και να πάνε στον πόλεμο, περισσότεροι από 500 λιποτάκτες εγκατέλειψαν τη χώρα μετά την ανακοίνωση της επιστράτευσης. Και αυτοί είναι μόνο αυτοί που στράφηκαν σε ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι πραγματικοί αριθμοί είναι πιθανώς πολλές φορές υψηλότεροι.
Οι περισσότεροι άνδρες καταφεύγουν πρώτα στο Καζακστάν ή την Αρμενία. Ένας από αυτούς είναι ο αξιωματικός-σύνδεσμος Βίκτορ. Δεν θέλει να δημοσιοποιήσει ούτε το πραγματικό του όνομα. Σε αντίθεση με τον Βασίλη, συμμετείχε στις ρωσικές στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά της Ουκρανίας.
Κατά τη διάρκεια μιας βιντεοκλήσης από την πρωτεύουσα του Καζακστάν, την Αστάνα, ο Βίκτορ λέει ότι προσπάθησε να φύγει από το στρατό. Αλλά τον Φεβρουάριο του 2022, θα πάει σε στρατιωτική άσκηση που θα πραγματοποιηθεί στην ουκρανική χερσόνησο της Κριμαίας, την οποία έχει προσαρτήσει η Ρωσία. Ήδη στις 24 Φεβρουαρίου, η μονάδα του συμμετείχε στη ρωσική εισβολή.
«Μας ξύπνησαν στις πέντε το πρωί, μας έβαλαν στη σειρά και είπαν: «Ξεκινάει! Αλλά δεν μας είπαν πού πηγαίναμε», θυμάται ο Βίκτορ. «Εκείνη τη στιγμή ήταν απλά αδύνατο να αντισταθείς». Αν κάποιος πήγαινε μπροστά, οι Ουκρανοί θα τον πυροβολούσαν και αν έτρεχε πίσω, οι δικοί του θα τον έπιαναν», λέει ο Βίκτορ.
Ήταν σε ουκρανικό έδαφος μέχρι το καλοκαίρι του 2022. «Είδα τους εκτελεσθέντες αιχμαλώτους πολέμου και άκουσα τις κατάλληλες εντολές από τον διοικητή των μονάδων», λέει, αλλά διαβεβαιώνει: «Δεν έχει συμβεί ποτέ κάτι παρόμοιο με αυτό που συνέβη στην Μπούχα». Έμαθε για τις σφαγές αμάχων στην Ουκρανία, όπως λέει, μόλις στα τέλη Απριλίου του 2022, όταν κατάφερε να αποκτήσει πρόσβαση στο Διαδίκτυο. «Μετά το ξανασκέφτηκα πολύ», λέει.
Ο Evgeny, αξιωματικός σε ειδική μονάδα, στάλθηκε επίσης στα σύνορα με την Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022 για στρατιωτική άσκηση. Προέρχεται από φτωχή οικογένεια και ο στρατός του έδωσε τη δυνατότητα να προοδεύσει στην κοινωνία. «Ελπίζαμε και πιστεύαμε ότι δεν θα γινόταν πόλεμος», θυμήθηκε τον Φεβρουάριο του 2022. «Πιστεύαμε ότι ο Πούτιν ήταν δολοφόνος και κλέφτης, αλλά όχι φανατικός που θα άρχιζε έναν πόλεμο. Τα πράγματα όμως αποδείχτηκαν διαφορετικά». παραδέχεται ο Ευγένιος.
Στις 24 Φεβρουαρίου, αυτός και η μονάδα του πέρασαν τα σύνορα με την Ουκρανία. Ήρθαν στο Brvari κοντά στο Κίεβο. «Ήταν πολύ λυπηρό για εμάς. Στις 30 Μαρτίου πέθανε σχεδόν όλη η παρέα» λέει μιλώντας για τις μάχες. «Όταν ήμασταν κοντά στο Κίεβο, δεν πιάσαμε αιχμαλώτους γιατί δεν υπήρχε τρόπος να τους μεταφέρουμε στη Ρωσία και έτσι σκοτώθηκαν. Η ουκρανική πλευρά ενήργησε με τον ίδιο τρόπο, λέει.
Ο Ευγένιος διαβεβαιώνει ότι ο ίδιος δεν συμμετείχε στις δολοφονίες. «Είμαι έτοιμος να απαντήσω ενώπιον του δικαστηρίου. Η συνείδησή μου είναι καθαρή. «Συμμετείχα σε στρατιωτικές δραστηριότητες, πυροβόλησα, αλλά και με πυροβόλησαν», λέει.
Μετά την αποτυχημένη ρωσική επίθεση κοντά στο Κίεβο, η μονάδα του Yevgeny μεταφέρθηκε στο Donbass. Για να μπορέσει να φύγει από εκεί, αυτοπυροβολήθηκε στο πόδι. «Τραυματιστήκαμε ο ένας τον άλλον κοντά στις ουκρανικές θέσεις και είπαμε ότι οι Ουκρανοί πυροβολούσαν εναντίον μας. Μας πίστεψαν και μεταφερθήκαμε σε ένα νοσοκομείο στη Ρωσία», λέει ο Evgeniy.
Ο Βίκτορ έλαβε άδεια απουσίας στα μέσα Αυγούστου 2022. Στους στρατώνες προσπάθησε να πάρει απαλλαγή από το στρατό, αλλά δεν τα κατάφερε πριν ανακοινωθεί η επιστράτευση. Και οι δύο αξιωματικοί διέφυγαν τελικά στο Καζακστάν. Λόγω της ποινικής δίωξης εναντίον τους στη Ρωσία, δεν μπορούσαν να βρουν δουλειά στο Καζακστάν, έπρεπε ακόμη και να καταχωρήσουν τα κινητά τους τηλέφωνα και τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους σε ονόματα άλλων. Φοβήθηκαν επίσης ότι το Καζακστάν μπορεί να τους εκδώσει στη Ρωσία.
«Βλέπω τρεις πιθανότητες για τον εαυτό μου: τη Γαλλία, τη Γερμανία ή τις Ηνωμένες Πολιτείες». Επειδή αυτές οι χώρες εκδίδουν προσωρινά ταξιδιωτικά έγγραφα. «Τελικά, κανείς μας δεν έχει διαβατήριο», λέει ο Βίκτορ.
Ήδη έχει έρθει πολλές φορές σε επαφή με τις πρεσβείες αυτών και άλλων δυτικών χωρών, αλλά μέχρι στιγμής όλα ήταν ανεπιτυχή.
«Το Γερμανικό Ομοσπονδιακό Υπουργείο Εσωτερικών ανακοίνωσε τον Μάιο του 2022 ότι οι λιποτάκτες από τον ρωσικό στρατό θα λάβουν προστασία για τους πρόσφυγες επειδή μπορεί να υποτεθεί ότι η λιποταξία τους θα εκληφθεί ως πολιτική πράξη ενάντια στον πόλεμο και επομένως η δίωξή τους συνιστά πολιτική δίωξη», λέει. Rudi Friedrich, διευθυντής της ένωσης Connection eV
Αυτή η ένωση, με έδρα το Όφενμπαχ, υποστηρίζει όσους αρνούνται να συμμετάσχουν στον πόλεμο σε διεθνές επίπεδο. Μαζί με άλλες ΜΚΟ, καλεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τα κράτη μέλη της ΕΕ να προστατεύσουν όσους αρνούνται να πολεμήσουν για τον Πούτιν. Θεωρείται ότι πρέπει να τους χορηγηθεί ανθρωπιστική βίζα.
Ο Vasilij είναι ένας από τους πρώτους λιποτάκτες που κατάφερε να έρθει από το Καζακστάν στην Ευρώπη χωρίς διαβατήριο. Κατάφερε να πιάσει δουλειά ως προγραμματιστής σε γερμανική εταιρεία πληροφορικής. Η Γερμανική Πρεσβεία στο Καζακστάν του εξέδωσε προσωρινό ταξιδιωτικό έγγραφο για αλλοδαπούς με βίζα εργασίας. Δεν ήταν εύκολο να βρεις μια εταιρεία που θα δεχόταν έναν λιποτάκτη χωρίς διαβατήριο, παραδέχεται ο Vasilij και προσθέτει ότι ήταν ακόμη πιο δύσκολο να φύγεις από το Καζακστάν.
Κατά την πρώτη προσπάθεια απομακρύνθηκε από το αεροπλάνο γιατί το όνομά του ήταν στο διεθνές ένταλμα. Ο Vasilij αφηγείται πώς η πεντάχρονη κόρη του έτρεχε από τον έναν συνοριακό αξιωματικό στον άλλο και παρακαλούσε: «Άσε τον μπαμπά να φύγει!» Την επόμενη μέρα, χάρη στον δικηγόρο του Yernar Koshanov, μπόρεσε να φύγει από τη χώρα. «Αποδεικνύεται ότι υπάρχουν ορισμένες προϋποθέσεις υπό τις οποίες αυτό είναι δυνατό», λέει ο Vasilij χωρίς να δώσει λεπτομέρειες και προσθέτει: «Υπάρχει διέξοδος».
Τώρα προσαρμόζεται ήδη στη ζωή στη Γερμανία και μιλά με ενθουσιασμό για τη νέα του δουλειά. Ο Vasilij εργάζεται στην ανάπτυξη βιντεοπαιχνιδιών. Είναι ευγνώμων στη Γερμανία για την έκδοση της βίζας και στο Καζακστάν για την άδεια να φύγει από τη χώρα. Παρά τους κινδύνους για την οικογένειά του, αποφάσισε να δημοσιεύσει την ιστορία της λιποταξίας του, έτσι ώστε άλλοι να έχουν την ευκαιρία να ξεφύγουν από αυτόν τον αιματηρό πόλεμο.
«Σε όλους τους λιποτάκτες, σε όλους όσους βρίσκονται στο πεδίο της μάχης και είναι απελπισμένοι, θέλω να πω ότι όλα είναι πιθανά. Δεν πρέπει να πολεμάτε και να ενεργείτε ενάντια στη συνείδησή σας. Μπορείτε να αντισταθείτε στη συμμετοχή σε αυτά τα εγκλήματα», λέει ο Vasilij.