Σήμερα συμπληρώνονται ακριβώς 30 χρόνια από τότε που οι πολίτες της τότε Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας αντιμετώπισαν αυστηρές κυρώσεις από τη διεθνή κοινότητα, οι οποίες προκάλεσαν έναν από τους μεγαλύτερους πληθωρισμούς στον κόσμο, οικονομική καταστροφή και δραστική φτωχοποίηση του πληθυσμού.

Συγκεκριμένα, σήμερα το 1992, το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών υιοθέτησε την Απόφαση 757, η οποία επέβαλε αυστηρές κυρώσεις στην τότε ΟΔΓ Γιουγκοσλαβία (ΟΔΓ), που αποτελούνταν από τη Σερβία και Μαυροβούνιο, καταδικάζοντας την ΟΔΓ για την αποτυχία να την εφαρμόσει. Ψήφισμα 752 σχετικά με τον Σεβασμό για την Ακεραιότητα και την Κυριαρχία της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης.

Το ψήφισμα 757 περιελάμβανε απαγόρευση όλων των εισαγωγών και εξαγωγών από την ΟΔΓ εκτός από ανθρωπιστικούς σκοπούς, αποκλεισμό όλων των οικονομικών πηγών και επιχειρηματικής συνεργασίας με την ΟΔΓ, απαγόρευση της εναέριας κυκλοφορίας με την ΟΔΓ εκτός από ανθρωπιστικούς σκοπούς, απαγόρευση αεροσκαφών ιδιοκτησίας της ΟΔΓ και μείωση του διπλωματικού-προξενικού προσωπικού της ΟΔΓ απαγόρευση συμμετοχής αθλητών της ΟΔΓ σε διεθνείς αγώνες και τερματισμός της επιστημονικής, τεχνικής και πολιτιστικής συνεργασίας.

Δεκατρία μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας ψήφισαν υπέρ του ψηφίσματος, δύο απείχαν και κανένα δεν ήταν αντίθετο ούτε άσκησε βέτο. Τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας ψήφισαν υπέρ των Ηνωμένων Πολιτειών, της Βρετανίας, της Γαλλίας και της Ρωσίας, καθώς και της Αυστρίας, του Βελγίου, των νησιών του Πράσινου Ακρωτηρίου, του Ισημερινού, της Ουγγαρίας, της Ινδίας, της Ιαπωνίας, του Μαρόκου και της Βενεζουέλας. Οι μόνες αποχές, ως μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας, ήταν η Κίνα, καθώς και η Ζιμπάμπουε.

Οι κυρώσεις, μαζί με τον πόλεμο στη ΣΟΔΓ, την απώλεια της αγοράς και την ανεξέλεγκτη εκτύπωση χρήματος, προκάλεσαν ένα κύμα υπερπληθωρισμού που διήρκεσε από τα μέσα του 1992 έως τις αρχές του 1994, όταν ήταν ο δεύτερος υψηλότερος πληθωρισμός στον κόσμο μετά Ουγγαρία το 1946. Η χώρα έπεσε σε μια περίοδο οικονομικής και βιομηχανικής κατάρρευσης και ο πληθυσμός βρισκόταν σε πλήρη φτώχεια, αν και όλοι οι Σέρβοι πολίτες, ειδικά το 1993, μπορούσαν να αποκαλούνται «εκατομμυριούχοι» ή «δισεκατομμυριούχοι» λόγω του μηδενικού αριθμού τραπεζογραμματίων που τυπώνονταν εκείνη την εποχή. . Σύμφωνα με την υποψηφιότητα, το μεγαλύτερο χαρτονόμισμα ήταν με την εικόνα του ποιητή Jovan Jovanovic Zmaj αξίας 500 δισεκατομμυρίων δηναρίων, αλλά στην πραγματικότητα μπορούσε να αγοραστεί μόνο ένα ρολό χαρτί υγείας.

Τις συνέπειες των κυρώσεων αισθάνθηκε και η ΠΓΔΜ

Ως γειτονική χώρα, η πΓΔΜ επλήγη σοβαρά από τις κυρώσεις του ΟΗΕ στην ΟΔ Γιουγκοσλαβίας, οι οποίες είχαν αρνητικό αντίκτυπο στην ήδη εύθραυστη μακεδονική οικονομία, η οποία στη συνέχεια άρχισε να αναπτύσσεται ανεξάρτητα μετά τη διάλυση της γιουγκοσλαβικής ομοσπονδίας.

- Η πΓΔΜ επλήγη σοβαρά από τις κυρώσεις στη βόρεια γειτονική Ο.Δ. Γιουγκοσλαβία, ειδικά επειδή δεν λάβαμε αποζημίωση για τις κλειστές δυτικές αγορές της που κυριαρχούσαν μετά τη διάλυση της ΣΟΔΓ και στο νότο ήταν το εμπάργκο από την Ελλάδα. Τα προβλήματα διαφθοράς που εξακολουθούμε να έχουμε σήμερα χρονολογούνται από την εποχή που έκλεισαν οι νόμιμοι δρόμοι συνεργασίας και αναπτύχθηκε το παράνομο εμπόριο στα σύνορα της ΟΔΓ, εν μέρει ανεκτό από τη διεθνή κοινότητα λόγω της δύσκολης οικονομικής κατάστασης, θυμάται ο γνωστός δημοσιογράφος και διευθυντής ΜΜΕ. του Sloboden. γραμματόσημο «Sasho Ordanoski.

Προσθέτει ότι εκείνη την εποχή διακινούνταν κυρίως λαθραία ενέργεια, τσιγάρα και καπνός, διάφορα τρόφιμα και καταναλωτικά αγαθά.

- Η εξομάλυνση ξεκίνησε μετά το τέλος των επιχειρήσεων της Βιέννης στο Κοσσυφοπέδιο και την επόμενη δεκαετία ήταν ανάγκη για εξομάλυνση των οικονομικών σχέσεων, ιδιαίτερα εντός του νομικού πλαισίου, λέει ο Ορντανόσκι.

Η ζημιά που υπέστη η Δημοκρατία της Μακεδονίας από το ελληνικό εμπάργκο, σύμφωνα με οικονομικούς εμπειρογνώμονες, ήταν περίπου 2 δισεκατομμύρια δολάρια και δεν υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία για τη ζημιά από το εμπορικό εμπάργκο του ΟΗΕ στην ΟΔ Γιουγκοσλαβία, το οποίο η ΠΓΔΜ αναγκάστηκε να συμμορφωθεί. με. Λόγω αυτών των δύο αποκλεισμών, η χώρα αποκόπηκε από τους κύριους εμπορικούς δρόμους μέσω του Διαδρόμου 10.

Η ζωή στην ΟΔΓ υπό εμπάργκο

Ο ημερήσιος πληθωρισμός εκείνη την εποχή ήταν 65%, ενώ η άνοδος των τιμών σημειωνόταν δύο φορές κάθε 34 ώρες. Σύμφωνα με ορισμένα στοιχεία, η κορύφωση του υπερπληθωρισμού έφτασε τον Ιανουάριο του 1994 και ανήλθε σε 5,578 τρισεκατομμύρια τοις εκατό, με αύξηση των τιμών 313 εκατ. τοις εκατό. Ταυτόχρονα, λόγω της επίσημης κρατικής συναλλαγματικής ισοτιμίας, η οποία ήταν άχρηστη, εφαρμόστηκε η «μαύρη» ισοτιμία του δρόμου, αποτιμώντας τα λίγα εναπομείναντα αγαθά στα καταστήματα, οι μισθοί πολλών πολιτών ήταν μόνο μεταξύ 1 και 5 γερμανικών μάρκων. και αντί για πληρωμή σε μετρητά, ανταλλαγή αγαθών. Προσπαθώντας να το μειώσουν με κάποιο τρόπο, οι αρχές της ΟΔΓ από τον Ιούλιο του 1992 έως τον Ιανουάριο του 1994 έκαναν τέσσερις ονομαστικές ονομασίες του νομίσματος, έτσι ώστε μία φορά ένα εκατομμύριο, αλλά και ένα δισεκατομμύριο δηνάρια να εξισώνονται με ένα μόνο δηνάριο. Τελικά, η τελευταία ονομαστική αξία που έγινε με την έλευση του Dragoslav Avramovi на επικεφαλής της Εθνικής Τράπεζας, στις 24 Ιανουαρίου 1994, εισήγαγε ένα νέο δηνάριο ίσο με το γερμανικό μάρκο.

Από την άλλη πλευρά, οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν με το ψήφισμα 757 του Συμβουλίου Ασφαλείας έγιναν ακόμη πιο αυστηρές τα επόμενα χρόνια λόγω του πολέμου στη Β-Ε, και ορισμένες από αυτές άρθηκαν μετά τη Συμφωνία του Ντέιτον τον Δεκέμβριο του 1995. Ωστόσο, το λεγόμενο εξωτερικό τείχος των κυρώσεων της διεθνούς κοινότητας κατά της ΟΔΓ παρέμεινε σε ισχύ για σχεδόν άλλα πέντε χρόνια, μέχρι την πτώση του καθεστώτος του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς.

Μεταξύ των συνεπειών των κυρώσεων ήταν, μεταξύ άλλων, η αποβολή της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου της ΟΔΓ από το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Σουηδίας το 1992, καθώς και ομαδικά αθλήματα από τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες που διεξήχθησαν στη Βαρκελώνη εκείνο το καλοκαίρι.