Για δεκαετίες, η απλή αναφορά του ονόματος του Beate Uze ήταν «ντροπή» για πολλούς Γερμανούς. Η γεμάτη αυτοπεποίθηση και ομιλητική Γερμανίδα έφερε όλο τον κόσμο του σεξ από την κρεβατοκάμαρα στη βιτρίνα του μαγαζιού της, βοηθώντας διάφορους φύλο Παιχνίδια.

Η Beate Uze γεννήθηκε το 1919 στην τότε Ανατολική Πρωσία, μια περιοχή που έγινε μέρος της Ρωσίας μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι γονείς της τη μεγάλωσαν με ανοιχτό και φιλελεύθερο πνεύμα. Ο πατέρας της ήταν αγρότης και στον αχυρώνα της έδειξε πώς ζευγαρώνονταν τα ζώα.

Η μητέρα της, από την άλλη, ήταν από τις πρώτες γυναίκες που αποφοίτησε από την ιατρική στη Γερμανία. Μίλησε ανοιχτά στην κόρη της για τη γυναικεία σεξουαλικότητα και της έμαθε ακόμη και για μεθόδους αντισύλληψης. Η Beate έμαθε στο σπίτι των γονιών της ότι οι γυναίκες είναι εξίσου ταλαντούχες με τους άνδρες.

Το 1937 αποφάσισε να γίνει πιλότος στο Βερολίνο. Στη συνέχεια, το 1939 παντρεύτηκε τον εκπαιδευτή πτήσεων της Χανς-Γιούργκεν Ούζε, και το 1943 γεννήθηκε ο γιος τους. Ένα χρόνο αργότερα, ο σύζυγός της πέθανε σε αεροπορικό δυστύχημα, αλλά εκείνη συνέχισε να πετάει. Από το 1944 βρισκόταν στη γερμανική Βέρμαχτ (ενωμένες ένοπλες δυνάμεις της ναζιστικής Γερμανίας την περίοδο 1935-1946) και με τον βαθμό της καπετάνιου μετέφερε αεροπλάνα στο μέτωπο. Για το υπόλοιπο της ζωής της δεν ήθελε να μιλήσει για τον ρόλο της εκείνη την περίοδο, ούτε ένιωθε ενοχές.

Το σεξ δεν είναι μόνο υπόθεση ενός άνδρα

Στο τέλος του πολέμου, κατάφερε να φύγει από το Βερολίνο με τον γιο της σε μια από τις τελευταίες πτήσεις. Ήταν δύσκολες στιγμές για μια ανύπαντρη μητέρα. Σε μια συνομιλία με γυναίκες των οποίων οι σύζυγοι επέστρεφαν από τον πόλεμο, έμαθε πόσο φοβούνται αυτές οι γυναίκες την εγκυμοσύνη σε περιόδους σοβαρής κρίσης.

Η Beate Uze θυμήθηκε τις αντισυλληπτικές μεθόδους που της είχε συστήσει η μητέρα της και έγραψε μία από αυτές, την ημερολογιακή μέθοδο για τον υπολογισμό των γόνιμων ημερών που είναι γνωστή ως μέθοδος Knaus-Ogino.

«Δεν ήταν μια ασφαλής μέθοδος, αλλά ήταν καλύτερα από το τίποτα», είπε κάποτε ο Uze.

«The X-File» ονομάζεται το βιβλιαράκι που άρχισε να πουλάει σε πολύ υψηλή τότε τιμή σε 32.000 αντίτυπα. Από αυτό, απέκτησε κεφάλαιο για να ιδρύσει μια εταιρεία που αργότερα έγινε παγκόσμια ανησυχία. Ωστόσο, η μέθοδος πωλήσεών της, η οποία βασιζόταν στην ασυνήθιστη τότε αποστολή των εντύπων παραγγελιών σε όλες τις διευθύνσεις που μπορούσαν να προσεγγιστούν, της έφερε τις πρώτες μηνύσεις.

Τις περισσότερες φορές, οι ενάγοντες πίστευαν ότι στις διευθύνσεις τους έφταναν άσεμνο υλικό που παρέπεμπε σε ανήθικη συμπεριφορά και προγαμιαίο σεξ.

Ανεξάρτητη σεξουαλικότητα

Κάποιοι ήταν θυμωμένοι, ενώ άλλοι τη θαύμασαν. Το σεξ δεν είναι μόνο υπόθεση ενός άνδρα. Η Beate Uze προσπάθησε να απελευθερώσει τις γυναίκες αναγνωρίζοντας το δικαίωμά τους στην ανεξάρτητη σεξουαλικότητα. Κοίταξε την ιδέα της από μια πραγματιστική σκοπιά.

«Εκείνη την εποχή δεν λαμβάνονταν υπόψη τα συναισθήματα. Το επίκεντρο ήταν η επιβίωση και η αντιμετώπιση του παιδιού», τόνισε σε μια περίσταση.

Συζυγική υγιεινή

Στη συνέχεια, το 1951, έκανε το επόμενο βήμα – ίδρυσε το «Beate Uza Delivery Home». Πουλούσε προφυλακτικά και δημοσιεύσεις για τη «γαμιαία υγιεινή», όπως ονομαζόταν τότε το συζυγικό σεξ. Το επιχειρηματικό της μοντέλο συνίστατο στην πώληση πραγμάτων που χρειάζονται όλοι και κανείς δεν μιλάει για αυτά. Αλλά ο τόνος ήταν επίσης νέος – εγγυήθηκε τα προϊόντα με το όνομά της και απευθυνόταν απευθείας στους πελάτες.

Το αποτέλεσμα ήταν - ταχεία ανάπτυξη της εταιρείας. Μετά την πρώτη δεκαετία της ύπαρξής της, η εταιρεία απασχολούσε 200 άτομα. Και τότε, στο Flensburg το 1962, άνοιξε το πρώτο sex shop στον κόσμο.

Κύμα σχολίων προκάλεσε το «εξειδικευμένο κατάστημα συζυγικής υγιεινής». Μερικοί πολίτες πίστευαν ότι το κατάστημα ενθαρρύνει την αφύσικη ικανοποίηση των σεξουαλικών αναγκών. Ακόμη και η Ένωση Γερμανικών Ανταλλαγών Βιβλιοπωλών απέρριψε το αίτημα της Beate Uze να γίνει μέλος για «ηθικούς λόγους».

Ένας τοπικός σύλλογος τένις αρνήθηκε επίσης να τη δεχτεί, γεγονός που εξόργισε την Beate τόσο πολύ που έφτιαξε το δικό της γήπεδο τένις.

Νέες επιχειρηματικές παρορμήσεις άρχισαν να συμβαίνουν στη δεκαετία του εβδομήντα. Τότε άρχισαν να αλλάζουν οι νόμοι και οι ηθικές ιδέες των ανθρώπων. Στο επίκεντρο δεν βρισκόταν πλέον η «συζυγική υγιεινή» αλλά η επιθυμία και η ευχαρίστηση. Εκτός από προφυλακτικά, λιπαντικά και περιοδικά, τα καταστήματά της πωλούν εδώ και καιρό ερωτικά βοηθήματα και παιχνίδια, εσώρουχα και προϊόντα δυναμικότητας.

Η πορνογραφία νομιμοποιήθηκε στη Γερμανία το 1975, έτσι η Beate Uze συμπεριέλαβε περιεχόμενο βίντεο στην προσφορά της. Για αυτό το επιχειρηματικό εγχείρημα, έγινε στόχος φεμινιστριών που επέκριναν σκληρά την Uze για την πώληση ταινιών στις οποίες οι γυναίκες υποβιβάζονται σε επίπεδο σεξουαλικών αντικειμένων. Οι κριτικοί μέχρι σήμερα μας θυμίζουν ότι δεν είχε σημασία για εκείνη η ισότητα, αλλά το κέρδος.

Αποτυχία της οικογενειακής επιχείρησης

Η Ούζε είχε άλλους δύο γιους από τον δεύτερο γάμο της με τον έμπορο Ernst-Walter Rothermund. Οι γιοι μπήκαν στην επιχείρηση. Ωστόσο, καθώς η επιχείρηση άνθιζε, οι γιοι της ξεκίνησαν μεγάλες διαμάχες. Η εταιρεία χωρίστηκε το 1981, η "Beate Uze" παρέμεινε μαζί της και τον γιο της Ulrich και η "Dostava Orion" ανήκε τότε στους άλλους δύο γιους.

Η στασιμότητα δεν ήταν επιλογή για την εταιρεία, οι νέες ιδέες της είχαν αρχίσει να γίνονται πραγματικότητα. Το 1996, η Beate Uze άνοιξε το Μουσείο Erotica στο Βερολίνο και το 1999, δύο χρόνια πριν από το θάνατό της, η εταιρεία της έγινε δημόσια.

Οι μετοχές αρχικά άρχισαν να αναπτύσσονται αστρονομικά, αλλά στη συνέχεια συνέχισαν να πέφτουν. Η εταιρεία άρχισε να αγωνίζεται με μειωμένο τζίρο και ορισμένα υποκαταστήματα άρχισαν να κλείνουν. Λόγω του υπερβολικού ανταγωνισμού που εμφανίστηκε μαζί με την εμφάνιση του Διαδικτύου, άρχισαν να απειλούνται με χρεοκοπία. Η αφερεγγυότητα κηρύχθηκε για πρώτη φορά πριν από δύο χρόνια, αλλά ο ιδρυτής της εταιρείας δεν το βίωσε.

Λένε ότι η Μπεάτε Ουζέ υπέφερε πολύ από τους καυγάδες μεταξύ των γιων της και τη διαίρεση της εταιρείας. Και ο δεύτερος σύζυγός της φαίνεται ότι δεν ήταν για εκείνη. Αποσύρθηκε γρήγορα από τη δουλειά και στράφηκε σε άλλες γυναίκες. Μετά από 20 χρόνια γάμου, η Beate Uze χώρισε και στη συνέχεια βρήκε μια νέα αγάπη, έναν Αμερικανό που ήταν 25 χρόνια νεότερος της.

Αναγνώριση του πρωτοποριακού της ρόλου στην απελευθέρωση της σεξουαλικότητας

Προς το τέλος της ζωής της, η επιχείρηση ήταν ήδη ασταθής, αλλά άρχισε να λαμβάνει κοινωνική αναγνώριση για τον πρωτοποριακό της ρόλο στην απελευθέρωση της σεξουαλικότητας. Την απέρριψαν για πολύ καιρό στη γενέτειρά της, το Φλένσμπουργκ, έτσι για τα ογδόντα της γενέθλια μπήκε τελικά στο χρυσό βιβλίο της πόλης. Ωστόσο, δεν έγινε επίτιμος πολίτης.

Δέκα χρόνια νωρίτερα, το 1989, έλαβε τον Ομοσπονδιακό Σταυρό Αξίας. Επιβεβαίωσε τον εαυτό της σε «αντρικά χωράφια» δουλεύοντας ως πιλότος και επιχειρηματίας. Αναμφίβολα, είναι προς τιμήν της ότι ορισμένα θέματα που ήταν ταμπού έγιναν μέρος της δημόσιας ζωής. Δεν έκανε πίσω μπροστά σε απειλές ή μηνύσεις ή απόπειρες να την περιθωριοποιήσουν.

Κάθριν Ρένικ, η συγγραφέας που έγραψε τη βιογραφία της, είπε στο Deutschlandfunk ότι η Beata Uze δεν ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τη χειραφέτηση των γυναικών. Σύμφωνα με την κ. Renicke, είναι ένα πρώιμο παράδειγμα «influencer», ενός ατόμου που πουλά τα προϊόντα της πλασάροντας τη δική της προσωπικότητα. Η Beate Uze πέθανε το 2001 σε ηλικία ογδόντα ενός ετών από πνευμονία.